When Miss Nobody meets her Prince ✩COMPLETED✩

[Thirteen]

A N N Y E O N G

Chapter 13

Jess POV

"Saan ba kasi tayo pupunta?" pang-apat ko nang tanong 'yan kay Prince habang nasa loob kami ng sasakyan niya at bumabyaheng nowhere.

I am just intrigued and a bit nervous...rather than excited. Pagkadismiss kasi ng prof namin kanina ay agad na niya akong hinila at isinakay sa itim niyang Mazda 3. Hindi na ako tumanggi dahil gusto ko naman siyang makasama. After what happened last night, I just finally admitted to myself that I like him too. Or maybe I feel more than that, I don't really know.

"Just wait and see. You'll surely like it." Saad niya at tumingin sa'kin para lang kumindat. And my heart just jump what he did.

I just shrugged. After a couple of minutes we just entered into a huge gate. Pumasok ang sasakyan sa loob at pinagmasdan ko lang ang buong paligid, tila isang malawak na Farm. Malamang sa kanila ito. At ano naman kaya ang gagawin namin dito? don't tell me, magsa-saka kami dito?

Nag-park lang siya sa harap ng napaka-laking bahay. Mukhang bahay-bakasyunan.

"My family owns this place." Mukhang nabasa niya ang iniisip ko kaya nagsalita nalang siya bigla. "Let's go inside." Yaya niya at inalis na ang seatbelt niya tsaka lumabas.

Nang tuluyan na akong nakalabas, inikot ko ang aking paningin sa kabuuan netong lugar, at sobrang lawak at ganda pala. Sumunod lang ako sa kanya habang naglalakad papunta sa hindi ko alam kung saan. Kaya sumunod lang ako, ayoko din naman kasing maiwan dito noh.

Tumigil lang kami nang makarating kami sa may dalawang puno ng mangga at may duyan na nakalagay. This place is amazing, talagang napaka ganda. Napatingala lang ako para makita kung may bunga ba itong mangga. At napanganga lang ako nang napaka-raming bunga ito. Hitik hitik ang mga bunga at napakasarap tignan. I couldn't help to smile, I like mangoes a lot.

"What can you say?" napatingin lang ako sa kanya habang nakahilata na siya sa duyan at pangiti-ngiti.

"It's beautiful." Tapat kong sagot. "I like mangoes." Dagdag ko pa.

"I know." He proudly say.

Napataas ang kilay ko habang nakatingin sa kanya.

"Kate told me." Saad niya. Si Kate talaga oh.

Tumingala ulit ako sa para makita ang kabuuan ng napaka-raming bunga. "Pwede ba tayong kumuha?" nahihiyang tanong ko but hopingly na pwede.

"Yup, pero walang panungkit dito sa tabi. And I don't climb trees." Nahihiyang saad niya at nakamot ng batok niya tsaka tumayo sa tab ko habang ako nakatingala pa din.

"I know how to climb trees." Proud kong saad tsaka ngumiti ng paka tamis tamis.

"What? No!" agad niyang protesta na napasimangot lang ako. Yung mangga. "All right, I'll be the one to climb." Sagot niya na napangiti ulit ako. Nagsimula na nga siyang umakyat.

Halata talaga na hindi siya marunong umakyat ng puno pero mas pinili pa din niya na siya ang umakyat imbis na ako. Napangiti nalang ako ng wala sa oras. Nakakataba naman kasi ng puso.

"Sa kanan!" sigaw ko. Napapalakpak lang ako dito habang nakatingala padin dahil nakakuha na siya ng bunga.

Hinulog lang niya ang isa at nasalo ko naman, at naghulog pa siya ng isa at sinalo ko lang ulit. Nang pababa na siya, tila ang tagal tagal niya at hindi malaman kung saan siya aapak. Hindi naman mataas ang kinalalagyan niya pero parang hindi na makababa.

Nang malapit na siya sa lupa bigla pa siyang nadulas at dumiretsong napaupo sa lupa. He looked hilarious while murmuring something.

"Damn! Aww! This is the reason why I don't like climbing trees. It's more dangerous that climbing mountains. Aww!" sabi niya habang nakaupo pa din sa baba. Inaalis din niya ang mga malalaking langgam sa damit niya. Namula mula din ang mga nakagat ng langgam sa kutis niya.

Habang ako tumatawa lang hanggang sa inaalalayan ko siyang tumayo. Ilang saglit pa ay umupo kaming dalawa sa duyan. Hindi ko pa rin mapigilan tumawa dahil sa kanya habang siya ay nakakunot lang ang noo habang nakatingin sa akin. Hindi ko mapigilang hindi matawa dahil siya ang kauna-unahan kong nakita na nahulog sa puno, take note, malapit na nga sa baba.

"I'm glad I made you happy." Sabi niya kaya sinubukan kong tumigil sa pagtawa.

"Okay, sorry. Promise, hindi na ako tatawa." Maluha-luhang saad ko dahil natatawa pa din talaga ako.

Bale dalawa ang mangga na nakuha niya, inabot ko sa kanya ang isa pero umiling lang siya. Kaya naman nilapag ko lang yon sa tabi ko. Pinunasan ko ang isang mangga gamit ang panyo ko at agad na kinagat ang mangga.

Napanganga naman si Prince na ginawa ko. "What are you doing? Hindi mo man lang ba huhugasan o babalatan?" tanong niya. Ngayon lang siguro siya nakikita ng babaeng wala man lang kaunting finesse sa pagkain ng prutas.

"Bakit pa eh malinis naman 'to." Kumagat ulit ako, nasasama ang balat kaya nilalabas ko din para yung laman lang ang makain ko.

Prince POV

I can't believe it. Ibang iba talaga ang babaeng 'to.

Napatitig lang ako sa kanya habang kumakain pa din siya. I just swallowed hard when I saw Jess way of eating those mango, she looked so sexy chewing those mango in my eyes. Hindi ako kumakain ng hilaw na mangga dahil napa-asin nito ngunit ngayon ay parang gusto kong kumain kahit ilang kilo pa—as long as I would eat it from her mouth.

'Lucky mango.'

"Ang asim!" reklamo niya at napapa-pikit pa.

"Really?" titig na titig naman ako sa kanya, este sa bibig niya habang ngumunguya pa din.

"Oo, tikman mo." alok niya at inaabot sa akin ang manga niya.

I just smiled devishly, "Sure." And I just did what I had been wanting ever since I first saw her. I kissed her.

I just felt her froze instantly. The mango didn't taste sour at all. In fact, it tastes so sweet. I deepened our kiss causing her to respond. That is much better that I had imagined. I even wished time would stand still.

----

(Prince and Jess at the multimedia..)

soshi_MYE