Η ωρα περνουσε και το σκοταδι έπεσε μαύρο χωρις να βλεπεις το οτιδήποτε μπροστα σου,κόλλησε το παγωμένο κορμι της στον κρυο τοίχο πισω της και επεσε κάτω αργα αγκαλιάζοντας το σωμα της..
Δε μπορούσε πια να φοβηθεί,σκεφτηκε πως επρεπε να αντικρισει με τα ιδια της τα ματια τον θάνατο αργα η γρήγορα αν όχι εκείνος,όποιος κρυβοταν πισω θα την σκότωνε κρυφά..
"Την σκότωσες?"
"Ναι την σκοτωσα ενταξει? Χάρηκες? Φευγω τωρα"
Ειπε και εστριψε να φύγει οταν δυο μπράβοι μπήκαν μπροστα απο την εξώπορτα
"Που νομίζεις οτι πας?"
"Τι θες? Εκανα αυτο που ήθελες "
"Θελω αποδείξεις φερε μου την κοπελα εδώ να την δω"
ο μπραιαν έδωσε μια γροθιά στη σιδερένια πόρτα μπροστα του
"ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ ΤΙ ΜΟΎ ΛΕΣ?ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΩ???ΠΕΣΜΟΥ ΠΟΥ?"
"Κόψε το κεφάλι σου να την βρεις,αλλιως ξέρεις τις επιπτώσεις"
"Και τωρα παιδια βγάλτε τον εξω"
Ο ενας μπράβος τον έπιασε απο το μπρατσο μα εκεινος τράβηξε με δύναμή το χερι του μακρια πιάνοντας τον απο τον σβερκο
"ΜΗ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΡΕ"
του ειπε καθως τον χτύπησε με το κεφάλι μπροστά στη πόρτα,ο άντρας επεσε αναίσθητος
"Δεν εισαι καθόλου ευγενικός μπραιαν"
Εκεινος τον αγνόησε και βγήκε εξω βρίσκοντας τον στιβεν ο όποιος εκανε πως δεν Τον ειδε και πηγε να φυγει μα ο μπραιαν τον επιασε απο τον ωμο γυρνοντας Τον προς εκεινον...
"Μπραιαν??"
Εκείνος με ένα βλέμμα μισους τον τραβηξε απο τα μαλλια και τον έφτυσε στο προσωπο
"Τι τι εκανα φιλε μου?"
"ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΑΛΛΑ ΠΑΣ ΓΥΡΕΥΟΝΤΑΣ,ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΦΙΛΟΣ ΠΊΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΕΊΣΑΙ ΑΔΕΡΦΌΣ "
"ακομα ειμαι αδερφος σου μπραιαν"
Ο μπραιαν τον έσπρωξε μακρια του
"Εισαι αδερφός μου που μιλας πίσω απο την πλατη μου? Δεν επρεπε να σε εμπιστευτω "
"Τι λες ρε μπραιαν? Ελα Τώρα "
"Απο σημερα έχω πεθανει για σένα δεν σου ειμαι τιποτα μαλακα ησουν ο μονος που εμπιστευομουν,με έκαψες το ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ???"
