GAME 28

711 14 0
                                    

AC's POV

"Shot! Shot! Shot!" Sigaw ng team sa last night namin dito sa Japan.

"Magpapaalam ako pero wag kayong aasa, ha!" Ate Jia is our new team captain.

Lahat sila nagsigawan. Ate Gi, ate Mich and Bea are even dancing.

For sure mamimiss nila to. During season kasi bawal uminom, kailangan alagaan ang katawan para maganda rin ang performance.

First time to ng team dito sa Japan. Ang saya nga nila, eh. Kahit busy sa training, we are all enjoying. May time kasi to explore kahit papano. Super love nila ang place, especially the food. They hate the weather though, sobrang lamig kasi.

"Guys! Coach said yes!" Ate Jia shouted noong nakabalik siya sa room na mas ikinalas ng ingay sa loob ng hotel room.

"Who would buy drinks though? It's so cold outside." Bea asked. Lahat sila nagtinginan sakin.

Nakapunta na kasi ako dito sa Japan twice. Sanay na rin ako sa ganitong weather. No, I love weather like this actually. Gustong-gusto ko talaga sa lamig.


"Bakit ako?" I asked innocently.

"No! Not our baby!" Pagtatanggol sakin ni ate Gi kaya I felt relief. Ayoko pa naman umalis, nakakatamad.

"So, sino ang bibili? Wala tayong inumin if walang bibili." Tanong sa kanya ni ate Ana.

"Ay oo ikaw nalang pala, baby. Sanay ka naman sa lamig." Binawi agad ni ate Gi yung sinabi niya and inalis niya rin ang pagkakayakap niya sakin.

"I hate you!" I exclaimed, but she just laugh.

Walangyang to. Ipagpapalit ba naman ako sa beer. Kainis.

"So, sino kasama ko?" I asked them. This time, lahat ng tingin nila inalis sakin.

"I know na! The managers!" Ate Jaime suggested kaya nagkunyaring tulog si kuya Synj na nasa bed at nagpphone kanina.

Ginulo nila ito pero ayaw niya talagang magising.

"Mamatay ka na!" I shouted. He laughs pero nakapikit pa rin ang mga mata niya. Arte ni kuya hahaha.

If kuya Ed is here lang sana, I know sasamahan niya ako. Right on cue, the door opens and niluwa si kuya Ed na galing sa kabilang room.

"Kuya Ed, samahan mo ako sa labas. We'll buy drinks." I try to sound like a kid para maawa naman siya. Pero instead na maawa, lumabas ulit siya ng kwarto nang hindi pa nga nakakalapit samin. I even heard kuya Synjin laugh again.

Hey! What's with them? Bat ayaw nilang lumabas?

"Ako nalang. Let's go?" Bea offered her hand to me.

"Ayun naman pala. Best friend to the rescue." Natatawnag sabi ni ate Mich and nagsitawanan na naman sila.

We went outside pero sarado na yung convenience store na malapit. Walangya, hindi yun 24/7? Store lang ata yun hindi convenient eh.

JEUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon