When Miss Nobody meets her Prince ✩COMPLETED✩

[Four]

B O N J O U R

Chapter 4

Jessie POV

"Hi Jess." Sabi nya saka ngumiti.

Napakunot agad ang aking noo "Ikaw na naman?" sabi ko lang and take note, umupo pa sya sa tabi ko.

"Yes! Ako nga. Ako na naman" sabi nya at ngumiti ng pagkatamis tamis.

Nakatingin lang ako sa kanya habang nakaupo siya sa bench na inuupuan ko at nakapatong ang dalawang nitong kamay sa sandalan ng bench at nakadekwarto. He was like a sexy prince indeed.

'Wait, wait. Anong sinabi ko? No, focus Jess' sabi ng utak ko at umiiling-iling pa.

"Ano na naman ang kailangan mo?" seryosong tanong ko

"Marami! Marami ka nang atraso sa'kin Jess" sabi nya at medyo may pagka-asar yung tono nya. napakunot noo lang ako sa sinabi nya.

"At sino namang nagsabi na pwede mo akong tawaging Jess? Close ba tayo? Huh? At ano ba na naman ang kailangan mo, hah?" tanong ko na may pagkahalong inis at irita sa kanya.

"Muntik mo na akong mapatay nong isang araw, tapos ikaw pa 'tong may ganang magtaray? Everybody calls you 'Jess', so I am calling you that." Sabi nya at tumayo. Nagulat lang ako sa pagkatayo nya sa harap ko. kaya nakatingin ako sa mukha nya habang nakatingila.

Papalubog na ang araw at natatakpan niya ang dapat sana ay sinag na nakatutuk sa'king mukha. He looked at me inocently as I looked at him. Lalo syang nagmukhang prinsipe. Tall, masculine and handsome like a work of art in the famous gallery museum. Parang gusto ko nalang umupo dito habang buhay basta ba nakatayo sya sa harap ko. Ako nagkaka-crush sa lalaking 'to? No, hindi pwede.

'Ano na naman ba 'tong iniisip ko' sabi ng isip ko at umiiling-iling saka tumingin sa baba. At bakit sobrang kabog ng dibdib ko kapag nakikita kong lalaking 'to? Napabuga ako ng hangin, kailangan ko na yatang magpatingin sa doctor.

Muli kong inangat ang tingin ko sa mukha nya. and puzzlement was written all over his face. I need to cut off those silly thoughts and feelings I have before it was too late.

"Ano bang ginagawa mo at nakatayo ka dyan sa harap ko? hinaharangan mo yung sikat ng araw" iritang sabi ko sa kanya.

Napatulala sya sa mga sinabi ko, nagsalita lang sya nung pinanlakihan ko sya ng mata."That's what I'm doing. I'm trying to protect you from the rays of the sun." proud pa niyang saad

"Why? Can rays of the sun kill me?" inosenteng tanong ko.

"I can't believe this!" nanlumong pabagsak umupo ulit sya sa tabi ko.

"Pwede bang umalis ka nalang dito, hah, lalaki?" inis ko ding sabi.

"Call me Prince or Raven. Not that term, it's very unladylike." Sabi nya.

Napakunot ulit ako ng noo. Maaga ako tatanda ne'to ah, at dahil sa lalaking 'to "How dare you!" sabi ko nalang

"Other girls don't like the heat of the sun. it's either mangingitim sila or magkakasunburn...but you..." he just shrugged.

Lalo akong naiinis sa kanya nang marealize ko kung anong ibig sabihin nya. Nakakainis talaga sya!

"Well, I'm sorry to tell you that I'm not like the other girls!" inis kong sabi.

"Yeah!, I'm beginning to realize that now..." hindi ko na sya pinatapos magsalita, dahil sobra na sya kakalait sa'kin, tumayo na ako sa pagkaupo ko ng di-oras.

"Aalis na ako, at please lang. wag na wag mo na ulit akong lalapitan uli. Ayoko nang makita pa 'yang pagmumukha mo, maliwanag ba?" sabi ko at akmang tatalikod na ako nang hilain nya ako at nasubsub sa matigas ne'tong dibdib.

Mahigpit nya akong hinawakan sa magkabilang braso. Pwede naman akong kumawala sa yakap nya diba? Pero bakit hindi gumawa ng paraan 'tong katawan ko?

'ang bango bango pala ng mayabang na lalaking 'to' sabi ng utak ko. 'parang gusto ko na dito tumira' dagdag pa ni utak.

Tuloy lang ang pagpapantasya ko sa kanya nang napatingin ako sa kanya. Nakatingin sya sa mga labi ko pababa sa cleavage ko. I broke the trance immediately. Inangat ko ang kanang paa ko at ubod-lakas kong inapakan ang kaliwa nyang paa.

"Aargh! You did it again!" sa pangalawang pagkakataon, muli na naman syang nagpagulong gulong sa lupa. Agad naman akong kumaripas ng takbo.

Prince POV

"Aargh! You did it again!" not again. Kainis! Saka sya tumakbo.

Napansin kong pinagtitinginan na ako ng mga estudyante na mukhang nakita ang mga pangyayari. Tumayo ako agad at tiniis ang sakit sa paa na grabeng pinsala ang nangyari.

"Anong tinitingin nyo hah!?" galit kong tanong sa mga nakatingin. Agad naman silang umalis.

Umupo ulit ako sa bench at kinokontrol ang sarili habang hinuhubad ang sapatos ko para i-check kung may namatay nang kuko.

Tatlong beses na akong pinahiya ng babaeng yun ah. "Jessie Mae Navarro" bulong kong sabi. The reason why I allowed her to do those things to me. I don't know either. Kung tutuusin, maaari ko syang ipa-expel sa eskwelahan na'to kung gugustuhin ko. Marami akong paraan para pwedeng gawin 'yon. At marami din akong pwedeng gawin para makapaghiganti sa kanya. Unfortunately, my body and soul wouldn't cooperate.

There was something on her that I couldn't get her out of my mind. Her every image was etched into my mind. Muli na namang nagpakita ang mukha nya sa isip ko na napangiti ako.

'This is not normal anymore!' sabi ng utak ko at umiiling-iling.

Hindi na talaga normal 'to. Sa lahat ba naman ng lugar na titignan ko mukha nya ang nakikita ko.

This is not me. A girl could only excite me for a day. After that I didn't want that girl anymore. I only dated a girl for a day.

All right, for sure I was just intrigued with this girl. Nobody ever treated me that way. But why I saw a vision of her in my mind all the time?

Nagulat ako nang bigla bigla nalang syang sumulpot at pinatay ang videoke habang kumakanta ako. Handa na akong magwala at patulan sya no'n kung hindi lang sya lumingon ulit sa'kin, her expression was annoyed and I didn't know who she is. Ilang minuto na syang nakaalis pero hindi pa rin ako nakaka-react non. Hindi ko alam kung anong ispirito ang sumanib sa'kin no'n at nagka-ganyan ako. Kung masamang ispirito ba o sadyang si kupido lang. Sh*t ano 'tong pinagsasabi ko.

Why, this girl just humiliated me in my very own place. So I had her investigated and. That's it! Nalaman kong dito din pala sya nag-aaral. I was frowning the first time I saw her. But despite the frown, I still found her so innocently beautiful. In fact, she was not my usual type. She was not even wearing girly things. Sa ilang araw na pagsunod-sunod ko sa kanya, nalaman kong ganoon talaga sya manamit.

She had an innocent smile na lahat ng lalaki ay mapapatunganga sa ngiti nya. She's skinny yet I find it attractive and it fit her. She had a shoulder length hair.

Madali para sa'kin na gantihan sya dahil alam ko lahat ang tungkol sa kanya pero hindi ko magawa at wala akong balak gawin 'yon.

I was more interested to know the strange feelings I felt for her more than revenge. Matapang talaga siya at walang inuurungan. At kailangan kong mag-isip ng paraan kung papano ko ito lalapitan ulit na hindi makakatikim ng sakit sa katawan.

I am Prince Raven Aguilar. I am a prince of this school. And nobody said 'NO' to a prince.

To be continued...

----

(Jess at the right side)

soshi_MYE