καθόταν ξαπλωμένη στο στήθος του ενω τα ματια της ήταν βαρια κλειστά,ηθελε ακομα μερικες ωρες για να ξημερωσει...και ομως εκεινος ακομα δεν είχε κοιμηθεί,κατι τον βάρυνε,κατι το οποίο δεν ηταν ουτε ο ιδιος σιγουρος,το μυαλό του είχε γεμισει σκοτεινές σκεψεις,το στηθος του ακομα εβραζε απο μπερδεμενα συναισθήματα και κατι που δεν ελεγε να ηρεμήσει ηταν ο θυμός του,οχι προς εκεινην.....εκεινη δεν έφταιγε σε τιποτα,εφταιγε εκεινος..εκεινος και μονο,ειπε δυνατα στον εαυτο του καθως χτύπησε το τιμονι με δύναμη!!!
εκεινη αρχισε να κουνιεται επανω του,τα ματια της ηταν ακομα κλειστα ενω ειχε μια θλιμμενη εκφραση,σαν να εβλεπε ενα κακο ονειρο,εναν εφιάλτη!!πάλευε με νύχια και με δόντια να ξεφύγει μα ολα φαίνονταν τοσο δυσκολα,τοσο αναπόφευκτα...
απλωσε τα χερια του αργα στους ωμους της κανοντας την να ανοιξει τα ματια της λυπημένη,αποφευγοντας να τον κοιταξει,φοβοταν ετρεμε απο φοβο,και ομως δε τόλμησε να την ρωτήσει τι ειδε,τι ηταν αυτο που την πονεσε τοσο...
εκανε πισω το κορμι της ρίχνοντας τα ματια της στο στερνο του και υστερα δειλά στα ματια του,την κοιτούσε με περιεργεια και με επιμονη...
απλωσε τα χερια της κενα στο διπλανο καθισμα και φορεσε το φορεμα της ενω προσπαθούσε να κουμπωσει το πισω φερμουάρ της πλατης της μα τα χερια του την σταμάτησαν..
"στασου,θα το κανω εγω"
την γυρισε αργα παραμερίζοντας τα μαλλια της και επειτα ανέβασε το φερμουάρ αφήνοντας την να ελευθερωθεί ανοίγοντας την πορτα και περπατώντας εξω στο απαλο γρασίδι...
*ειμαι το ποιημα στις χαμενες σου λεξεις και εισαι ο αντρας που ερωτεύτηκα πριν καν κοιταξω,ειμαι η φωνη και ο ηχος που χαθηκε απ'την στιγμη που επαψα να ζω,ησουν ο ηλιος στους χειμωνες μου,η άνοιξη στον κατακλεισμο μου,ησουν η δύναμη στην αδυναμία μου,εισαι το ακατορθωτο στο τέλος μου,σε κοιταξα και δακρυα εσταξαν απο πανω μου,αγνα δάκρυα,αραγε θα μαθεις ποτε ,πως δεν ήμουν σαν τις αλλες γυναίκες; δεν ειμαι τελεια,ακομα το πιστευω..δεν ειμαι κατάλληλη για σενα,ακομα το νοιωθω,επεσα ομως!!! επεσα στην παγιδα σου, πίστεψα στα λογια σου!!*
τα ματια του επεσαν σοβαρα στα δικα της,καθώς ανοιξε την πορτα του αυτοκινήτου και την πλησιασε σιωπηλα φωνάζοντας απο μεσα του..
*αραγε τι σκεφτεσαι; γιατι εισαι προβληματισμένη;*
εκανε ένα βιαστικο βημα μπροστα του προσπαθωντας να σπασει τον πάγο,ηθελε να το φωναξει μα κατι την επνιγε...αφησε μοναχα ενα και μονο δακρυ της να πεσει.
