KnB Scenariusze [PL]

Rozdział Szósty

[PapaAU!]GoM + Kagami + Hanamiya + Takao + Kasamatsu, gdy wyjaśniał dziecku skąd się wzięło!

Imię córki – [ImięCórki]  Imię chłopaka córki– [ImięChłopakaCórki]

Imię syna– [ImięSyna]  Imię dziewczyny syna– [ImięDziewczynySyna]

Akashi

Trzymał swoją córkę na kolanach i właśnie zorientował się, że jest malutka i praktycznie nie czuje jej ciężaru, gdy zadała te z pozoru proste pytanie.

— Tatusiu, a skąd się wzięłam? — Akashi potrzebował paru sekund by dotarł do niego sens jej pytania. Jak miał niby wytłumaczyć proces poczęcia pięciolatce? Jakich słów używać, aby dobrze zrozumiała? I czy w ogóle powinien jej to teraz tłumaczyć?

— Myślę, że niedługo się dowiesz, [ImięCórki].

— Ale ja chcę się dowiedzieć już teraz!

— Nie. Jesteś jeszcze za mała. Spytaj się mamy, jestem przekonany, że powie ci to samo.

— Tak zrobię! — I dziewczynka ostrożnie zeskoczyła z jego kolan po czym wykrzykując ''mama'' wybiegła z salonu. Akashi uśmiechnął się do siebie z zadowoleniem. Uzyskał tymczasowy spokój.

Aomine

Towarzyszył swojemu synowi przy oglądaniu bajek na dobranoc, gdy podczas przełączania kanałów trafił na dokumentalny film mówiący o cudzie narodzin. Jego pięcioletni syn popatrzył na niego z zaciekawieniem.

— Tato, bo właściwie to skąd ja się wziąłem? — Aomine zamarł i mógłby przysiąc, że niemal słyszał twój chichot dochodzący z łazienki. Dobra, jest ojcem, musi sobie poradzić w tej sytuacji.

— Cóż... Tak jakby twoja mama cię urodziła. No i jesteś.

— A co to znaczy?

— To znaczy, że... Eee... O-oi, już minęła twoja godzina. Do łóżka, a nie zagadujesz zmęczonego ojca pytaniami!

— Ale taaato, wytłumacz mi!

— Będziesz się o tym uczył w szkole, to się dowiesz!

Kise

Jego śliczna córeczka właśnie czesała swoje lalki i nuciła pod nosem jakąś piosenkę. Kise zajrzał do jej pokoiku i uśmiechnął się z rozczuleniem na ten widok.

— Co robisz kochanie?

— Układam im włosy, tatusiu! Podoba ci się? — Kise radosnym krokiem wszedł do środka pokoju i kucnął obok swojej pięcioletniej córeczki, po czym pogłaskał ją po głowie i pochwalił za to jak grzecznie się bawi. Nagle dziewczynka wzięła na ręce swoją lalkę-niemowlę i wcisnęła ją ojcu do rąk. Kise popatrzył na nią pytająco.

— Tatusiu, a ja też taka byłam malutka?

— Jeszcze mniejsza słoneczko!

— A skąd ja się wzięłam? — Kise umilkł i nagle pobladł. Co niby miał jej powiedzieć? Nagle zaczął przez przypadek głośno myśleć.

— Hmm, nie wiem...

— Hmpf, wiedziałam, że tak powiesz! — Kise aż opadła szczęka. Miał zamiar powiedzieć, że nie wie jak jej to wytłumaczyć, ale jej wersja była z drugiej strony wygodniejsza.