Sarah Maldita II (COMPLETED)

20

Tulala ako sa , Hinihipan ng Hangin ang Buhok kong Hindi ko pinag kaabalahan man lang ayusin o sikupin.

Hindi ko Dama ang Lamig ng Hangin sa Taas ng Holet na Pinuntahan ko , Tanaw ko ang Buong Lugar. ang mga ilaw ay nagkikislapan sa bandang kanan na para bang may nangyayaring kasiyahan. Sa Kabila naman ay laktaw laktaw ang liwanag na para bang Hindi dikit dikit ang Bahay o mga building. Sa Gitna ko naman ay Na Steady lang na mga ilaw. Maayos Mapayapa , At Buo parang mga walang Problema.

Umihip muli ang malakas na Hangin , Pinikit ko ang mga Mata ko at Dinama ang Malamig na simoy ng Hangin.

Para bang Wala na akong Pakiramdam , Parang ako ay isang Taong Buhay pero Wala ng Buhay. Ang Isip ko ay Hindi magulo naka Stay lang sa Isang Tao at Yun ay Si Sevem lamang.

Labis at Sobra-Sobra ang Galit na nararamdaman ko ngayon , Kulang pa ang mga Ginawa ko sa kanila. Kulang na Kulang pa..

Pumasok ako sa Loob ng Kwarto na Pinuntahan ko ngayon , Walang nakakaalam kung nasan ako at wala akong Balak Ipaalam kung nasaan ako kahit kanino.

Kanina ko pa naririnig ang Cellphone ko na Tumutunog , Tuwing titignan ko ay si Mommy , O kaya si Daddy. Susunod ay si Sandra at ang mga Kaibigan ko. Wala akong Text o Tawag na Natanggap kay Seven.

Nabuhay muli ang Galit sa Aking Dibdib.

May mga Pangyayari talaga sa Buhay na Hindi mo inaasahan , Yung Pangyayaring Mag babalik sa Tunay na Ikaw , Yung Pangyayaring Mabubuhay ang Demonyo sa Loob ng Iyong katawan.

Hindi ako naduduwag sa Pwedeng mangyari sakin dahil sa Ginawa ko kay Felomina , Wala akong pakiaalam kung Makulong ako dahil sa Halos pag patay ko sa kanya.

Kailangan ko lang ng Tahimik na Lugar. Kailangan kong Mag Timpi. Kailangan kong Lumayo.

Isang Text ang Pumasok sa Cellphone ko. Galing kay Mommy.

Mommy:

Anak , Nasaan kaba ? Kanina kapa namin Hinahanap We're Worried about you , Please Tell us kung nasan ka.

Gusto ko man sabihin pero Hindi pwede. Alam kong si Seven ang Dadating Dito kapag sinabi ko.

Ako:

I'm Fine.

Sagot ko sa Text. Inalis ko ang Simcard at Agad iyon Tinapon sa Veranda ng Kwarto. Ayokong Mahanap nila ako.

Ibinagsak ko ang aking katawan sa aking Kama at marahang Pumikit.

Why People you love the most Hurt you the most and People so quick to forget all the shit you did for them.

Naramdaman ko ang Mainit na likido na muling Umagos sa aking Mata. Hindi kaba mauubos? Kailan mauubos  kapag ba Wala nadin akong Pakiramdam ? Kapag ba manhid na ako sa Lahat ng Pangyayari.

Iminulat ko ang Mata ko , Nanlalabo ang Paningin ko dahil sa Luha na nakatabon sa Aking mga Mata na hindi ko pinapalis.

Siguro kailangan ko na munang Mag Pahinga , Kailangan ko muna Umalis. Gusto kong Makapag Pahinga yung Tipong Walang nakakaalam kung nasaan ako.

Napabangon ako at Hinanap ang Cellphone ko mabilis ko itong Binuksan , Pasalamat ako dahil may Wifi sa Hotel at Hindi ko kailangan ng Simcard. Mabilis kong Inopen ang Isang Site.

Nang Matanggap nila ang Request ko ay Agad akong Napangiti ng Mapait.

I think I need Space. I think I need to go Far away.

-