ANNE POV
Darating pa kaya sya?
Paulit-ulit kong tanong sa sarili ko.
Mag-iisang oras na ata akong naghihintay dito sa park.
. . .be patient,Anne. He said he will come. . .
I sighed. Tumingin na lang ako sa langit.
Baka maiyak ako dito. Nakakahiya sa mga taong andito din sa park.
Kung di sya sisipot, siguradong may maganda syang dahilan. . .
Yun ang pinipilit kong ipasok sa isip ko. Pinipilit kong ipaintindi sa sarili ko na hindi ko naman hawak ang oras ni Cyfer.
Napatingin ako sa wristwatch ko. Ang usapan namin, 9:00 ng umaga kami magkikita. Almost 10 na pero wala pa ding si Cyfer na dumadating.
Nasa isipan ko pa din ang mga pinag-usapan namin. Doon pa lang, dapat na akong magpasalamat dahil kahit papano,madami syang nasabi saken.
Mga bagay na hindi alam ng maraming tao tungkol sa kanya.
A glimpse of his true self.
Hindi pa din ako makapaniwala na nasabi nya ang mga bagay na yon saken. . .
FLASHBACK
"can you still love me,Anne?" pag-uulit nya sa tanong.
"sinasabi mo ba saken ang mga iyan dahil . . .dahil gusto mong lumayo na lang ako?"
"I'm giving you a warning."
"warning for what?"
"para hindi ka masaktan." umiwas sya ng tingin
.
"dati pa ako nasasaktan. . .actually, mas nasasaktan ako kapag. . .kapag lumalayo ka, kapag nirereject mo ako. Hindi ko alam pero wala naman akong nararamdamang sakit ngayon, kung m-meron man hindi yon kasing tindi ng dati. Sa totoo lang, masaya ako dahil nakausap kita ng ganto."
"magsasawa ka din."
"bakit kailangang pangunahan mo ako?"
"bakit kailangang ipilit mo ang nararamdaman mo?"
Para akong binato ng matigas na bagay at nasapul.
