τα μάγουλα της πειραν ενα κατακοκκινο χρωμα καθως εκεινος κολλουσε το σωμα του ολο και περισσότερο στο δικό της..
"δεν σε ειδα να εβαλες κουρτινες ακομα"
τα φρύδια της εσμιξαν περιεργα κοιτάζοντας τον με προσοχή
"μα τι εννοείς; πως να να βάλω κουρτίνες Μόλις τώρα δεν ειπα πως θα βαλω;σε μερικες μερες θα βαλω "
"ωραια λοιπόν,δεν πρεπει να σε δει κανένας αρα κατι θα χρειαστει να κάνουμε σωστα;"
"ε ναι θα φέρω κατι να βάλουμε μπροστα απ'το παραθυρο "ειπε και γυρισε το σωμα της καλυβοντας οτι περισσοτερο μπορούσε ώστε να βρει κατι,οταν το χέρι του επεσε επανω στην απαλη και λευκη σαν γαλα πλατη της..
"αστο!! θα μπω εγω μπροστα "
"τι; πως θα αλλαξω ρουχα;"
τον ειδε να πηγαίνει προς το παράθυρο μπαίνοντας μπροστα και σταυρωνοντας τα χερια του
"οπως αλλαζεις παντα;"
ντροπιασμένη ενω ενοιωθε μια φωτιά να αναβει στα μαγουλα της σαν να έχει πυρετό,περπατησε οσο πιο αργα μπορούσε,ειχε βαλει τα μαλλιά της μπροστα στο σωμα της ετοιμη να περπατήσει οταν...
"μη κουνηθεις" εκεινη εμεινε ακινητη στην διαταγη του,οταν εκεινος την άγγιξε στους ωμους δίνοντας της υγρα φιλια...
"μ μπραιαν; "
εβγαλε τα μαλλια της απο μπροστα της και τα εβαλε πισω στην πλατη της,οταν εκεινη νοιωθωντας έντονη ντροπή κάλυψε για αλλη μια φορα το σωμα της με τα χερια της...
στάθηκε μπροστα της βγάζοντας τα χερια της απο πανω της ενω την κοιταξε ερευνητικα απο πανω μεχρι κατω...
"μη με κοιτάς ετσι!!"
"ειμαι αντρας σου ομως,σύντομα "
"ναι αλλα δεν αντέχω να με κοιτάζεις ετσι,η καρδια μου...." εκανε μια παύση ανοίγοντας τα ματια της διαπλατα
"τι ειπες; ΞΑΝΑΠΕΣΤΟ " τον ταρακούνησε απο τους ωμους ευχομενη απο μεσα της να μην εχει κανει κάποιο λάθος
''τι ειπα δεσποινα;" της ειπε γεμάτος περιέργεια
"ααα ναι θυμήθηκα τι ειπα" της ειπε χαμογελώντας πονηρα,σαν να είχε μόλις καταφέρει να κανει κάποια σκανδαλιά
"ειπα πως,μολις ξαναπαω μπροστα απο το παραθυρο επειδη δεν υπάρχουν κουρτινες,θα πρέπει και εσυ να κάνεις κατι σωστα;"
