Sarah Maldita II (COMPLETED)

22

Umuwi si Sandra sa Kanyang Pamilya Bitbit ang Napakasamang Balita. Hindi nya alam kung paanl nga ito sasabihin sa Magulang Kaya naman Nagsama siya ng Pulis para Ito na ang Kumausap sa Kanyang Ama at Ina.

Lito man ang Muka ng Kanyang Ina at Ama mababakas dito ang takot sa kanilang mga muka.

Nang Mag tanong ang Ina nya kung bakit may Pulis at bakit nandon ay Hindk na nito nakayanan ng Sabihin ng mga Pulis ang Dahilan.

Halos Sigawan nya lahat ng Katulong para Ipatawag ang Ambulance. Nahimatay ang Kanyang Ina , Ang Ama naman nya ay Kahit Tulala ay Nakikita nya ang Mga Luhang pumapatak sa Mata.

Nakakadurog ng Puso ang Makita na Ganon ang Buong Pamilya nila , Durog at Wasak Dahil sa pag kawala ni Sarah.

Ilang Araw ang Lumipas , Kahit Hindi na makilala ang Bangkay ay Ipinalibing nila ito sa Pangalan ni Sarah.

Nalaman iyon ng mga Kaibigan ni Sarah pati narin ng kanyang Asawa na si Sebastian.

Nag wala ito sa Burol at Parang Sanggol na Umiyak. Para bang Iniwan siya ng Kanyang ina sa Isang Kalye at alam nyang Hindi na siya Babalikan.

Lahat ng Awa ay Nasa Kanya. Hindi na ito natutulog o kumakain dahil lagi lang ito nasa Tabi ng Kabaong.

Isang Beses ay Lumapit si Sandra kay Seven.

"You know what Seven , Mas gugustuhin ko pang mangyari ito. Kaysa naman Manatili siyang Buhay pero Lagi mo naman siyang Pinapatay." Malamig na sabi ni Sandra.

Hindi manlang siya Tinapunan ng Tingin ni Seven. Naka tulala lang ito sa Litrato ni Sarah.

"Pero Labis akong nasasaktan sa paraan ng Pagkawala nya , Na sana Ikaw nalang ang Nakaranas at Hindi ang Kapatid ko." Nanginig ang Boses ni Sandra. " Sana manlang Sumagi sa Isip mo na may asawa ka na nag hahantay sa bahay nyo at Sana ay Hindi mo inuna ang Babaeng yon para sana Hindi nangyari ang Lahat ng Ito! Ikaw at Ikaw lang ang Sisisihin ko sa lahat ng ito Seven. Ikaw lang." Pumatak ang Luha sa mata ni Sandra.

Wala kang maririnig kay Sebastian, Parang Isa Itong Tao na Buhay pero patay na.

" At Kung nabubuhay man si Sarah ngayon , Hinding-Hindi ko na siya ipapalapit pa sayo Dahil ikaw lang ang mag babagsak at Dudurog sa Kapatid ko." Umiiyak na sabi ni Sandra. " Sana lang ay Ma-Realize mo na Hindi lahat ng Tao sa Paligid mo ay Kayang mag Stay ng Habang Buhay sayo." Huling sabi ni Sandra Bago Ito Tumalikod para Umalis.

Hindi man nag sasalita ay Nasasaktan si Seven sa lahat ng Narinig dahil Miski siya ay Sarili nya ang Sinisi nya sa Lahat kahit Hindi naman dapat.

Galit sa kanya si Sandra at ang mga Kaibigan ni Sarah. Pero ang mga Magulang ng Kanyang Asawa ay Laging Pinapaintindi sa kanya na Wala siyang Kasalan sa Nangyari.

Ang Mata ni Seven ay Hindi umaalis sa Litrato ni Sarah na nasa Harapan nya. Ang Magandang Muka ng Kanyang Asawa ay Labis na Nakakapag padurog ng puso nya. Ang Bawat Ngiti nito ay Nakakapag paalala kung Gaano siya kasaya Dahil siya ang Minahal ni Sarah.

Kinuha ni Seven ang Litrato at Marahan itong Hinaplos.

Isang Luha ang Pumatak sa Litrato , Hanggang sa Nag Sunod-Sunod na ito.

"I-Im S-So Sorry L-Love.. M-Mahal na Mahal n-na M-mahal kita." Bulong ni Sebastian sa Litrato na Hawak nya at Muling Napahagulgol dahil sa Sakit na nararamdaman nya.

-