Birthday!

124 5 0
                                    

ZIEL’S POV

I was awakened dahil sa dambuhalang kumakatok sa pinto. Bakit ba naman kasi ganon kalakas? Inaantok pa ko eh. Tinignan ko yung orasan. 12: 30 pa lang naman pala. ANOOO? 12: 30 NA?! Tinignan ko yung phone ko. May reminder na nagbiblink, HAPPY 17TH BIRTHDAY POY! Please do enjoy the day kahit wala ako. I LOVE YOU. Automatic akong napa-ngiti nung nabasa ko yung reminder. Though reminder lang siya at hindi ko pa talaga alam kung makakpaunta sila Peter, Angelo, Daniel at Robert. Woo! Bakit ganito yung nararamdaman ko? Parang excited ako na hindi. Yung masaya pero parang kulang kasi wala naman si John.

Lucky I’m in love with my bestfriend

Lucky to have been where we have been

Lucky to be coming home again

May tumatawag pala! Kasi na naman pinalitan ata ni John yung ring tone ko.

+639********* calling…

***: Hello?

Me: Who’s this?

*** : Ang taray mo naman, birthday girl!

Me: JOHN STEINFERGD IS THAT YOU? TELL ME IT’S YOU!

*** : It’s you. (I heard him chuckle after nung sinabi niya. Now I know that this guy really is John! What the heck. I missed him!)

Me: GHAD VILLANUEVA! I MISSED YOU!

John: I missed you too, Gomez. I really do. Kailangan ko lang talaga umalis. I’m sorry that I’m gonna miss your birthday.

Me: It’s okay! When are you gonna come home? Please be home soon.

John: I still don’t know. Happy 17th dear! I love you, Ziel Angelie. (I smiled after kong marinig yun.)

John: I’ll end the call na. Enjoy your day, birthday girl.

Me: Thank you, John! Yes yes, I will. Do me a favor okay? Take care of yourself, would you? I love you.

John: Yes I would! I love you too. Enjoy the day!

After that, inend na yung call. I got this really high energy after talking to him on the phone. Medyo tumulong ako sa pag-aayos nung para sa party. Sinabi ko kung saan ko gusto nila ilagay yung mga flowers, so hindi ko naman talaga pinaubaya sa mga mago-organize yung party, pero hindi din ako hand in hand na nag-aayos.

6: 00 pm magi-start yung party. 3: 30 pm pa lang inaayusan na ko para sa party. Unti unti ng dumadating yung mga bisita. Yung mga business partners at tsaka investors nila Daddy at Mommy. Pero ngayon sila lang talaga, wala ata silang mga anak na kasama ngayon? Hinayaan ko na lang. Sabi kasi ni John ienjoy ko eh. Maya maya pa, may kumatok sa pinto kung saan ako inaayusan. Tinignan ko lang yung pinto kasi hindi naman ako makatayo para buksan yun.

“Come in.” Sabi ko na lang, bumukas naman agad yung pinto. A part of me is hoping na sana si John yun. I really hope so pero alam ko naman na impossible yun. Kung si John yun, baka hindi na yun kumatok. Nah, ewan. Kasi hindi naman ako ginugulo nun pag nagpapaayos eh pero siya yung unanvg lumalapit sakin na una pag nakalabas na ko.

“Ma’am?” Tawag sakin nung nag-aayos. Kanina pa pala ako tinatawag, wala kasi ako sa sarili.

“Nako, te. Ganyan talaga si Ziel. Iniisip siguro nyan si Papa Steinfergd. Hayaan mo pupunta naman yun dito mamaya.” Sabi naman ng pinsan ko. Hindi ko namalayan na nandito pala sila. Yup, kilala siya ng cousins ko. Syempre ilang taon na kami mag-kasama ni John and sobrang close pa namin. He’s now part of the family.  I just smiled sa sinabi nila.

Bestfriend?!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon