Sarah Maldita II (COMPLETED)

33

Sarah Pov.

"Do you want to know who's my dad?" Biglang sumingit ang aking anak. Naunahan nya ako mag salita.

Tumingin sa kanya ang si Sandra.

"Yes. Who's your dad?"

Nakita ko ang Pag tingin ng anak ko sa Langit at Bahagyang Nakungkot ang muka bago ibinalik ang tingin kay Sandra.

"He's not here , nasa US siya , I don't know if he'll going here in the Philippines this year. but he promised me that he's going to see me."

Hindi nakasagot si Sandra.

" How about tito seven?" Nagitla ako nang biglang mag salita si Reign.

"Reign!" Saway ni Sandra kaya natahimik ang bata.

Bakas sa muka ng bata ang pag kalito pero nanatili nalang itong tahimik at makulit na kumain habanv nakatingin kay Zhavia.

Nang matapos kaming kumain ay umalis ang dalawang bata para mag laro sa loob ng bahay sumunod sa kanila ang kanilang Lolo at lola , naiwan kami ni Sandra.

" Bakit ngayon kalang nag pakita?" Tanong ni Sandra.

Kinunutan ko siya ng Noo. Siya lang talaga ang tanong ng tanong sakin.

" Like i said before , Wala na akong balak pang mag pakita but Zhavia wants to see her Lola and Lolo. We're leaving in tagaytagay may binili akong bahay para samin."

"Wala ka nang balak? Bakit tinakwil mo naba kami bilang pamilya mo Sarah?" May diin ang boses nya.

" Gusto ko lang manahimik na , tahimik nadin naman kayo diba? nawala na nga ako sa isip nyo , Hindi nyo manlang din pina test ang bangkay para malaman nyo kung totoo bang ako iyon o hindi." Malamig kong sabi.

Hindi agad siya nakapag salita.

"You know me Sandra , Hindi ko pinipilit ang sarili ko sa alam kong wala akong mapapala. Umalis ako ng bansa para makalimot sa sakit na nadulot sakin dito sa pinas bumalik ako dito at sinugurado kong kahit kailan ay hindi na ako mag papaapekto sa mga nanguari noon."

"Inisip mo man lang ba sila mommy at daddy? naisip mo ba na nasasaktan sila tuwing naiisip ka nila? ilang taon kang nawala sa piling namin sarah. Kaya nakakapag taka nga na wala akong masyadong marinig mula kanila Daddy ng makabalik ka. para bang okay lang sa kanila ang nangyari basta okay ka ngayon."

"Oo. Sandra kaya ba ikaw itong tanong ng tanong sakin? Gusto mo bang malaman lahat ng pinag daanan ko? Kailangan ko bang humingi ng tawad sayo dahil wala akong ginawa para maiparating sa inyo na Buhay pa ako?" Walang gana kong sabi.

Nakita ko ang nag babadyang Luha nito sa mga mata kaya umiwas ako ng tingin.

"S-Sarah.. Masama bang mag alala kami sayo? Hindi mo din alam ang pinagdaanan nung mga araw na wala ka , Si Mommy laging Umiiyak , si Daddy Tahimik lang pero makikita mo yung sakit ng nararamdaman nya sa mga mata nya! at ako? Araw-araw , kada Oras , Lagi kitang naaalala! Kaya sabihin mo ngayon sino satin ang nag dusa!?" Narinig ko na ang mga Hikbi na kumawala sa Kanyang Bibig.

Hindi ko napigilan , Mabilis akong tumayo doon at iniwan siya.

Ayokong makita nya ang luha na nagbabadya sa aking mata , Itiningala ko ang paningin habang nag lalakad papasok sa bahay. Hindi ako pwedeng umiyak.

Nang makapasok ako ay Mabilis kong pinuntahan si Zhavia , nakita ko sila sa Sala na masayang nag lalaro.

"Zhavia , Let's go." Malamig ko sabi.

Tumingin ito sakin. " But Mom , Kadadating lang natin-"

" I said Let's go. May pupuntahan pa ako mamaya."

"Iwan mo nalang muna si Zhavia dito anak" Sabi ni Mommy.

" O kaya ay ako nalang ang mag hahatid sa kanya. Saan ba kayo sa Tagaytay?" Sabi naman ni Daddy.

" Hindi pwede." Mabilis kong sabi. " Babalik nalang kami next day. " Tinignan ko si Zhavia na naka nguso. "Bilisan mo Zhavia. "

Nag paalam na ito sa kanyang Lolo at Lola si Reign naman ay umiyak ng Nag simula na kaming Lumabas , Nakita ko pa na kinuha ito ni Sandra at Inakyat sa Taas.

Ayoko munang Mag Stay , Masyado akong nai-stress kay sandra kailangan ko munang mag palamig. Dahil alam kong sa susunod ay kailangan ko ng sagutin lahat ng mga katanungan nya.

-