Καθως επεσε σε εναν βαθυ υπνο ,οπου τα ονειρα της ηταν μονο εφιαλτες εκεινη μορφαζε απο τον πονο,σπαραζε στο κλαμμα δεν ηθελε να Τον αφήσει,η απαλη φωνη της ηχουσε στα αυτια του ολη νύχτα ..
Την τράβηξε πανω του ενω εκεινη έκλαιγε στον υπνο της καθως άκουγε την καρδια του
"Ελα μη κλαις τωρα θα σε παρω στην οικογένειά σου δε χαιρεσαι?"
Ανοιξε τα κατακοκκινα ματια της κοιτάζοντας τον λυπημενη
"Σκοτωσε με αλλιως θα με σκοτωσουν εκείνοι μπραιαν μη με παρεις πισω"
Αμεσως θυμήθηκε την κοπελα που αφησε εγκυο και με ένα βλέμμα αηδίας απομακρύνθηκε απο κοντα του και πηγε να σηκωθεί κανοντας μερικα θυμωμένα βήματα μεχρι το παραθυρο...
Ηθελε να τον κανει να ζηλεψει μα πως?
Θα την παντρευαν με εναν αντρα που δεν αγαπουσε,θα την άγγιζε ενας αντρας που δεν αγαπουσε μα τι νοημα είχε? Καλύτερα να τον πονουσε με τα λογια
Σταυρωσε τα χέρια της και γυρισε κοιτάζοντάς τον με ενα σοβαρό βλεμμα
"Υποθέτω πρεπει να σε αποχαιρετησω τωρα ετσι? Θα κάνεις οικογένειά,κάποιος περιμενει σπιτι για μένα ξες και εγω θελω να κανω οικογένεια "
Ο μπραιαν σηκώθηκε απο το κρεβάτι πλησιάζοντας την με μουδιασμένα βήματα μένοντας πισω της
"Θα τον αφήσεις να σε αγγίξει?"
"Αυριο μεθαυριο θα γινει ο αντρας μου οποτε ναι μπραιαν"
Εκεινος πέταξε απο δίπλα του το τασακι ριχνοντας το στο πατωμα απο τα νεύρα του
"Αφου δεν Τον αγαπάς εσυ ειπες οτι...
Εκεινη γυρισε διακοπτοντας τον και εφτασε μια ανασα αναπνοης κοντά Του
"Θα ακολουθήσω το μαθημα σου,ισως είναι και το πιο σωστο,καποιες φορες το θες και εισαι αγυριστο κεφαλι μα στην δικια μου περίπτωση ειμαι αναγκασμενη να το κάνω αρα θα τον παντρευτω"
"Θες να το κανεις? Θα τον παντρευτείς? Καλυτερα ετσι λοιπόν,κανε το"
Την πλησίασε σηκώνοντας την επανω του και περπάτησε αργα έχοντας την πανω του εξω ,ενω η καρδιά του χτυπούσε γρηγορα διχως να ξέρει εκεινη τον λογο
"Που με πας?"
"Σπιτι"
Εκλεισε τα ματια της πονεμενα ενω από τον υψηλό πυρετο την πειρε ο ύπνος....
