BEYAZ SUÇ

~ 31. BÖLÜM ~

Mertcan Kanmaz

  Alya'nın bugün yaptıklarını gördükten sonra ona tekrar aşık oldum. Onu sevmeyi hiç bırakmadım. Sadece beni bıraktığı için intikam almak istemiştim. Onun beni sevmediğini biliyordum. Onu hep takip ediyordum. O çocukla olmasına dayanamıyorum ama bugün onunla kavga edişini gördüğümde Alya'nın imkansız biri olduğunu biliyordum.

Dövüşün sonunda onunla gitmesi beni sinirlendirmişti. Soyunma odasına gittiğimde Efe ve Alya içeri geldikleri için saklanmıştım. Alya gittikten sonra Efe de çıkmıştı. Bende arka kapıdan çıkıp tekrar Alya'yı takip ettim.

Korumalar yüzünden eve yaklaşamamıştım. Silah sesleri kulaklarımı doldururken.  Bir süre sonra Alya çıkmıştı evden Poyrazla bir süre bir şey konuşup arabasına bindi. Bir şey duymuş gibi kaşları çatıldı. Hızla arabadan inip eve doğru koşmaya başladı. O zaman sırtındaki kanları görmemle kanım çekildi.

İçeri girdiklerinde arabanın içinde huzursuzca kıpırdandım. Tekrar duyduğum silah sesleri kaşlarımı çatmama sebep oldu.
Ambulans geldiğinde Timuçin'i dışarı çıkarmışlardı. Herkes evden çıkmıştı. Alya da bir süre sonra çıkınca dengesini kaybetmiş gibi duvara tutundu.

Poyrazla konuşurken bagajdan birkaç silah alıp bir şeyler daha konuşup arabasına bindi. Adamlarda Alya'nın peşine takılınca bende uzaktan onları takip ettim. Alya'nın canının yandığını düşündükçe direksiyonu daha fazla sıktım.

Alya'nın ne yaptığını anlayamıyordum. Ormanda bir evin ilerisinde durduklarını görünce arabamı durdurdum. Adamlarla bir şey anlatırken arada sırada suratı buruşuyordu. Sırtı çok kötü olmalıydı. Adamlar dağılınca Alya da onları izlemeye başladı. Evin etrafındaki adamlar aynı anda yere düşerken Alya'nın güldüğünü gördüm. İstemsiz yüzüme bir  gülümseme yayıldı. Adamlardan birkaçı Alya'nın yanına geldiler. Alya'ya bir şeyler söyleyip eve ilerlemeye başladılar. Adamlar kapıyı açarken Alya bekledi.

Eve girdiklerinden bir süre sonra silah sesi geldi. Arabadan inip eve yaklaşmaya başladığım sırada Alya yavaş adımlarla dışarı çıktı. Birden yere yığılınca adamları ona doğru koşmaya başladı.

Ayaklarımı sonunda hareket ettirip Alya'ya doğru koştum. Adamları beni tanımaya çalışıyor gibi beni süzmeye başladılar. Alya'nın yanına çöküp kafasını dizlerime koydum.

" Alya dayan. " Saçlarını yüzünden çektim. Onu kucağıma alıp adamların açtığı kapıdan Alya'yı koltuğa yatırdım. Diğer kapıyı açıp içeri girdim. Alya'nın kafasını dizlerime koydum. Elimdeki kanları gördükçe sinirleniyordum. Alya gözlerini araladığında sakonce konuştum.

" Sakin ol şimdi seni hastaneye götüreceğim. " deyip anlından öptüm. Gözlerini kapattı. Saçlarını okşamaya başladım. Arabayı süren adam arabayı durdurup arabadan indi. Arabadan inip diğer kapıya gittim. Alya'yı yavaşça kucağıma alıp hastaneye ilerledim.

Doktorlar sedyeyle yanımıza gelince onu sedyeye yatırdığım gibi doktorlar ameliyathaneye götürdüler. Ameliyathanenin kapısına çöktüm. Kafamı dizlerime yasladım.

Alyayı iki senedir unutamamıştım. Bu zamana kadar başka bir kızla da ilgilenmemiştim. Benden ayrıldıktan sonra başka kızlarla görünmüştüm ama sadece görünmüştüm. Alya ulaşılması zor bir kızdı. Ne yaşadığı bilmesem de onu böyle yapan şeyin geçmişi olduğunu düşünüyorum. Ona bir şey olursa ben dayanamazdım.

O kadar derin bir duygu ki ona olan duygularım. Bazen ona yetip yetmeyeceğini bilmesem de her geçen gün daha fazla bağlanıyorum. Hastanenin koridorundaki hareketlilikle başımı dizlerimden kaldırdım. Poyraz kaşlarını çatmış bir şekilde karşıma dikildi.