-
Kill
-
"L-Lee. . ." pilit akon ngumiti sa kanya. Kabadong-kabado ako ngayon dahil hindi ko akalain na kahit dito ay wala pa rin akong kawala sa mga mapagmatiyag na mata.
Ngumiti rin siya sa akin. "Kamusta? Ang tagal na rin nung huli nating pagkikita, ah."
"Ahh. Oo nga, eh." bahagya akong tumawa. "I-Ikaw? Anong ginagawa mo rito?"
"May business convention lang. Last day na ngayon. Ikaw?" pinagmasdan niya ako. "Mukhang galing kang dagat, ah? Nagbakasyon ka?"
"O-oo. I took a break."
Tumango-tango siya. "Good choice of place. Ang ganda rito. Sayang nga lang at hindi naman ako pwedeng magtagal. Anyway, kumain ka na ba? I'm inviting you for late lunch. Kasama ko yung ibang officemates ko."
Marahan akong umiling at magaling na tumanggi. "Kakatapos ko lang kasi. I-try niyo yung resto ro'n sa forest. Masarap ang pagkain do'n."
Ngumiti siya. "Oo. Sabi nga nila. Doon nga kami pupunta."
May tumawag sa pangalan ni Lee at agad siyang nagpaalam sa akin. "I hope makapag-usap pa tayo bago pa kami umalis mamayang hapon. Hey, may kasama ka ba?" tanong pa niya. Namutla ako at umiling.
"Wala. Ako lang mag-isa."
"Lee, tara na!" tawag pa ng mga kasamahan niya na mukhang naiinip na.
"Uy, una na ako, ah. Gutom na kasi yung mga 'yon. Bye, Anne!" humalik siya pisngi ko bago kumakaway na umalis. "Enjoy your vacation!"
Ngumiti ako at kumaway rin. Nang makalabas sila ng lobby ay saka ako medyo nakahinga ng maluwag.
Hindi ko iyon inaasahan. Kampante ako kanina na walang makakakilala sa akin rito. But I was wrong. Muntik na yung kanina. Masyado ata akong naging kampante.
Walang alam si Lee. Hindi ko alam kung makakaya ko siyang pagkatiwalaan. Kahit pa kapamilya ko siya. Mahirap na . . .
Paglipas ng sampung minuto ay bumalik si Cyfer. Agad niyang napansin ang pamumutla ko.
"You looked pale. Did something happen? Are you okay?" sunud sunod niyang tanong. Nag-aalala siya, alam ko.
"Tara na muna sa suite mo. Tapos na ba yung pakikipag-usap mo sa employee mo? Aalis na ba tayo?" pumulupot sa aking bewang ang braso. Ngumiti siya sa akin.
"Yeah. Ligo lang tayo tapos bihis. Then, we'll drive."
Pagkarating namin sa suite ay pinauna niya akong maligo. May isesend lang daw siyang file sa opisina. Napailing ako. Mukhang kahit bakasyon ay may isinisingit siyang mga trabaho.
Naligo ako at sa banyo na lamang nagbihis. Paglabas ko ay nakaharap pa rin siya sa kanyang laptop. Sinara lamang niya iyon nang makita ako.
"Busy?"
"No. May pinadala lang akong papeles sa kapatid ko. Kailangan kasi niya 'yon sa board meeting."
"Board meeting? So, dapat ay nando'n ka?"
Tumitig siya sa akin. "Angel, ngayon lang ako nakapag-bakasyon ulit. Napagbigyan naman ako ng mga kapatid ko. They understand. Don't worry." he smiled at me.
Tumango ako at ngumiti. "Maligo ka na rin."
Tumayo siya at sinunod ang sinabi ko. Hinintay ko siya. Sa balcony muna ako naghintay. Nasa pinakataas na bahagi kami. Napangiti ako. Gusto pa rin talaga niya ang matataas na lugar hanggang ngayon.
