Six Guys In Love

Chapter 32 : The Confession

Nica's POV

I am packing my things now. This is my last week in the Philippines. We will live in Japan for good.

Which is why my tears are racing down my cheeks as if my eyes are like an ocean full of water turned to tears.

I can not stay there for good. I love my life here. I did everything I can to convince Mom and Dad not to go, but it seems that they won't change their decision.

I texted Rose Ann.

To : Rose Ann

Hi Rose Ann. Can you drop by at our house? I want to talk to you.

After a minute, I received her reply.

From : Rose Ann

Okay Nica. Is everything alright there?

To : Rose Ann

Actually, I am crying. Haha but don't worry. I'm in my room.

Paulo's POV

Recess na ngayon kaya pumunta ako sa canteen kasama si Caygee at Pat. Kanina ko pa inaabangan lumabas ng room si Nica.

"Boi wait lang nakita ko na si Julie Ann sun ko." Bago pa man kami makapagsalita ni Pat umalis na si Intsik.

Tinamaan na nga ang singkit haha.

"Oh ikaw Paulo? Mang-iiwan ka din ba? Hindi ka pa aalis?"
"Napakadrama ng mukha mo hahaha hindi ko makita si Nica eh."
"Sabi na nga ba. So pag nakita mo pala si Nica aalis ka nga. Yan ang hirap sa inyong mga lalaki. Ang hilig mang-iwan! Magpaasa!"

-_____________-

"Ano bang problema mo ha at hugot ka ng hugot?"
"Ang baba kasi ng grade ko sa Entrepreneurship huhu."
"Dahil don nagkakaganyan ka?"
"Oo. Nagsisisi ako na nag ABM haha."
Babatukan ko na ito eh hahaha.

"Ano ka ba Pat. Ang grades ay grades. Numbers lang. Hindi yan ang basehan kung may natutunan ka o wala, kung matalino ka o hindi. Wag ka mag-aasam na maabot mo ito, yung ganyan kasi sa totoong buhay hindi grades ang bubuhay sayo. Hindi grades ang magsasabi na ganito ka lang paglaki mo. Oo, nandon na tayo sa mahalagang mataas ang grades kasi yun ang tinitingnan kapag mag-aapply ka, o nakalagay sa transcript of records mo. Pero hindi mo ma-eenjoy ang buhay mo kung naka-focus ka sa pagpapataas ng grades mo. Ang grades, gawin mong motivation para matuto ka pa sa mga bagay bagay."

Nakatitig lang si Pat sa akin.

"Paulo. Ikaw ang tatanungin ko. May pinanghuhugutan ka? Napakalalim ng sinabi mo eh. Hindi ako makapaniwalang ikaw yan. Choco Martin? Is that really is it really is it really really isn't it you?"

Napaisip din ako sa tanong niya. Haha saan ko nga ba nakuha yon? Experience maybe.

"Totoo naman ang sinabi ko noh haha. Ui Pat baka dumaan na si Nica dinaldal mo ako hindi ko tuloy nakita!" Lumingon ako sa paligid para maghanap sa kanya. Kaso wala talaga.
"Wow ha ako pa ang DUMALDAL sayo. Sino kaya yung 'ang grades' ng 'ang grades' dyan?"
"Sige Pat alis na ako ubusin mo na lang yang waffle ko haha salamat sa pakikinig."

At tulad ng ginawa ni Intsik, bago pa siya makapagsalita umalis na ako hahaha.

Pinuntahan ko yung room nila Nica.

*silip sa room*

WALA.

May lumabas na kaklase niyang babae.

"Excuse me po."
"Bakit po?"
"Tatanong ko lang sana kung bakit absent si Nica."
"Ah si Nica? Hmm. Parang nasabi niya sa akin kahapon na mag-iimpake na sila ng gamit ngayong araw. Huling araw na papasok siya dito siguro daw sa Thursday."