Precious Love (WOKDH II)

Chapter 8 - No Choice

TZUYU'S POV :

Madaling araw na natapos ang schedule na pinuntahan ko . Hindi ko nga alam kung bakit ako na lang nang ako ang busy ngayon ! Ang Daya !

Inaantok na ko nang sobra . Sumakay na ko sa Van namin at kinuha na ang Phone sa bag ko . Nanlaki ang mata ko sa nabasa kong text messages .

I'm so dead ! Letche ! Bakit ba naka-silent ang phone ko ?! Huhuhu ~ Hindi ko naman alam !

Nagtext na pala si Dahyun ng madaming messages at madaming missed calls na . Omg ! Akala niya makakauwi ako ngayon kaya may surprise daw siya sa Seaside . Oh Jusko ! Hindi ko nga pala nasabi sa kanya na di na ko makakabalik dun .

"Sadness Unnie !" Sabi ko .

"Bakit ?" Tanong ni Sadness Unnie.

"Letche ! Hindi niyo pa po ba nasasabi sa ibang members na di na ko makakabalik dun ?" Tanong ko.

"Ay ! Oo nga pala . Hindi pa eh . Sasabihin ko na ngayon . Itetext ko si Jihyo" Sabi ni Sadness Unnie.

Napakamot Ulo ako . Paano na ? Hala ! Baka naghintay si Dahyun sakin . Malamang naghintay siya . Kilala ko siya eh . Pag may naisipan siya , Gagawin niya talaga . Nakaka-guilty !

Kaninang kanina pa siya nagmessage sakin . Lagot na . Anong sasabihin ko ? Anong gagawin ko ? Nagtext na agad ako kay Dahyun.

"Dahyun , I'm So Sorry . Naka-silent yung phone ko at katatapos ko lang sa Photoshoot . Hindi nasabi ni Sadness Unnie na di na ko makakabalik diyan . Masyadong madaming schedules ang kailangan ko pang gawin . Pasensya na talaga . Sana maintindihan mo . Babawi talaga ko sayo . Promise"

Wala naman akong natanggap na reply mula sa kanya . Malamang tulog na siya . Nakakainis naman eh ! Nadissapointed siya sakin TT___TT

No Choice ! As In No Choice talaga . Anong magagawa ko ?!

Kaloka ! Nang dumating ako sa Dorm , Agad na kong napahiga sa higaan ko . As in bagsak na ko sa sobrang pagod .

"Tzu , May schedule ka ulit bukas ng umaga" Sabi ni Sadness Unnie.

"Oo na ~ Sige na" Sagot ko.

Hinayaan na ko ni Sadness Unnie na makapagpahinga . Hindi ako mag-isa sa dorm ngayon . Sinamahan ako ni Sadness Unnie dito sa dorm para daw may bantay ako at madali akong makakilos bukas .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SANA'S POV :

Mukhang ang saya-saya nila Momo at Dahyun nang umuwi sila . Ano kayang ginawa nila ? Sa ngayon , Dito sa room namin nakitulog si Momo . Sa hinigaan ni Tzu siya natulog . Madaling araw na pero hindi padin ako makatulog .

Bakit ? Kasi ang daming nasa utak ko ngayon . Tulog na si Momo at Dahyun , Samantalang ako nageemote pa .

"Hanggang Kailan Ako Aasa ?" Mahina kong tanong habang pinagmamasdan si Dahyun na natutulog na .

Hindi ko maiwasang maluha habang nakahiga . Hanggang ngayon , Masakit padin kasi . Hanggang kailan aasa ? Hanggang kailan magdurusa ?

Nagsuot na lang ako ng earphone at nakinig ng music. Parang sinaksak yung puso ko nang tumugtog na yung music .

"Hanggang Kailan by Michael Pangilinan"

"Akala ko sayo natagpuan pag-ibig na walang hanggan . Ang ating pagsasama pinaglaruan ng tadhana . Nagmahal ka ng iba . Iniwan mo akong mag-isa . Hindi ko maturuan ang pusong wag magmahal ng tapat sayo . Kahit na ako'y bahagi na lamang ng nakaraan mo . Andito lang ako sayo~"