Τα ετερώνυμα έλκονται(ολοκληρωμενη)

Η πρώτη συνάντηση

Το βράδυ τελικά ο Δημήτρης βγήκαν έξω με τους φίλους και διασκέδασαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.Ενώ κοιμόταν,χτύπησε το κινητό του.

 -Δημήτρης:Καλημέρα!Ποιος είναι?ρωτάει νυσταγμένος.

 -Πάνος:Έλα ρε μαλάκα,εγώ είμαι.Δεν ξύπνησες ακόμη?

 -Δημήτρης:Όχι,ρε.Έχω και δίπλα μου μία,ούτε το όνομά της δε θυμάμαι!λέει την ώρα που ξυπνάει η κοπέλα.

 -Κοπέλα:Καλημέρα,μωρό μου!

 -Δημήτρης:Καλημέρα,Νικολέτα μου!της λέει και τη φιλάει.

 -Κοπέλα:Γιώτα με λένε!

 -Πάνος:Ότι να ναι είσαι ρε μαλάκα!Άντε,διώξ την και σήκω να πάμε στο πανεπιστήμιο,πρέπει να ρυθμίσουμε κάτι με τη διευθύντρια.

 -Δημήτρης:Καλά,σε 1-1:30 ώρα,εντάξει?

 -Πάνος:Καλά,περιμένω τηλέφωνό σου.

 Την ίδια ώρα ξύπνησαν και η Νεφέλη κι η Χριστίνα.

  -Χριστίνα:Καλημέρα!

  -Νεφέλη:Καλημέρα!Να βάλω καφέ?

  -Χριστίνα:Και δε βάζεις?

  -Νεφέλη:Να πιούμε τον καφέ,να ετοιμαστούμε και να πάμε αυτά που μας ζήτησαν στο πανεπιστήμιο.

  -Χριστίνα:Ναι,όντως!Το είχα ξεχάσει!

 Ο Δημήτρης,αφού έδιωξε την κοπέλα,σηκώθηκε,ντύθηκε και συνάντησε τον Πάνο,πήγαν σε μια καφετέρια,ήπιαν έναν καφέ και πήγαν στο πανεπιστήμιο.

   Τα κορίτσια,αφού ήπιαν τον καφέ τους,ντύθηκαν,ετοιμάστηκαν,πήγαν στο πανεπιστήμιο ό,τι τους είχαν ζητήσει και μετά θα πήγαιναν για μία βόλτα.

    Την ώρα που η Νεφέλη περπατούσε και κατευθυνόταν προς την έξοδο,μιλούσε με τη Χριστίνα και δεν κοιτούσε μπροστά της.Ξαφνικά νιώθει ότι έπεσε πάνω σε κάποιον.Γυρνάει και βλέπει το Δημήτρη,τον οποίο δε γνώριζε.

 -Δημήτρης:Αμάν ρε κορίτσι μου!Δε βλέπεις μπροστά σου?Πρόσεχε που πας!

 -Νεφέλη:Έχεις δίκιο!Συγγνώμη,δεν έβλεπα!

 -Δημήτρης:Να βλέπεις άλλη φορά!της λέει τσατισμένος και φεύγει μαζί με τον Πάνο.

 -Πάνος:Ρε φίλε,πώς της μίλησες έτσι?Δεν έκανε τίποτα,κατά λάθος έπεσε πάνω σου.

 -Δημήτρης:Άσε με μωρέ με την κάθε χαζή.

 -Πάνος:Αχ,δε σε καταλαβαίνω ώρες ώρες.

 -Δημήτρης:Δεν πειράζει!Πάμε τώρα,γιατί μας περιμένει κι η διευθύντρια?

 -Πάνος:Άντε πάμε!του λέει και κατευθύνονται στο στο γραφείο.

 Την ίδια ώρα,τα κορίτσια κάνουν βόλτα και συζητάνε.

  -Νεφέλη:Αχ,ντράπηκα πάρα πολύ!Φάνηκε πολύ νευριασμένος το παιδί.

  -Χριστίνα:Τι λες καλέ?Γιατί ντράπηκες,κατά λάθος έπεσες πάνω του κι αν νευρίασε πρόβλημά του.

  -Νεφέλη:Αχ,δεν μπορώ,στεναχωρήθηκα ρε!

  -Χριστίνα:Αχ,ρε Νεφέλη μου μην το σκέφτεσαι.Έτσι κι αλλιώς δε νομίζω να τον ξανά δεις.