AC's POV
Nagising ako kinaumagahan dahil sa sakit ng tiyan. The feeling is like inaatake ako ng hyper acidity, but this one is worse than before.
Pinagpapawisan na rin ako ng malagkit and I feel like I'm gonna faint any moment from now. I doubt na this is because of hangover kasi konti lang naman ang ininom ko kagabi.
I decided to go outside the tent para magpahangin. Tulog na tulog pa si Beatriz kaya di ko muna siya ginising.
I make used of the fan rin na ginamit nila sa pang-ihaw kagabi para paypayan ang sarili ko.
"I should brought portable electric fan." I told myself habang sabay na nagpapaypay at nagpupunas ng pawis.
Lahat sila tulog pa, mga puyat kasi kagabi. Past 2am na rin kasi kami nagsitulugan.
"Maybe milk would be a great help." Sobrang sakit na kasi and I think milk will lessen the pain. Usually kasi kapag inaatake ako ng hyper acidity, milk ang iniinom ko to settle to commotion inside my stomach.
I went inside the house to check kung meron pa. This is our last day here kaya I'm not sure if may natitira pa sa mga stocks namin.
Napangiti ako nung may makita akong gatas sa loob ng ref. Naglagay ako sa isang baso at umupo sa sala para magpahangin ulit gamit ang electric fan.
"Is this some kind of a miracle? AC Montefalco is already awake this early." Dumating si BT kasama si ate Kiwi.
"Umiinit na kasi sa tent. Goodmorning!" I excused and did my best to smile at them.
Hindi na dapat nila malaman na may masakit ako because I know I'll just make them worry.
"Ah yeah! Abpolar bear." Komento ni ate Ki and naglakad na sila patungo sa kusina after they gave me goodmorning kiss.
Nagpalipas muna ako ng ilang minuto sa upuan while waiting for the milk to ease the pain and the fan to settle my temperature.
Kumuha pa ako ng isang baso ng gatas after ko maubos hoping na mawawala na ng tuluyan yung sakit ng tiyan ko.
I saw the two girls preparing our meal already. And as much as I wanna help them, di ko pa kayang gawin.
"You look pale, baby." BT notice.
"I'm good. Maybe it's hot lang." I gave her a reassuring smile and went upstairs para maligo na.
After ko maligo nawala na rin ang sakit ng tiyan ko and pagkababa ko nakita ko na sila lahat na nasa dining table.
"Naks! Nagkalovelife lang ang aga na maligo ngayon. Di ka naman naliligo dati, ah." Pangungulit sakin ni ate Els kaya nagtawanan yung iba.
"Ikaw? Ilang taon ka na hindi naliligo? Since birth? NBSB ka, di ba?" I tease her back kaya mas lumakas yung tawa nila, especially ate Jho.
Tingnan lang kami ng masama ni ate Ella and nagpatuloy sa pagkain. Umupo ako sa tabi ni Beatriz and siya ang naglagay ng pagkain sa plato ko.
Nagtakbuhan na rin sila sa dagat pagkatapos kumain. Last dip daw before we leave the place.
Picture dito and picture dun. Record dito and record dun.
For sure, they will miss this place because honestly I too, will surely miss this.
Dito ko nalaman na mahal din pala ako ni Beatriz. As in yung mahal not just as best friend. Dito ko nakilala si manang Flor na nagpabago ng ibang pananaw ko sa buhay.
BINABASA MO ANG
JEU
FanfictionLife is like a huge arena where you need to face battles. It will take you lots of grit and passion to win it. But what will you do if destiny is playing with you? Are you willing to fight until the end or you will just quit if it's getting tougher...