Ανοιξε με φορα το χερουλι της πορτας και αρχισε να τρέχει με οση δυναμη ειχε μα δεν την εβρισκε πουθενά...ειχε ξεχασει ειδη τι δρομο ειχε παρει...
Εκανε ενα γύρο,γύρω απο τον ιδιο Του τον εαυτο καθως εβγαλε το μαντίλι απο το κεφαλι του..
"ΔΕΣΠΟΙΝΑΑΑΑΑΑΑΑ???"
τα ματια του ανοιξαν διαπλατα καθώς οταν φωναξε το όνομα της,μια εικόνα αστραψε στο μυαλό του..
"Δε Δέσποινα? ΔΈΣΠΟΙΝΑ???? "
ειχε σταματήσει κοιταζοντας την,ειδε ενα λευκό φως απο ενα αυτοκίνητο να την τυφλώνει ενω τελευταία στιγμή γυρισε κοιτάζοντας τον μπραιαν με ενα απαλο χαμόγελο, τα δακρυα της δεν έπαυαν να πέφτουν ενω δεν εκανε κανενα βημα ,ειχε δει μοναχα τα μάτια του και ένιωσε την καρδια του να χτυπαει ξεφρενα καθως έτρεχε με ολη του την δύναμη προς εκεινη,σχεδον ουρλιαξε και ολο του το σωμα ετρεχε με μοναδική κατεύθυνση ενα ατομο,εκεινη
"Μπραιαν;"
"ΔΕΣΠΟΙΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ"
Μπηκε μπροστα απο το αυτοκινητο και το σώμα του επεσε πανω της ενω ενοιωσε μια δύναμη να τους παρασέρνει καπου που ουτε εκεινος ηξερε,ο πόνος του εσπαγε το κορμί,παντα αναρωτιοταν πως ειναι να σε παρασερνει ενα αυτοκινητο και τωρα ενοιωσε βαθια μεσα του τον πονο,το κεφαλι του μούδιασε μαζι και ολοκληρο το κορμί του, τα ματια του εγκατέλειψαν μαζι με τις αισθήσεις του..
Κοιταξε το δρομο εκεινο περνοντας ενω τα ματια του επεσαν σε ενα δασος που δεν θυμοταν,το αγχος του γινόταν μεγαλύτερο και ο ιδρώτας επεφτε επικυνδινα απο το μέτωπο του ενω περπατησε μεσα στο σκοταδι αντικρίζοντας ενα δεντρο μπροστά του...
Εκατσε στηριζοντας το σωμα του στον κορμό ενω εκλεισε τα ματια του βγάζοντας μια ανασα αγανάκτησης...
"Που εισαι; δε μπορω να θυμηθώ"
Μολις περασε το δάσος,ενοιωσε την φωνη του μεσα της να την αναζητα,ειχε δυνατο προαίσθημα, το αισθανόταν πως την χρειαζόταν και ομως δε μπορούσε να κανει τιποτα...
Μαλλον ειχε δικιο ο στιβεν ,σκέφτηκε...
Για εκεινη σταμάτησε να σκοτωνει ,σταμάτησε να πίνει και να συναναστρέφεται με αλλες γυναίκες,αγαπησε....αγαπησε πρωτη φορα στη ζωη του,πονεσε λογο της αρρώστιας του,μπηκε μεσα στο σπίτι της σαν ενας υπηρετης μονο και μονο για να την προστατεύσει απο τα βρωμικα χερια του συν..της έμαθε τι ειναι ερωτας,έμαθε και εκεινος να ζει σαν ενας απλος κοινός θνητός δίνοντας της την καρδια του,οσο σκληρος και να ηταν με εκεινη δε μπορουσε ποτε, λίγιζε ακούγοντας το ονομα της...
