Sarah Maldita II (COMPLETED)

7

Dala-Dala ko ang Aking Bag Pack ng Lumabas ako ng Kwarto. Uuwi na muna ako sa Bahay namin Dati Which is Kanila Mommy at Daddy. Namimiss ko nadin sila.

Nang maka baba ako ng Sala ay Nakita ko agad si Seven na Naka tulala kung saan. Nang Maramdaman nya ang Presense ko ay Tumingin siya sakin. Akala ko ay Magsasalita siya Ngunit Hindi.

Wala akong Nakikitang Katulong, Siguro ay Nasa Garden or nasa Market. Mas Maganda nga Para Hindi sila Mag tanong kung saan ako pupunta.

Nang maka baba na ako ay Hindi padin inaalis ni Seven ang Kanyang Tingin sakin. Nailang tuloy ako. Mag papaalam ba ako O Hindi?

Umubo ako ng Mahina, Parang Tinanggal lang anh ng kung anong nakabara sa aking Lalamunan.

" I need to go. " I said.

Hindi agad siya Sumagot.

"You need to go to your Office Seven. Baka Matambakan ka ng Trabaho. " Dagdag ko.

"Wala akong Pakiaalam don. " Walang emosyon niyang sabi. "Bakit ang Bilis lang sayong Iwan ako? "

Para bang Kung anong Tumusok sa aking Puso. Umiwas ako ng Tingin.

"Hindi naman kita iiwan. Doon lang muna ako kanila Mommy at Daddy. "

"Pero Iiwan mo parin ako Sarah. Sana naman ay Dumalaw ka nalang doon, O kaya ay Isama mo ako para Makatabi Hindi parin kita sa Aking Pag-Tulog. " Lumabas ang Hinanakit sa kanyang Boses.

Hindi ako nag salita. Kasi Wala akong Masabi. Alam kong Ayaw nya ang Iwan siya dito sa Bahay ng Mag isa pero Ayaw ko naman muna siyang Makita o Makasama.

"You Said, You want Baby. Pero Paano yun mangyayari kung Malayo ka sakin? " He said.

Tumingin ako sa Kanya. Nakatayo na pala siya sa Gilid ko.

" Ikaw na nga ang Nag sabi diba? Na Hindi pa tayo Ready mag karoon ng Buong Pamilya. "

"That's not my Point Sarah! " Halos Sumigaw na siya. Kaya naman Nagulat ako.

"Then What!? Ano? Bigla nalang Gusto mong nagkaanak dahil ngayon lang nag Sink in dyan sa Utak mo ang mga sinasabi ko? " Pigil kong Galit.

Hinilot nya ang kanyang Sentido.

"Yeah, At Oo nga Tama ka. Kailangan natin ng Buong Pamilya. " Sabi nya.

Nangiwi ako sa Sinabi nya. At Umiling.

"Yes. Pero Kailangan ko din muna Mag pahinga. " Sabi ko.

Naka titig lang siya sakin. Akala nya siguro ay Hindi na ako tutuloy sa pag alis ko.

"Siguro nga. Wala din tayong Araw na Hindi tayo nag Aaway. Kailangan mo muna siguro ng Break. " Mahinang Sabi nya. Akala ko ay Aalis na siya pero Nagulat ako ng Hatakin nya ako papunta sa Kanya.

Ramdam ko ang Higpit ng Yakap nya. Naiiyak ako sa Bawat Haplos ng kanyang kamay sa aking Buhok. Nasubsob ang aking Muka sa Kanyang Dibdib.

"Umuwi ka agad Please. Hindi ako sanay ng Wala ka.. Please... Mahal na Mahal kita... Sobra. " Bulong nya.

Ang Luha ay Tumulo saking Mata. Ang pero agad ko iyong inalis gamit ang Kanyang Damit.

"Wag matagal please. Kahit 3days lang sana tapos Balik kana sakin... "

Hiniwalay nya ako. Tinitigan nya ako sa Mata ko.

"Mahal mo parin ako diba? "

Hindi ko alam kung saan galing ang Tanong nyang yon. Pero Tumango ako.