TÖRE -Töre Serisi 1-

Her Şey Yeni Başlıyor

Ceyiz alisverisinin uzerinden iki gun gecmisti. Surekli Kaan'i dusunuyordum. Ağa bozuntusu beni almaya gelmişti. Hazırlanıp aşağı inmiştim. Onu kızdırmamak için uzun su mavisi bir etek üstüne de beyaz düz bir bluz giymiştim. Çantamı ve üstüme bir hırka alıp odadan çıktım. Annem beni iki gündür ne kadar kaçmayacağım desemde vaaz veriyordu. Bugün Yektayla dışarı çıkacağımızı söylediğimde hem sevinmiş hem kızmıştı. Babamla da aram düzelmişti . Anneme yakalanmadan çıkmalıydım yoksa bana bir saat ağa bozuntusuna iyi davranmamı söyleyip sinirimi bozacaktı. Bugün büyük gündü Kaan'ı görecektim belki son görüşümdü. Onun iyliği için bunu yapmak zorundaydım tabi sonrası daha zordu ağa bozuntusunu sevmeye çalışacaktım ya da numara yapacaktım . Konaktan çıktığımda arabada istifini bozmadan beni bekliyordu. İnsan kapıyı açar diye içimden geçirdim tabi ağa olduğu için incileri dökülür. Arabaya binip kapıyı sertçe kapadım.

"Kararın nedir?"

"Orda öğrenirsin" dediğimde arabayı çalıştırdı.

"Nerede tutuyorsunuz onu"

"Bizim konakta"

"Dövmediniz değil mi?"

"Sen hala onu unutmadın mı?" diye bağırdığında sıçramıştım. "Unuttum ama bir insan benim yüzümdan zarar görsün istemiyorum sonuçta geçmişimiz var." dediğimde araba fren aldı. Kolumu o kadar sert tutmaya başladı ki canım yanıyordu ama belli etmeyecektim.

"Ne tür bir geçmiş?" ters bir laf edersem bu ruh hastası gözümün önünde kafasına sıkardı. Huyuna gitmem gerekiyordu.

"Kaan geçmişte kaldı zamanında bana abi , baba olmuş biri. Ama artık ona ihtiyacım yok arabayı çalıştırda bitsin şu iş" dediğimde kolumu bırakıp arabayı çalıştırdı. Ondan sonra hiç konuşmadık zaten. Büyük bir konağın önünde durduğumuzda arabadan indim hırkamı üstüme giydim. Ağa bozuntusu elini belime koyduğunda ürpersemde tepki vermedim. İçeri gireceğimizi sanarken beni başka bir yere götürdü. Durduğumuzda ahırdaydık.

"Burada ne işimiz var. Kaan'ı görmeyecekmiydik?" dediğimde ağa bozuntusu gülüp

"Mert adamı getirin" dediğinde inanamadım ahırda mı tutmuştu? İçimden ben sana bu yaptıklarını ödetirim diye geçirdim . Kaan ailesinin tek çocuğuydu . Ulber Holdingin veliahtıydı . Annesi oğlunun burda olduğunu duysa heralde bayılırdı kadın diye içimden geçirdim . Kaan'ı gördüğümde istemsizce ona karşı bir adım atmıştım ama ağa bozuntusu beni kendine çekince yaptığım hatayı anladım . Kaan sanki başka biriydi üstü başı dağılmış yüzü görünmüyordu.Beni gördüğünde gülümsemişti . Benim yüzümden bu halde olduğunda bile gülümsüyordu.

"Buke" dediğinde gözlerim doldu . Ağa bozuntusuna bir an baktım keyifle gülümsüyordu . Kaan'a bakmak içimi acıtıyordu  . Ağa bozuntusuna bakıp "Hani zarar vermeyecektin?"

"Ben öyle bir şey demedim ayrıca ben değil kardeşim yaptı." dediğinde sinirim tepeme çıkmıştı . Bir süre Kaan'la birbirimize sessizce bakarken ağa bozuntusu

"Uzatma Buke kararını söyle"dediğinde yutkunup Kaan'a baktım.

"Kaan ben " diyip ağlamaya başladım yere oturup ona baktım.

"Buke sen ağlayınca daha çok üzülüyorum yapma." Kaan bu haliyle beni düşünüyordu . Güçlü olmak zorundaydım . Gözyaşlarımı silip Kaan'a baktım. Hissiz bir şekilde söylemem gerekiyordu şimdi söyleyemezsem bir daha yapamazdım.

"Kaan bir daha seni görmek istemiyorum . Ben seni hiç sevmemişim . Bunu şu adamı sevdiğimde anladım sevmenin ne olduğunu seni sadece abi,baba olarak sevmişim" diyip bana evlenme teklifi ettiği zaman taktığı yüzüğü çıkarıp ona doğru attım.Şoka girmiş gibi sadece bakıyordu . Ayağa kalkıp