Chapter 49 : Choice

199 8 0
                                    

Paulo's POV

Balik nanaman sa buhay LDR. Hayys.
Bihira na kami makapag-usap ni Nica. Busy sa pag-aaral kaming dalawa. Tapos nagkakasalisi pa ang schedule naming dalawa. Kapag ako may klase siya naman wala. At kapag siya naman ang may klase ako naman ang walang klase. Nagkakaroon na nga kami ng konting tampuhan dahil doon.

Malapit na mag-Midterm. Nasa National Bookstore ako ngayon para maghanap ng librong kailangan namin para sa literature. Panahon daw ni Shakespeare ang hanapin namin. Hello? Matagal na pong nakalipas yun haha! Dapat kasi ang statement "Literature during the Elizabethan Period."

Tumatalino din naman sa English eh haha.

Hmmm. MacBeth, Romeo and Juliet, Hamlet, King Henry VIII, A Midsummer Night's Dream. Puro Shakespeare. Ano kaya dito ang pipiliin ko?

Pumikit ako at ilang beses na nagturo. Pang-20 na turo bago ako dumilat.

Haha. Romeo And Juliet ang tinapatan. Ang isa sa mga pinakasikat na love story sa mundo.

Pagkatapos ko bayaran ang libro kumain muna ako sa KFC. Alone. Huhu T.T

Hanggang kailan kaya kami ni Nica magiging ganito? Ang hirap. Ni hindi ko alam kung may lumalandi ba sa kanya o wala doon. Maisip ko palang yun nag-iinit na ang ulo ko.

Habang kumakain sinubukan kong tawagan si Nica. Hindi sumasagot, baka busy. Kaya chinat ko na lang siya.

Me : Nini busy ka?
Nini : Yes Pau-pau.
Me : Oh. Okay sorry sa istorbo.
Nini : Hindi ka istorbo.
Me : Bakit parang ang cold mo?
Nini : Nope.
Me : Weh? Haha.
Nini : Hindi nga poooooo.
Me : Okay sige. Mamaya na lang kita kukulitin :) I love you :*
Nini : Okay po. I love you too :*

Hayys. Nakakapagod maging ganito. Limitado ang oras namin sa isa't isa. Kahit na nami-miss ko siya hindi ko na siya pwedeng makausap basta basta.

Ito na nga ba ang kinakatakot ko.

Dumating na sa puntong gabi na lang kami nakakapag-usap. At saglitan pa. Isa o dalawang oras sa isang araw. Maswerte na kung umabot ng tatlong oras.

"Pau-pau I'm sorry. Hindi lang kasi magkatagpo ang schedule natin eh."

Kausap ko si Nica via Skype.

"Okay lang naman sa akin. Kaso sobrang iksi na kasi eh. Minsan sa isang oras mga 45 minutes lang kasi nagta-type pa minsan ang tagal pa masend."
"Yun na nga eh. Please don't leave me Pau-pau because of this. I love you." Nakita kong nangingilid na ang luha ni Nica.

Bigla kong naalala si So at si Bea.

Kung sila nga ilang buwan na minsan halos isang taon na walang pag-uusap nakakayang magpakatatag, kami pa kaya?

Ang kaso nila nandito lang sa Pinas. Eh kayo Paulo? Nasa Japan si Nica.

"Is it okay for you to stay like this? For as long as we're far from each other?" Tanong ko sa kanya.
"As long as you love me and only me, that's fine with me." Sagot niya.

Nginitian ko siya.

"Just update me if you have a spare time, okay? I miss you so much Nini."
"Yes I'll do that Pau-pau. Please do the same. I miss you too."
"I will. I love you. Good night Nini."
"Okay. I love you too Pau-pau. Good night."

Ayun. Tapos na naman kami mag-usap. Kung wala lang sakit si Kuya matagal ko ng pinuntahan si Nica sa Japan.

Dumaan ang Valentine's Day. Hindi ko man lang na-surprise si Nica. Pinadalhan ko lang siya ng libro ng isa sa mga favorite author niya, Interview With The Vampire by Anne Rice. Tuwang-tuwa ang Nini ko kaya naging masaya na rin ako.

Ganito pala ang feeling ng LDR. Haha. Para kaming nabubuhay sa loob ng mga screens.

Dumaan din ang Pre-fi, at Finals. Ganon pa rin kaming dalawa. Gusto na nga naming dagdagan ang oras ng isang araw. Imbis na 24 hours gagawin naming 36 hours haha.

Pasahan na lang ng mga kulang na requirements. Wala naman akong kulang kaya pwede na daw hindi pumasok.

Akalain mo yun, naka-survive ako sa first year of college! Haha.

Mag-aaral daw si Nica sa bakasyon para mapabilis siya at maka-graduate agad. May usapan kasi sila ng parents niya na kapag maaga siyang nakatapos ay pwedeng dito na siya tumira at magtrabaho.

Dahil bakasyon na dito sa Pinas, tinawagan ko ang Hawthorne Effect (yung banda namin noong high school) para mag-gig kami dito lang sa bahay. Wala kasing maingay dito. Ewan ko, sanay ako sa maingay eh. Nagbakasyon sa Batangas sila Papa.

Ni-record ko ang pagkanta namin.

Going out tonight, changes into something red, her mother doesn't like that kind of dress
Everything she never had, she's showing off
Driving too fast, moon is breaking through her hair, she's heading for something that she won't forget
Having no regrets is all that she really wants

We’re only getting older, baby
And I’ve been thinking about it lately
Does it ever drive you crazy
Just how fast the night changes?
Everything that you’ve ever dreamed of
Disappearing when you wake up
But there’s nothing to be afraid of
Even when the night changes, it will never change me and you

Chasing her tonight, doubts are running 'round her head
He's waiting, hides behind a cigarette
Heart is beating loud and she doesn't want it to stop
Moving too fast, moon is lighting up her skin
she's falling, doesn't even know it yet
Having no regrets is all that she really wants

We’re only getting older, baby
And I’ve been thinking about it lately
Does it ever drive you crazy
Just how fast the night changes?
Everything that you’ve ever dreamed of
Disappearing when you wake up
But there’s nothing to be afraid of
Even when the night changes, it will never change me and you

Going out tonight, changes into something red, her mother doesn't like that kind of dress
Reminds her of the missing piece of innocence she lost

We’re only getting older, baby
And I’ve been thinking about it lately
Does it ever drive you crazy
Just how fast the night changes?
Everything that you’ve ever dreamed of
Disappearing when you wake up
But there’s nothing to be afraid of
Even when the night changes
It will never change, baby, it will never change, baby
It will never change, me and you

Nang matapos ang kanta tumugtog pa ulit kami. Naka-apat din kaming kanta tsaka kami nagpaalam sa isa't isa kasi madilim na rin.

Sinend ko kay Nica ang mga tinugtog naming kanta kanina.

Wala pa rin siya.

Isa pang oras.

Wala pa rin.

Inaantok na ako. Wala pa ring chat si Nini.

Nilibang ko muna ang sarili ko sa paglalaro ng Shadow Fight 2.

Hindi ko namalayaang nakatulog na pala ako.

Paggising ko ng bandang 4:07 am nakita kong may chat si Nini. 2:03 am.

"Pau-pau. Walang net kanina eh. Sorry. I heard your song. It's amazing! Sorry if lagi tayong ganito. It's our choice Pau-pau. We chose to be like this. We chose to stay in love even if we are in a long distance relationship, so we should start gettinh used to it. Panindigan natin."

Hayys. Ang hirap ng ganito. Pero alam kong worth it.

Six Guys In LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon