την εβαλε να καθίσει στο μεγάλο τους κρεβατι και εσκιψε ακουμπώντας τα γονατα της...
"ο μαλακας θα τον σκοτωσω" ειπε καθως περασε βιαστικά τα δάχτυλα του αναμεσα απ'τα βρεγμένα του μαλλια
"ει μπραιαν,μη μιλάς ετσι ειναι μεγάλος άνθρωπος "
"ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΏ;"
"δεν θα έπρεπε;" του ειπε χαμογελώντας του απαλα
"ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΕΒΆΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΈΓΚΥΟ ΓΥΝΑΙΚΑ; ΓΙΑΤΊ ΠΗΓΕ ΝΑ ΣΕ ΧΤΥΠΗΣΕΙ; "ειπε χτυπώντας δυνατα τα χερια του στο παράθυρο ενώ εκεινη απτον δυνατο θορυβο ξεσπαστηκε και εκλεισε τα ματια της σφιχτα ..
"μη φωναζεις..." του ειπε οσο πιο ήρεμα μπορουσε..
"θα μας ακουσει ο μικρος"
"Η ΥΠΟΜΟΝΉ ΜΟΥ ΈΧΕΙ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΊ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ; ΒΑΡΈΘΗΚΑ ΣΕ ΑΥΤΌ ΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΎΓΟΥΜΕ " ειπε κλείνοντας με τα χερια του το πρόσωπο του αγανακτισμένος
σηκωθηκε αγκαλιάζοντας τον απο την μεση κανοντας τον να τρανταχτει ολόκληρος και να γυρισει σε εκεινη μα προσπαθώντας να αποφύγει το βλεμμα της κοιταξε αλλου...
"κοιταξε με αγάπη μου "
της επιασε σφιχτα τα χερια κοιτάζοντας ανήσυχος το κενό
"κοιτα με"
"δε μπορω.."
του αγγιξε με το απαλο χερι της το αξυριστο μάγουλο του κανοντας τον να ανατριχιάσει,ενω εριξε κλεφτές ματιες σε εκεινη..
"μπορει να μην εχουμε πολλα χρήματα για να ανταπεξέλθουμε Τώρα,ομως εχουμε ο ενας τον αλλον θυμασαι; γιατι ντρεπεσαι να με κοιτάξεις;ειναι ντροπή να μην είμαστε πλούσιοι;εγω το θεωρώ πλεονέκτημα "
"αν το θες μπορώ να σου δωσω ότι μου ζητήσεις "
"μα εγω θελω μονο να μ'αγαπάς,ειμαι τοσο τυχαιρη τι αλλο να θελω;ερχεται και η κορη μας"
αναστέναξε κουρασμενος αγκαλιαζοντας την και χαϊδεύοντας την κορυφή του κεφαλιού της
"μη ξεχνας πως δουλεύεις μόνο εσυ για ολους μας ομως εγω θα μπορουσα να βοηθήσω αν το θέλεις "
"τι ; Όχι μη το ξαναπείς,εγω θα δουλεύω συνεχεια για εσας,δε πρόκειται να σε αφήσω να δουλέψεις ποτε"
τον αγκαλιασε ακομα πιο σφιχτα νοιωθωντας το μωρο να κλωτσάει έντονα,τοσο που το ενοιωσε εκεινος,αγγιξε την μεση της κουρασμενη και χωρις να το περιμενει,την σηκωσε στα χερια του κανοντας την να γελασει δυνατα και την ξαπλωσε στον καναπε...
