καθαριζε το σπιτι νοιωθωντας το αρκετα άδειο,απ'την τελευταια φορα που έφυγαν τα παιδια να γεμίζουν με τα γελια τους το σπιτι και τις φωνες τους ,ειχε μια κρυφή θλίψη μεσα της,ο καθε ενας πειρε τον προορισμό του μα τιποτα δεν είχε τελειώσει...το μυαλο της την γυριζε πισω....
"ο αδερφος του πατερα σου,ενας καλος κυριος θελει να αναλαβει την κηδεμονια σου και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα Μπεν "
τα ματακια του βουρκωσαν ,γυρισε και κοιταξε το ξανθο ομορφο κοριτσι που είχε δεθει μαζι της τον τελευταίο καιρο,έπαιζε για αλλη μια φορα με τις κούκλες της ,είχε εναν πριγκιπα που τον ονομασε μπεν,ενοιωθε πως ειναι ο πρίγκιπας της...
"την αγαπω δε μπορω να φυγω "
"σαγαπαει ο θείος σου,φυσικα θα ερχομαι και θα την βλεπεις,θελω να σε κρατησω με νύχια και με δοντια αλλα θελει να σε παρει"
τον εσφιξε απτο χερι κοιτάζοντας τον ικετευτηκα
"την αγαπαω μπραιαν μη με αφησεις να φυγω "
"θα το μαθει τοτε"
"οχιιιι μη μιλήσεις ντρέπομαι, δε θα το μαθει ποτε" του ειπε κλείνοντας του το στομα με τα μικρά χεράκια του
η δεσποινα χαμογελασε ετοιμη να δακρύσει μα δεν μπορούσε να κάνει τιποτα,κράτησε το χερι του σφιχτα και τον κοιταξε λυπημένη
"οι αντρες κάνουν το πρώτο βημα μικρέ "
ειπε χτυπώντας τον στον ώμο απαλα...
ο μπεν ξεροκαταπιε κοιταζοντας την για αλλη μια φορα
"κοιτα μικρε,την δεσποινα την εκλεψα ,την απειλούσα πως θα την σκοτωσω ομως την αγαπουσα και ηταν μια ανόητη αφορμη για να την κρατήσω κοντα μου"
"δηλαδη τι θα κανω τωρα;"
"αστο πανω μου" του ειπε δείχνοντας τον εαυτο του
"μικρη; ελα λιγο εδω"
εκεινη πλησιασε παίρνοντας τον στην αγκαλια της,τα μαγουλακια του πειραν ενα ροδοκοκκινο χρωμα κατι που έκανε την δεσποινα να γελάσει
"εχω κατι εδω" της ειπε κολλωντας την μυτη του στην μικρη μύτη της αδερφής του στοργικά
