Kochaj i Kochaj. Doknes & Dealereq

16.

Siemaneczko ludziska!!! Przepraszam, że przez tydzień nie było rozdziału, ale jak wiecie sami po sobie, zaczęła się szkoła.
Doszło mi dużo nowych przedmiotów i od samego początku mam zapieprz. Dlatego wybaczcie mi tą moją nie obecność. Pliska!!! A teraz miłego czytania życzę.

Weszliśmy do sali. Usiadłem znowu z tym Bartkiem, któremu jadaczka się nie zamyka. Ciągle nawijał o tym, że on też gra w Minecraft i chce ze mną pograć na bedwars i ferajnie. Oczywiście mu odmówiłem. Nie będę grał z byle kim!!! Wszyscy się mnie uczepili!!! Dlaczego!?! Bo jestem Youtube'rem? Co w tym nad zwyczjnego? Robię to, bo nagrywanie jest moją pasją. Nie nagrywam dla hajsu. Jak wiecie, oprócz samych lekcji z informatyki i wszystkiego co jest z nią związane, mam też inne przedmioty. Aktualnie trwa chemia. Jednym z czterech moich ulubionych przedmiotów, jest właśnie chemia. W gimnazjum miałem z niej same piątki i szóstki. No może też i czwórki. Ale to się rzadko zdażało. Tata zawsze mnie chwalił. No właśnie, tata.... Coś zakóło mnie w sercu. Nigdy nikomu o tym nie mówiłem, ale mój tata był policjantem. Na jednej z akcji.... Został.... Został zastrzelony!!! Na początku mama nic mi nie powiedziała, ale w końcu sam się domyśliłem, że coś jest nie tak. Wcisnęła mi kit, że wyjechał na szkolenie. Phhyy!!! Co za bzdury!!! Jak ona mogła powiedzieć mi coś takiego?!? Nawet nie mogłem pójść na jego pogrzeb!!! Zamknęła mnie w domu i kazała nie wychylać nawet nosa poza okno!!! Był najlepszym tatą na świecie!!! Ja nie mówię, że za to nie kocham mamy. Kocham ją. Jest najlepsza, ale... Nie wybaczę jej tego co zrobiła. Pamięm jak kiedyś Kari pytał o niego. Powiedziałem mu, że odszedł od mamy bo znalazł sobie kogoś innego. Na szczęście w to uwierzył. Wiem, że powienien znać prawdę, ale nie mam sił o tym mówić. Po prostu nie umiem!!! Przez całą lekcję myślałem o tacie. Moją ostatnią myśl przerwał dzwonek. Jeszcze trzy lekcje. Angielski, historia i matma. Teraz była dłuższa przerwa. Zamiast trwać dziesięć minut, trwa dwadzieścia. Można powiedzieć, że to jest coś w rodzaju " dużej przerwy". Jak poprzednio usiadłem na ławce i zacząłem przeglądać telefon. Zrobiłem jakieś zdjęcie na Insta. I takie tam. Po kilku minutach dosiadła się do mnie osoba, którą już znam. Zuzia. CHOLERA!!! Znowu ona!!! Ona tak samo nadaje jak ten Bartek. Była by znich świetna para!!! Mówię poważnie!!!

Z- Cześć!!! Co tam?

H- Nic!!!

Z- Czemu jesteś taki agresywny?

H- Bo tak!!!

Z- Uspokój się Hubi. Po wypowiedzieniu jakże przesłodzonych słów objęła mnie ręką. Ja momentalnie ją odepchnąłem.

H- Co ty robisz?!

Z- A nic. Chciałam Cię uspokoić. A wogóle z kim piszesz?

H- Po pierwsze. Nie musisz mnie uspokajać. Po drugie. Nie Twój zasrany interes!!!

Z- Jesteś niemiły!!! Na poprzedniej przerwie taki nie byłeś.

H- Wiesz co? Powiedz szczerze. Chcesz mnie wyrwać. Dlatego się do mnie uśmiechasz i obejmujesz.

Z- Skądrze. Dobra. Podobasz mi się, ale nic więcej.

H- To po co dałaś mi swój numer?

Z- Ja Ci nie dawałam mojego numeru!!!