το βλεμμα του σκοτεινό και το βημα Του σταθερό,είχε νυχτώσει τοσο πολυ που δεν έβλεπες πολλούς ανθρώπους στο δρομο,τετοια ωρα έβγαινε εξω για να κοιτάξει την θαλασσα,της μιλούσε σαν να ήταν καποιος ανθρωπος , ηταν το μοναδικό πράγμα επανω στην γη στο οποιο ζητούσε συγγνωμη,διότι οποτε πετούσε μια πέτρα με δυναμη πίστευε πως η θάλασσα πονούσε, πίστευε πως αν έμπαινε μεσα σε εκεινη μπορούσε να ξεπλύνει όλα τα λάθη του,και ηταν λαθος να την ποναει,έστω να μιλάει και ασχημα καθως εμαθε να σέβεται την μητέρα του επρεπε να σεβαστεί και αυτή την γη ,που λιθοβολουσαν οι βρώμικοι άνθρωποι ανελέητα,την χτυπούσαν την έκαιγαν.... ετσι και εκεινος έζησε στην μοναξιά μισωντας τους ανθρώπους γιατι ότι λάτρευε του το έπερναν μακρια,τις σκέψεις του διέκοψε η μικρη του αδερφη που καθόταν επανω στα ποδια του αγκαλιαζοντας τον σφιχτα,ενω εκεινος με το σακακι του την κάλυβε διότι εκανε ψύχρα,μα ο νους του γυρνούσε αλλου..τι να εκανε εκεινη τωρα; πως να ενοιωθε; αραγε ειχε φαει;
"μπραιαν; κρυώνω "
τα ματια του επεσαν επανω σε μια κολώνα η οποία ήταν η μοναδική που έδινε φως στη Περιοχή,θαρρείς και την εβλεπε μεσα στη λαμπα μεταμορφωμενη σε νεράιδα, να του χορεύει και να του ψιθυρίζει τα πιο μεγάλα μυστικά ..
τον τράβηξε απο το γιακα με τα μικροσκοπικά της χεράκια κανοντας του παραπονα,ώσπου τον εβγαλε απτη φαντασία του...
"μπραιαν; "
γυρισε ξαφνιασμένος χαμογελώντας της στο σκοτάδι ενώ τα ματια του είχαν γυαλίσει,σαν να έκλαιγαν .... κανενας δε μπορούσε να καταλάβει εάν έκλαιγε ή αν γελουσε
"Ναι; τι εχεις;" της ειπε με περιέργεια
"φοβαμαι και κρυώνω "
την εβαλε περισσότερο στην ζεστη αγκαλια του αγγιζοντας το κεφάλι του στα ξανθά μαλλιά της ...
"μη φοβασαι,όσο ειμαι εδω κανενας δεν θα σε αγγιξει,δεν ειπαμε πως θα σε προστατευω;"
κουνησε το κεφάλι της καταφατικά κοιτάζοντας τον σκεπτική
"Αυτή η όμορφη κυρία ειναι γυναικα σου;"
τα ματια του δάκρυσαν αλλα προσπάθησε να το κρύψει,ειδη του έλειπε αφάνταστα,ηθελε να την φιλησει απελπισμένα οσο ποτε....οταν την ακουσε να αναζητάει το άγγιγμα του,η καρδια του φτερουγισε σε σημείο που θα έσπαγε, είχε εναν τροπο να τον κάνει να μη μπορει να την βγάλει από τον νου,λες και ήταν καποιος εξαρτημένος που ειχε αναγκη να πιει ωσπου να νοιώσει ευχαριστημένος μεχρι να μεθύσει..
