GENELEV GÜLÜ [Tamamlandı]

BÖLÜM 51

YENİ BÖLÜM İLE SELAMLAR HERKESE. DEGERLİ ARKADAŞLAR YENİ BİRKAÇ KARAKTER GİRİŞİ OLABİLİR İLERLEYEN BÖLÜMLERDE. BUGÜNDEN UFAK BİR GİRİŞ YAPALIM HATTA. DAHA DA ENTRİKALI BİR HALE SOKMAK İÇİN ÇALIŞMALARIM VAR. KURGULUYORUM BAKALIM YENİ KARAKTERLER İLE BÖLÜMLER OLUNCA YENİ KARAKTERLERİ SEVECEĞİNİZE İNANIRSAM KENDİ KAFAMDA, O ZAMAN EKLEME YAPACAĞIM, ŞİMDİLİK İYİ OKUMALAR DİLİYORUM.

Doğru düzgün bir hayat istemek suç muydu? Ben Ordu'da saf bir genç kızken, hep doğru bir hayat isterdim. Ailemle mutlu mesut yaşasak, mahallede bana mektup yollayan o yakışıklı genç ile buluşsak utana çekine bir pastanede. Sonrasında da beni canı gönülden sevse benim onu sevdiğim gibi. Gelse istese beni ve evlensek, evinin kadını olsam. Çocuklarımız olsa da birlikte kestane yesek soba başında. Karda kışta sıcak bir oda ve bir soba için şükretsek. Birbirimizi her halükarda sevsek.

Bu kadar hayal çokmu fazlaydı yoksa? Hayallerimin yıkılma sebebi çok güzel ve çok saf olmaları mıydı? Neden bunun yerine bir şerefsizi sevip sonunda bir hayat kadını olmama izin verişine seyirci kalmıştım? Aslında bir neden aramak çok yanlış. Kaderin sana yazmadığını yaşamazsın. Benim kaderime yazılı olanları yaşıyordum ben. Ama bir gün değişecekti birşey. Birşey olacak yada ben bir adım atarak birşeyler olmasını sağlayacaktım.
Ne mecburiyetim var şimdi, sabah kahvaltısı hazırlarken bunları düşünüp durmaya? Herkesle birlikte bugün ne olacak acaba diye uyanmak yerine, sevdiğim adamı ve çocuklarımı uyandırıp onlara kahvaltı ettirmek. Onları işe ve okullarına uğurlamak varken. Hayal gibi gerçekten bunları yapmak. Benim hayatım baştan kokmuştu ve bunları düşünme zamanı değildi şimdi.
Kahvaltı hazırdı, sadece çayın demini almasını bekliyordum. O demini alırken, herkesin kapısını çaldım ve kahvaltı sofrasına davet ettim. Kahvaltı sofrasına gelen şaşırıyordu. Bahçede sofra bezi ve kamelya minderleri ile, yer sofrası hazırlamıştım bugün. İlk önce Sevda ve Figen Abla inmişlerdi.
- Aaa, bu ne güzel bir kahvaltı böyle Nurgül? Haksız mıyım Sevda?
- Bence de harika, yer sofrasında yemeyeli yıllar oldu yıllar, Figen hanım.
- Harika tabi, oh rahat rahat çökelim şöyle.
Gelen beğenisini ifade ediyor ve oturuyordu. Yoksa hepsinin mi özlemi vardı böyle şeylere? Çayı da alıp geldim ve boş mindere oturdum.
- Biz böyle yerdik Ordu'da, babaannemin tahta sofrası vardı birde, rahmetli baş köşeye otururdu. Babama sözü geçen tek kadındı. Tık çıkaramazdı onun yanında. Böyle sofra olunca doyduğumu anlıyorum ondan. Eh hadi afiyet olsun millet, bardakları uzatın çayları dökeyim.
Benim ufak mutluluk hayallerimden biri de,tüm ev halkına keyifli bir kahvaltı yaşatmıştı. Bolca yemek yedi herkes, bereketli bir sofraydı. Çay derseniz bir demlik yetmemişti bu kez. Sofradan kalkınca ikinci demliği koymak için mutfağa geçmiştim bile.
- İpek! Canım oradan ateş getirir misin?
- Tamam canım.
- Ne yendi valla değil mi?
- Aynen valla ellerine sağlık canım, harikaydı herşey.
- Bugün Napıyorsun canım?
- Nazan teyze illede kaldı dün hastanede. Bugün de biriyle ortak ben mi kalsam diyorum
Doktoru kısa zamanda çıkarmak niyetinde. İyiye gidiyor dedi dün. - Eh git madem hayatım. Yanında bulun ki senden güç alsın.
- Giderim, giderim de Nurgül, olaydan önceki gibi sıcak değil, sıcak bakmıyor gözleri bana. Belli etmemeye çalışıyor ama hissediyorum.
- Ne? Emin misin canım sen?
Bu şaşırttı beni, çünkü evliliğe ilerliyor ikisi. Ben de bu arada ufak bir yalan ile üzerimdeki bir yükü attım.
- Olaydan önce biz oturduk bir gece Engin ile bahçede. Hatta sende uyanıktın galiba, camdaydın yukarda.
- Aaa, evet sizi farkettim o gece uyku tutmadı beni de.
- İşte o gece buradan dönüşte evlilik planları olduğunu ima eden şeyler söylemişti. Hatta öyle sevinmiştim ki "İpeği üzme bak, o herşeyi hakeden bir kız" demekten kendimi alamamıştım. - Bilmiyorum ki Nurgül yüzüme bakıyor gittiğimde ama gözlerinde bir kıvılcım dahi yok. Bu yaşadığı olaylara ve tramvaya bağlıyorum ancak içten içe de üzülüyorum.
- Bu olanların etkisindendir canım düşünme sen takma kafana.