Τα ετερώνυμα έλκονται(ολοκληρωμενη)

Το βραδυ στο δωματιο

Οταν η Χριστινα εφυγε ο Δημητρης με τη Νεφελη αρχισαν να μαλωνουν,αφου ξαπλωσαν.
-Νεφελη:Εσυ φταις που κλειδωθηκαμε! Γιατι εκλεισες την πορτα;
-Δημητρης:Δεν πας καλα,κοριτσι μου. Που θες να ξερω εγω οτι θα σφηνωσει και δε θα ανοιγει;
-Νεφελη:Δε χρειαζοταν καν να την κλεισεις!
-Δημητρης:Ωραια! Τωρα το εκανα! Θα περασεις ενα βραδυ μαζι μου,δε νομιζω να σε χαλασει.
-Νεφελη:Πολυ μεγαλη ιδεα εχεις για τον εαυτο σου!
-Δημητρης:Καλα κανω!της λεει και γυρναει απο την αλλη για να κοιμηθει.
-Νεφελη:Σηκω! Απο εκεινη τη μερια θα κοιμηθω εγω.
-Δημητρης:Οκ! Αφου θες απο εδω,ερχομαι απο εκει της λεει και περναει απο πανω της και παραμενει εκει.
-Νεφελη:Αντε θα φυγεις απο πανω μου;το ρωταει ενω βρισκονται σε αποσταση αναπνοης.
-Δημητρης:Μαλλον οχι!της λεει κι ενωνει τα χειλη τους και συνεχιζει και στο λαιμο της,ομως το σταματαει.
-Νεφελη:Τι κανεις;το ρωταει και το σπρωχνει.
-Δημητρης:Αφου σου αρεσει,το καταλαβαινω καθε φορα που σε φιλαω. Ετσι ειναι ολες μαζι μου.
-Νεφελη:Δε μου αρεσει! Λες ο,τι να ναι βλακα!του λεει και γυρναει απο την αλλη και κοιμαται. Μετα απο λιγο κοιμηθηκε κι ο Δημητρης.
   Κατα τις 2η ωρα το βραδυ,ο Δημητρης ξυπνησε,γιατι ακουσε τη Νεφελη να παραμιλαει.
  -Νεφελη:Χαρη,παρατα με! Το Δημητρη θελω!ελεγε στον υπνο της. Ο Δημητρης σηκωθηκε,τη σκεπασε και μετα την πηρε στην αγκαλια του.
    Το πρωι,η Νεφελη οταν ξυπνησε και καταλαβε που ξαπλωνε,αρχιζε να του φωναζει:
-Νεφελη:Ξυπνα,τωρα! Γιατι κοιμηθηκα στην αγκαλια σου;
-Δημητρης:Που θες να ξερω εγω;Δε φταιω εγω αν μεσα στον υπνο σου ηρθες στην αγκαλια μου.
-Νεφελη:Πας καλα;Εσυ με εβαλες εκει! Ειμαι σιγουρη. Το βραδυ οταν κοιμομουν.
-Δημητρης:Νομιζεις! Εγω ολο το βραδυ κοιμομουν. Δεν ειχα την ορεξη να σηκωθω και να βαλω εσενα στην αγκαλια μου. Κανεις πολλα ονειρα κοριτσι μου!
-Νεφελη:Δεν πας καλα εσυ!λεει και παιρνει τηλεφωνο τον Πανο για να δειωτι εγινε.
-Πανος:Ελα Νεφελη,πηρα τον κλειδαρα κι ερχεται σε λιγο.
-Νεφελη:Παλι καλα,γιατι δεν αντεχω αλλο με το φιλο σου εδω μεσα!λεει και του το κλεινει.