49

4K 57 4
                                    


Sarah Pov.

When the fire goes out , you'll start feeling the  cold . You'll wake up whether you want to or not.

And that moment when you can actually feel the pain in your chest from seeing or hearing something that breaks your heart.

Nagising ako dahil sa lamig na nag nanunuot sa aking balat , iminulat ko ang aking mata at nakita ang kadiliman ng aking silid. Tanging lampshade galing sa ibabaw ng aking lamesa ang nag sisilbing liwanag sa aking kwarto.

Umikot ako sa side ng bintana ng bumungad sakin ang isang bulto ng tao , halos mapatalon pa ako dahil sa gulat.

"What the hell!" I screamed.

Ngunit ng ma i-adjust ko ang aking paningin ay konti-konti kong naliwanagan ang muka ni Seven.

"Seven!" Agad akong napaupo sa aking kama.

Panaginip ko nanaman ba ito? katang isip lamang ba dahil sa sorbang pag kamiss ko sa kanya ay naiimagine ko na ang kangayang buong pag ka-tao?

Naiyuko ko ang aking ulo at nag simula nanamang humagulhol.

"I-i miss him so much.." I cried " I-i miss him.. i miss you... please come back , where are you now love..." Nanginginig ang aking balikat dahil sa labis na pag iyak. "Hindi ko na kayang tumagal ng ganto , gustong-gusto ko na siyang makita.."

"Love , stop crying." Isang baritone na boses ang nag salita sakin silid , agad akong nag mulat at itinunghay ang mga paningin sa lalaking nasa harapan ko.

Kung kanina ay nasa tapat siya ng pinto ng veranda ko , ngayon ay heto na siya sa tapat ko. Looking at me..

" S-seven?" Is this for real?

Nakita ko ang pag lapit pa nito at pag upo saking kama , he's wearing a white plain shirt and a basketball short.

"I don't want to see your crying , it's makes me hurt." He said when seriously looking at me 

"Where have you been? bakit ngayon kalang?" Nag babadya nanaman ang aking luha , buti at nakatalikod ako sa ilaw dahil hindi nya makikita ang paparating kong luha.

Kinuha nya ang kamay ko at agad iyon dinala sa kanyang labi , bago ibaba.

" I give you a space love."

"For what?" I asked.

Ngumiti siya ng maliit at hinawakan ang pisngi ko.

" Para mag isip ka sa mga bagay na gumugulo sayo. Ayokong mag pakita muna sayo dahil baka kung anong desisyon nanaman ang gawin mo Sarah , ang paalisin mo ko ay sobrang masakit para sakin , bakit ba ang dali-dali lang sayong pakawalan ako ng ganon?" Malalim ang kanyang boses , pinipigil nya ang emosyon nya. Ibinaba nya ang kanyang kamay at inilagay iyon sa gilid ko.

"I'm so sorry , i'm so stupid to letting you go , i thought you don't love me anymore na pinakikisamahan mo lang ako dahil sa may anak tayo."

"Do you think kaya kong gawin sayo yon ? Ilan taon akong nag tiis na hindi kayo lapitan sa US dahil natatakot akong kapag nag pakita ako sa inyo ay umalis ka nanaman." He said

Agad nanlaki ang aking mga mata.

"You know?" I'm shocked.

Nakita ko siyang tumango.

"Yes , five years ago. "

"What!? how ? i mean paano mo nalaman?" Gulat kong sabi.

" Nung araw na inilibing ang nakitang katawan , alam kong hindi ikaw iyon. Asawa mo ako , kabisado ko lahat ng sayo. Sunog ang buong katawan kaya hindi binubuksan ang kabaong , pero nung araw na iki-cremate ka , tsaka ko palang nakita ang katawan , hindi naman sunog lahat tanging muka at ang kalahati lang , hindi napansin ng mommy at daddy mo ang mga daliri , hindi ganon ang mga kamay mo. Malalaki iyon at wala ang singsing natin don , wala pa tayong ilang taon nag hihiwalay kaya imposibleng itapon mo iyon Sarah , kahit ang balat mo sa gilid ng balikat ay wala. So that day i had a investigate about what happened."

Hindi ako makapag salita , kaya ba hindi manlang siya nagulat ng makita ako ? Hindj manlang nya ako kinulit na puntahan ako dito sa bahay dahil all this years he knows  that I'm alive.

"Natapos ang investigation at nakaman kong hindi ikaw iyon , at nang araw din ng malaman kong hindi ikaw iyon , nalaman ko din kung nasaan ka. Agad akong nag punta ng US  at doon nakita kitang buhay at may kasama ng iba. And it was Charles. " Huminti siya at muling nag salita. "You're pregnant when i was see you , akala ko ay boyfriend mo siya at anak nyo iyon , bakit ang bilis mo naman nakahanap ? yan yung tanong ko sa sarili ko. Pero nung araw na nanganak ka-"

"What!? nandon ka din?"

Tumango siya. "Hindi naman ako umalis ng US dahik nandon ka. Bumalik lang ako dito ng bumalik din kayo."

"Oh my god."

"Nung nanganak ka ay pumunta agad ako sa hospital kung saan ka dinala ni Charles , at ilang beses akong nag pigil lapitan ka , dahil nakikita ko kung paano ka nasasaktan sa panganganak. Nung dinala ka sa loob ng delivery room , nakita kong kinusap ng doctor si Charles , narinig ko na tinanong siya kung siya ang Daddy , ngunit ng sinabi nya ay hindi halos mabuwal ako sa kinakatayuan ko. I know you're pregnant with my child."

Hindi ko alam ngunig nanginig ang balikat ko.

"I'm sorry.." I said , " I didn't give your surename to zhavia."

Hinaplos nya ang aking muka.

"It's okay , naayos ko na iyon ng umalis ako. Don't worry about it love."

Ngumiti ako at lumapit sa kanya , hinapit nya ang aking katawan patungo sa kanya.

" I miss you so much , please don't leave me again."

"I don't leave you , ang iwan ka ay parang pag papakamatay sarah. Hindi ko kayang gawin."  He said before he kiss me.

" I love you so much , I'm sorry again."

"It doesn't matter anymore , your here and you said you love me. I'm okay with that , kahit naman paalisin mo ulit ako ay hindi ko gagawin , hindi ko kayang pakawalan ang buhay ko. "

Ngumiti ako at sumadal sa kanyang dibdib.

"Mahal na mahal kita seven , mas hindi ko kayang mawala ka , gusto ko ikaw lang ,gusto ko tayong dalawa lang." I said.

"Where's Charles by the way?" He asked.

"He's in the US already ." 

"Good , i thought he's staying here for good. And thats not good for me."

Natawa ako. "He's my friend , i mean my bestfriend. Siya ang tumulong sakin sa US. "

"I know , but i can't help to get jealous. You're mine."

"Yeah , I'm yours. " Nakangiti kong sabi.

"Get up hon , the dinner is waiting, pinapabayaan mo ang sarili mo , look at you , you look zombie."

Inayos ko na ang sarili ko at bahagya siyang pinalo.

"Dahil ilang linggo kang hindi nag pakita , kaya wala akong gana." Nakasimangot kong sabi.

Hinalikan nya ako sa noo at hinila na ako palabas ng kwarto.

"Hindi na po mauulit. " He said.

And that night i was feel so complete. Nabuo na ang nawawalang parte sa puso ko , ang makitang nasa tabi ko siya ay labis na nag papasaya sakin.

I'm so lucky to have him.

-

Sarah Maldita II (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon