κεφάλαιο 45

508 44 2
                                    

"Σημερα θελω να ξεχάσουμε οτι μας βρηκε εως τωρα,θελω μοναχα μια μερα ευτυχίας μαζι σου,οχι αλλο κλαμμα,εσπασε το μεσα μου,θελω να με κάνεις καλα "

Την τράβηξε κοντα του αμίλητος καθως ομως την κρατουσε τοσο σφιχτα σαν να φοβάται μήπως χαθεί,δεν την αφηνε να αναπνευσει ,η ίδια δεν παραπονέθηκε καθως λάτρευε να την κρατάει σαν να ήταν το τελος..

"Κρατα με σφιχτα μη με αφήσεις να φυγω"

Ενοιωσε την ανασα της να κόβεται και την εβγαλε απτην αγκαλια του κοιτάζοντας την με περιέργεια

"Υπαρχει κατι που φοβασαι;"

"Όταν ειμαστε μαζι δε φοβαμαι"

"Δεν φοβασαι την σφαιρα;δεν φοβασαι πως οσο εισαι διπλα μου θα σε σκοτωνει αυτο;"

"Δεν φοβαμαι να σκοτωθω στο όνομα σου,σε αγαπησα και δεν εχει γυρισμο"

"Οχι!!! Αυτο πρεπει να το πω εγω και οχι εσυ,εγω θα δώσω την ζωη μου για εσας,σε εβαλα σε κίνδυνο,έπεσες στη παγιδα ενως δολοφόνου και το τελευταιο πραγμα που θα πρέπει να κανω για σενα ειναι να θυσιαστω"

Η εκφραση της αλλαξε τρομαξε ,σηκωθηκε μουδιασμένη αγγιζοντας το αξυριστο μάγουλο του

"Δεν το δέχομαι ακους; θα ειμαστε καλα θα ζήσουμε μαζί υπόσχεσου "

Την επιασε απο τους ωμους σταματώντας την καθως τα χερια του επεσαν αργα στον λαιμό της

"Θα σου αποδειξω πως μεσα μου υπαρχει ακομα λίγη αγαπη,εσυ μου εμαθες να ζω μεσα απο αυτο, θα σου αποδειξω πως δεν έκανες λαθος,πως αξίζω κατι "

"Ποτε δεν ησουν λαθος,δεν εισαι δολοφονος,οτι εχεις πραξει το μετανοιωσες,για μενα θα εισαι παντα ενα παιδι που ψάχνει να βρει έξοδο και οσο ειμαι διπλα σου δεν θα φοβαμαι,μου απέδειξες ειδη οσα αξιζεις "

Σηκωθηκε κοιταζοντας εξω απ'το παραθυρο της χαμογελώντας πικρά ,και ύστερα γυρισε κοιτάζοντας τον..

"Οι ανθρωποι που αγαπουσα οσο τιποτα συνήθιζαν να με παρομοιάζουν με την θαλασσα,μεσα της βρισκω γαληνη μα αν υπάρχει κατι που φοβαμαι περισσότερο ειναι να μην πνιγώ στα σκοτεινα νερα της"

Σηκωθηκε βιαστικός έχοντας ενα πονηρο χαμόγελο,επιασε ενα σακιδιο γεμίζοντας το με μερικα πράγματα,ενω εκεινη σηκώθηκε με διστακτικά βηματα προς εκεινον,δεν ηθελε να φύγει..

"Φευγεις;" του ειπε τρίβοντας τον αγκώνα της αμηχανα

"Φεύγουμε " κατευθύνθηκε προς την ντουλάπα πιανοντας ενα απαλο σεντονι και το εβαλε στο σακιδιο κλείνοντας το..

Ο ΑΛΗΤΗΣ ΤΗΣ..Onde histórias criam vida. Descubra agora