κεφαλαιο 63

376 37 1
                                    

την βοηθησε να σηκωθεί και περασαν μεσα στο σπιτι,η νυχτα είχε πεσει για τα καλα αλλα η πανσέληνο εμεινε να τους κοιταει λαμπερα,καθώς τον αγκαλιασε σφιχτα ακουσε εναν περιεργο θορυβο που ερχόταν απ'την κοιλια του,αυτο την έκανε να σμιξει τα φρυδια και να χαμογελάσει ευτυχισμένη

"μπραιαν πεινάς;"

τα μαγουλα του εγιναν κατακοκκινα κοιταζοντας την δειλα καθως το χαμόγελο του πάλευε να φανεί

"μπραιαν μου πεινουσες και δε μου το ελεγες τοση ωρα;"

"δεν ειναι τίποτα παμε να κοιμηθουμε"

"οχι θα σου κανω να φας κατσε στο τραπεζι"

"απλα σε ειδα να ταΐζεις το μωρο και μαλλον πείνασα και εγώ "

"αλλη φορα θα μου το λες εντάξει;θα σου φτιάξω οτι μου ζητήσεις "

κάθησε στο τραπεζι βάζοντας την κορη του επανω του και την κοιταξε απο πανω μεχρι κατω καθως εκεινη εκοβε λαχανικα για να φτιαξει μια νοστιμη σουπα απο αυτες που ηξερε

ενοιωσε ενα βλεμμα να την καρφώνει και γυρισε αμεσως κοιταζοντας τον,το κοκκινισμα στα μαγουλα του δεν ειχε υποχωρήσει ,ισα ισα ειχε γινει εντονότερο κατι που τον ενοχλούσε γιατι πρόδιδε τα συναισθήματα του.....η φωτιά αναψε και εκείνη εριξε τα υπόλοιπα λαχανικά ...

"δεσποινα;"

"ναι;" τον ρωτησε με αγωνία καθως τον κοιταξε ερωτευμενα στα ματια,τις τελευταίες μέρες ενοιωθε πως η καρδιά της θα σπάσει απο χαρα,εκεινες οι στιγμες που ζουσαν ηταν οτι καλύτερο της ειχε συμβεί στη ζωη της,ενοιωσε πως γνωρισε τον καλύτερο ανθρωπο,ήταν στιγμές που τις ειχε ως ονειρο απο μικρο παιδι,διοτι ήθελε να τις ζήσει...

"τιποτα αστο.."

τον κοιταξε με περιεργεια και ύστερα την κορη της

"ποιος αλλος πειναει;"

"εγω!" ειπε ο μπραιαν καθως σηκωσε το μικροσκοπικό χερακι του μωρου και εκανε μια παιδική φωνη κανοντας την να γελάσει

γεμισε δυο μπολ με ζεστη σουπα και το αφησε μπροστα του με αγωνια για το αν θα του αρεσει,ενω εκεινος απο την πείνα του αρχισε να τρωει αμεσως με αποτελεσμα να καψει το στόμα του,το ανοιξε προσπαθώντας να ανασάνει οταν εκεινη πηγε κοντα του καθως φυσιξε με την δροσερή ανασα της ώστε να μην καιγεται αλλο,την πλησιαζε ολο και περισσοτερο με αποτέλεσμα να κλέψει τα χείλη της σε ενα δυνατο φιλι που δεν περίμενε,ενα φιλί με διαρκεια που δυνάμωνε ολο και περισσοτερο,η ανασες τους ανέβαιναν σε ένταση κανοντας τις καρδιές τους να ειναι έτοιμες να σπάσουν..

Ο ΑΛΗΤΗΣ ΤΗΣ..Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon