Τα ετερώνυμα έλκονται(ολοκληρωμενη)

Επιτελους!

Ο Δημητρης πηγε πηρε το θερμομετρο,της το εφερε και η Νεφελη το εβαλε. Ειχε 38.00.
-Δημητρης:Παω να φερω τα χαπια σου και ρουχα για να ντυθεις κι ερχομαι να μιλησουμε!της λεει,πηγαινει και μετα απο λιγο επιστρεφει. Αφου παιρνει τα χαπια της και ντυνεται,καθεται διπλα του μεσα στην κουβερτα αφου κρυωνει.
  -Νεφελη:Λοιπον,Δημητρη χτες καταλαβα ποσο μου ελειψες και μετα απο αυτο αποφασισα οτι θελω να ξανα ειμαστε μαζι και θελω να σου ζητησω συγγνωμη που δε σε πιστεψα. Δεν ηξερα ποσο ηλιθιος ειναι ο Χαρης και τι μπορουσε να κανει.
  -Δημητρης:Το ξερω μωρο μου! Ουτε εγω σε πιστεψα! Δε σου εδειξα εμπιστοσυνη! Συγγνωμη!της λεει και την πλησιαζει και τη φιλαει και τη βαζει σιγα-σιγα πιο κατω,αλλα αυτη το σταματαει.
  -Νεφελη:Δημητρη μου,οχι τωρα! Δεν μπορω!
  -Δημητρης:Συγγνωμη μωρο μου! Εχεις δικιο! Θες να σε παω να ξαπλωσεις μεσα στο κρεβατι για να εισαι πιο ανετη;
  -Νεφελη:Οχι,θελω να κατσω εδω και να εισαι κι εσυ διπλα μου και σε παρακαλω ας φυγουμε αυριο. Δε θελω να μεινουμε αλλο εδω.
  -Δημητρης:Ενταξει,σου υποσχομαι οτι αυριο θα παμε πισω! Ετσι κι αλλιως αυτο που ειχα στοχο και σε εφερα εδω,εγινε!της λεει και ξαπλωνει διπλα της.