KASABADAKİ GENÇ KIZ

KENDİNİ BULDUĞUN YERDE Bölüm 67

Yaşlı adamın yüzü kan revan içindeydi, dedi ki: "Seni ve bu kasabayı lanetliyorum komiser bozuntusu. Umarım sen ve kasaban yerin dibine geçer!"

Rıdvan yaşlı adamın karnına tekme atmaya başladı.

Yusuf yerden bir iri taş alıp fırlattı. Taş Rıdvan'ın kafasına isabet etti. Rıdvan acıyla bağırıp yanağını tuttu. Az kendine gelince sağa sola bakıp taş atanı görmeye çalışıyordu. Yanağı patlamış, kan suratına dağılmıştı.

Yaşlı adam içinden gülerek hızla sıvıştı oradan.

Yusuf da korkuyla koşarak çoktan uzaklaşmıştı oradan. Evine ulaşan caddedye çıktığında Rıdvan'ın aracının görüp yolunu değilştirdi. Koştu. Koştu. Sokak aralarından geçti.

Cemal, kendi aracıyla ileriyordu. Karısıyla tartışıp öfkeyle dışarı çıkmıştı. Kaırısı hamiyledi ve Cemal yanlış bir kadınla evlendiğini anlamıştı. Belediyede memurdu ve belediye başkanının kızıyla evlenmişti. Boşanamazdı, buna kalkışırsa belediye başkanı onu öldürürdü, intihar süsü verirdi, belediye başkanı ona her şeyi yapardı. Eli kolu bağlıydı Cemal'in. Evi ateşe verip yangında öldü senaryosunu gerçekleştirmeyi düşünmüş, polislerin işi açığa çıkaracağına kanaat getirmişti. En iyisi çekip gitmekti kasabadan. Zaten amcası Rıdvan muhakkak işi açığa çıkarırdı. Cemal birkaç keredir kasabayı terk etmeyi kafasında prova ediyor, kendini alıştırmaya çalışıyordu. Cesaretini tam bulduğunda gidecekti buradan. Gidip yepyeni bir hayata başlayacaktı.

Cemal, yolun kenarındaki gölgeyi fark etti. Bu bir adamdı. El fenerini alıp araçtan indi. Yaşlı adamı dürttü: "Amca, iyi misin? Suratına ne oldu böyle?"

Yaşlı adam iri gözlerini aniden açınca Cemal korkup geri çekildi.

"İyi değilm; çok açım. Çok susadım. Çatlak komiser de kasabamdan defol dedi, gidiyordum, beni dövdü, namussuz."

Cemal ses etmedi, yaşlı adamı aracına bindirip bara götürdü. Yusuf bu sırada oradan geçiyordu, yaşlı adamın yardım almasına sevindi. Hayatta iyi insanlar her yerde vardı, bu umutlu olmak için, yeni umutlar duymak için, yaşamak için ne güzel bir sebepti.

tle\":>Ԑ~