κεφαλαιο 71

349 39 4
                                    

η φωτια μπροστα τους,τους εκανε να τρεχουν με θολωμενα ματια,και με οση δύναμη ειχαν μεσα τους ετρεχαν διχως σταματημό ,εκεινη άκουγε ολο και περισσότερο το παιδικο κλαμμα της κορης της στα αυτια της κανοντας την να παραπατησει και να πεσει στο έδαφος μπροστά απ'το σπίτι τους με σπασμωδικα κλαμματα...

εβαλε τα λευκα χερια της μεσα στο χωμα βγαζωντας μια κραυγή πονου σηκώνοντας τα ικετευτηκα στον ουρανό

"Θεε μου βοηθησε με!!!!χάρισε μου το παιδι μου,ακομα ακουω το κλαμμα της ,βοήθησε με Θεε μου!!!"

σηκωθηκε αποφασισμενη ετοιμη να μπει στο καμμενο σπιτι το οποίο ηταν έτοιμο να εκραγει στη φωτια,το βλεμμα της ηταν θυμωμενο,δε φοβόταν τον θανατο ,δε φοβόταν να περασει μεσα απτη αθλια φωτια,γεννησε με αιμα αυτο το παιδι,διχως της δεν είχε ζωη....

...οταν το λαχανιασμένο Βήμα του την προλαβε τραβώντας την απο τους ώμους

"ασια!!!!!!!"ειπε κοιτάζοντας ικετευτηκα το σπιτι

"μη !!!μη το κανεις αυτο στον εαυτο σου" το στήθος του ανεβοκατεβαινε επικυνδινα ενω ο ιδρωτας εκανε τα ματια του να κλείνουν 

"ΟΧΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ,ΤΗΝ ΓΈΝΝΗΣΑ ΠΟΝΕΣΑ,ματωσα" ειπε καθως εσπασε στη τελευταία της λεξη

"δεν πεθανε ακουσε με" την ταρακούνησε απτους ωμους μα το βλεμμα της παρέμεινε κενο κοιτάζοντας το έδαφος

"ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ !!!"

οι φωνές είχαν κλείσει στο μυαλο της,οταν μεσα στο χαος ξαφνικα ακουσε το δυνατό κλαμμα της κανοντας και τους δυο να γυρίσουν στη πορτα

"ασια..." ετινε το χέρι της στον αερα νοιωθωντας πως επιανε αυτο της κορης της ενω το μωρο από μακρια εκανε το ιδιο

εβγαλε αποφασισμένος την μπλουζα του,ετοιμος να εισβάλει σπιτι οταν...κοιταξε ενα ξυλο με φωτια έτοιμο να την πλακωσει....
την τραβηξε μακρια ρίχνοντας το κορμι του επανω της ενω αφησε τα δάκρυα του να πέσουν μαζεμένα στο προσωπο της...

"μεινε εδω,δε θα αντέξω να χάσω και εσενα,μεινε"

ετρεξε μεσα στο σπιτι παραβλέποντας την φωτια που τον πλησίαζε,με τον μονο προορισμο να φτάσει στο δωματιο του παιδιού του ,μεσα στις αναθυμιάσεις εχανε το οξυγόνο του μα της ειχε υποσχεθεί πως θα την φερει πισω,επρεπε να την φερει πισω!!!!κοιταξε κατι μεσα στην θολουρα γυρω του σαν σωμα,μα επρεπε να τρεξει πριν να είναι αργα,ανεβηκε με κομμένη την ανάσα τα σπασμενα σκαλια μπαίνοντας με φορα στο δωματιο..

Ο ΑΛΗΤΗΣ ΤΗΣ..Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum