Change of Hearts

Chapter 1

This is my first ever story in wattpad. Huwag ng magtaka kung may pagka-jeje. Lol!

Don't expect too much, everyone.

__________________________________

JANINE SAMANTHA

"Yes. Im already here."

"Dear, narito na kaming lahat, nandito na din ang mga kaibigan mo." Sagot niya sa kabilang linya.

"Sige, Mommy. I'll get my bag then. We'll talk later, bye!"

Habang iniintay ang bag ko sa Conveyor Belt ng airport kung saan lumalabas ang mga baggage, palinga linga lang ako sa paligid.

Excited na akong makita ulit ang pamilya ko. After several years, I finally came home. After the long run, I decided to stop and face the reality.

Napangisi ako. Ang tagal bago ko napilit ang sariling balikan ang bansang kinalakihan. Ang lugar na aking tinakasan matapos mangyari iyon.

It's been a long time...

I will back from the start again.

"Mom, Dad," napatakbo ako sa kanila at mariing niyakap nang sa wakas ay makalabas ako ng airport.

Ang tagal na ng huli...

"I miss you all." Halos tumalon ako sa ligaya. Sa wakas, kapiling ko na ulit ang pamilya ko. Ang mga kaibigan ko.

"Namiss ka rin namin."

"Don't worry. I won't leave again. I will stay for good!"

Natutuwang niyakap ako ng aking mga kaibigan. Kung hindi lang agad nakalayo ang mga magulang ko, malamang ay naipit na din sila.

Sa mansion de Valeriano kami nagtungo. Habang pababa sa sasakyan ay tiningala ko ang mansion na naging saksi ng paglago ng aking isip.

Maraming nagbago. Ngunit hindi ang aking kwarto. Sa pagkakatanda ko'y ganito pa din ang ayos nito ng umalis ako. Mommy said they maintained it like this. Para daw kung umuwi ako, ramdam ko pa din ang mansiong aking iniwan kahit marami ng nagbago.

"So how was states?" Mom asked after our main course.

It's already a customary in our family not to talk while feasting our main course. Since the maid served our deserts, Mom take that as her signal to fire question at me.

"It's enjoyable." Nakangiti kong sabi.

"Talaga, wala ka bang pasalubong diyan?" Singit ni Raiko. She's one of my best of friend since the day I don't remember. Masyado ng matagal kaya hindi ko na maalala.

"Of course. I will give it to you later."

"Girl, anong pasalubong mo sa akin? I hope it's a stilettos with Selena Gomez signature." Georgina, my pretty 'kikay' best friend nudge at me.

Napangiwi na lang ako. Ang taas naman ng expectations niya sa akin.

"Goodness, that's too much!" I laughed.

"Kasi naman eh, I saw your post on your IG recently. You work with her!"

I laughed. She's right. I had a opportunity to model with her. Hindi din naman nagtagal ang appearance niya sa set dahil masyadong busy ang sched niya. But I'm halpy though.

"How was it?" Ani Daddy.

"It's marvelous, Dad. Dati... napapanood konlang iyong mga MV niya. Tapos... Oh my gosh!"

Natawa silang lahat. Kahit si Athena na hindi pala ngiti ay natatawa ngayon. She's one of my best friend, by the way.

"... tapos nakita ko na siya harap harapan." Patuloy ko.

"It seems like you're so happy to meet your idol in person." Nakangiting komento ni Mommy.

Who wouldn't?

"Of course, Mommy."

They laughed.

After ng breakfast, nag-stay kami sa sala at binigay ko na rin yung mga pasalubong nila.

Umalis lang sila Mommmy at Daddy dahil may urgent meeting lang daw sila sa Valeriano Corporation. Ang kompanyang pagmamayari ng mga Valeriano.

"Janine, come on, tara mag-shopping. Na miss kasi kitang ka shopping eh." Yaya ni Georgina habang sinusuri yung pasalubong ko sa kanya.

"Pwedeng mamaya na lang 3 pm. You know jetlag." I yawned. Antok na antok na 'rin ako.

"Okay, If that's what you want." Aniya at tumayo na.

"Guys. Let's go home. Pagpahingahin muna natin si Janine, para sa malling mamaya." Tuwang tuwa niyang sabi.

"Okay" Ani Raiko, Zoe at Athena.

Pag-alis nila, nagpunta agad ako sa kwarto ko at nag bubble bath. Grabe namiss ko ito. Hindi kasi ako makapag bubble bath dun, puro milky bath lang para daw mapanatili ko daw ang ganda at kinis ng skin ko sabi nung nag-a-assist sa akin.

After taking a bath, I wear my maong shorts and spaghetti strap.

Pabagsak akong humiga sa kama ko at tumitig lang sa white ceilling ng kwarto ko.

"Namiss ko talaga 'to. Ang sarap sa pakiramdam na narito na ulit ako sa hometown ko." Bulong ko habang nakatingin parin sa kisame.

Napatingin ako sa side table ko kung saan nakalagay ang phone ko.

Kinuha ko yun at pumunta sa gallery nito. Muli kong tiningnan ang picture namin ng magkasama.

"Also you, I miss you so much." My tears fell. Hindi ko napigilan ang pagluha ng maalala siya. Nang maalala ang mga pinagsamahan namin.

"I hope you still here."