İbrahim harekete geçti. Ayağı elektrik süpürgesinin hortumuna takıldı. Tepe taklat yere düştü. Başını koltuğun sivri kenarına çarptı. Küfür etti acıyla kıvranırken: "Bunun burada işi ne?! Bu ne biçim ev, bunun yol üstünde ayı tuzağı gibi ne işi var? Mutfak tezgahı da bulaşıkla dolu. Çöplükte mi yaşıyorum, evde mi belli değil! Vera, bugün uyandığından beri televizyonun başından kalktığın yok, Leyla sen de annenin yanından ayrıldığın yok, onun kuyruğu gibisin, azıcık da benim peşimden gelsen ya da ikinize otobüs bileti alayım, o bağımlısı olduğunuz televizyon programına gidip çadır kurup kalan hayatınıza alkışçı olarak devam edin! İlahi düzen içinde yapabileceiğiniz en iyi şey, en doğru hayat bu. Çünkü beni umursadığınız yok. Sizin dayanışmamız birbirinize. Yettti be! Hepiniz delirmişsiniz haberiniz yok!"
Vera sakince geldi: "Nasılsın?"
"Başımı çarptım. Fena fena."
"Bakayım?"
"Ses tonun ve suratın çok duygusuz. Çek ellerini!"
Leyla da gelmişti panikle, dedi ki: "Baba, neden bağırıp çağırıyorsun? Hiç gerek yok ki buna. Geçen gün konuştuk ya senle. Aaa! En sevdiğim koltuk yerinden kaymış." Koltuğu çekip yerine koydu.
"Vera, elektrik süpürgesinin işi nedir yol üstünde?" dedi İbrahim.
"Ben bilmem. Kendisine sor."
"Elektirik süpürgesi bana cevap mı verecek?"
"Kızına sor yani... demek istemiştim..."
Leyla gülmesini tutup cevapladı: "Evi süpürüyordum baba, mutfaktkaki bir işim vardı, süpürme işi de bitmemişti. O ara sen heyheylendin işte..."
"Kafam kırıldı ama!"
"E kör müsün baba, önünü göremiyorsan ne diyeyim sana? Öfken ve duygusal kamaşan gözlerini kör etmiş olmalı."
"Sevgili kızım, elektrik süpürgesinin hortumuyla halı aynı renkte."
"E uyumlu işte, ne güzel, ben uyumu severim her şeyde."
"Kız haklı" dedi Vera.
alse,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KASABADAKİ GENÇ KIZ
Romansa18 yaşındaki Yusuf kasabadaki en güzel kıza aşıktır. Onu ve parayı elde etmek isterken başına gelenler. Yusuf ailesiyle çiftlikte yaşamaktadır... Hayatta yüksek bir noktaya gelmek için çözüm arayan gençler, lise sonrasındaki gençlerin çıkmazlarda yü...
