KASABADAKİ GENÇ KIZ

KENDİNİ BULDUĞUN YERDE Bölüm 5

Sabrı taştı: "Bücür, seni öldüreceğim!" diyerek ayağa kalkmak istedi; ama güçlü bir elin ensesini kavradığını hissetti, başını çevirip baktı. İri yarı, uzun ve ondan birkaç yaş büyük olduğu belli olan sakallı genci gördü.

"Tamam tamam; bırak. Vereceğim." dedi çıkardı ayakkabıları, kalkıp terlikleri giydi.

"Çok yanlış yapıyorsunuz. Ablamın doğum gününde hediye ettiği ayakkabılar onlar. Yoksa verirdim inanın." Gözleri doldu.

Kısa boylu genç adam spor ayakkabıların bağcıklarını bağlıyordu. Yusuf ise ağlıyordu.

İri yarı arkadaşı dedi ki: "Çıkar onları; ver sahibine!"

"Niye? Manyak mısın oğlum!?"

"Ver dedim! Lafı ikiletme!

"Vermem! Çok güzel bunlar."

"Ama sen acayip çirkinsin!" dedi, iri yarı genç şamarı patlattı. Kısa boylu yere düştü. İri yarı genç ayakkabıları çıkarıp aldı kısa boyludan: "Lan zaten kurbağa ayakları gibi kımıl kımıl çipçirkin ayakların var. Sendeki ayak değil bir tür solucan. Ucubede olur ancak. Heh heh heh!" diye güldü.

Ayakkabıları Yusuf'un önüne attı: "Kusura bakma kardeş. Yanındaki Ahmet, bonzai içtiğinden böyle. Evine dönsen iyi edersin. Yoksa ya bizim gibi ya da Ahmet gibi olursun."

"Dönemem. Bilmiyorum. En azından hemen dönemem."

"Bir ablam vardı. Trafik kazasında öldü. Beni çok kollardı evde. Annem ben sekiz yaşındayken öldü kanserden. Babam ikinci evliliğini yapınca nalet karı beni istemedi; 2 sene amcamda kaldım. O da başından attı. 10 senedir sokaklardayım. Sokaklarda çok insan gördüm, çok hayat hikayesi dinledim. İster istemez bazen işler berbat gider, kontrol edemezsin; hayalinin ya da umudunun peşinden giden çok insan gördüm. Burada şans yakalayabileceğini düşünüp yola çıkmışlar."

Kısa boylu gözyaşlarını sildi.

"Cafer abi özür dilerim. Büyük saygısızlık yaptım. Beni bağışla."

"Gel."

Kısa boylu yanaştı. Cafer onu bir kolunun altına aldı, başını okşadı.

"Biz kaçıyoruz. Diyeceğin bir şey var mı?"

"Teşekkür ederim." dedi Yusuf.

"Paran var mı?"

"Çaldırdım."