TÖRE -Töre Serisi 1-

İpek'ten Teşekkür Notu

Arkadaşlar bu teşekkür notunu lütfen sonuna kadar okuyun. Çünkü bu yazı teşekkür yazısı benim size anlatamadığım,çoğu okuyucumla paylaşamadığım duygular. Bu notun altına bazı okuyucular yine mi not? Ya da neden yeni bölüm değil? Gibi yorumlar gelecektir ama her şey bölüm değil ben size bir teşekkür borçluyum. Bunu hep yazmaya çalıştım ama sürekli erteledim. Belki doğru zamanı aradım ve bana göre doğru zaman bugün.

Öncelikle herşey için hepinize çok teşekkür ederim. Töre'yi yazarken çok şey yaşadım. Ameliyat oldum,hikayem defalarca çalındı,sınava hazırlandım. Ama bunların yanında kalıcı dostluklarda edindim. Wattpad bana çok şey öğretti. Mesela hiç görmediği bir insan için çabalayan bir dost ki ne yapsam Tuğçe'nin hakkını ödeyemem. Benim için evinden kalkıp yayınevine gitti. Defalarca kez kapak hazırladı. Ameliyata girerken bana destek oldu. 6 aydır zor günlerimi onun sayesinde atlattım. Yanımda olan arkadaşlarımın bile bana hissettiremediği duyguları hissetirdi. Wattpad'de dost kazığıda yedim. Ama hep olaylara iyi yönünden baktım. Öyle de devam edecek...

Bugün Töre kitap anlaşması için konuşuluyorsa,bir sürü yayınevinden teklif alıyorsa bu yanlızca benim başarım olmaz ki. Bu başarı benden daha çok sizin başarınız. Yanımda olan mükemmel insanların başarısı. Bana mesaj atan,yorum yazan insanlara cevap atamıyorum çünkü gerçekten çok yoğunum wattpad'e sadece bölüm atmak için giriyorum. Ama herkesin mesajlarını tek tek okuyorum,yorumlarınıza bakıyorum. Belki de ameliyat sürecimde beni ayakta tutan o mesajlar ve yorumlardı. Bana destek olan,olmayan herkese çok teşekkürler.

Töre'den ben vazgeçtiğimde bile sizler vazgeçmediniz. Hikayem çalındığında silip bir daha wattpad'i açmamayı bile düşündüğümde beni kararımdan vazgeçirdiniz. Bana destek oldunuz,Töre'den vazgeçmemi engellediniz. Benim için,Töre için çabaladınız ve ben size ne kadar teşekkür etsem az.

Sınava hazırlanırken bir çoğunuz bölüm yazamamı anlayışla karşıladınız. Bana destek oldunuz. Benden büyük okuyucularım bana başarılarının sırlarını anlatırken benden küçük okuyucularımda bana destek olan mesajlar attı. Moralim bozulduğunda,motivasyonum düştüğünde açıp okuduğum ya da ss'ini aldığım onlarca mesaj var ve bu beni çok mutlu ediyor. Yanımda olmanız,destek olmanız.

Ben bölüm yazamayıp,tıkandığım zamanlarda bile benim için çabaladınız. Ben kendi hayal gücümle oluşturduğum karakterlerden vazgeçerken siz vazgeçmediniz. Bana hep devam et dediniz. Ben bıksam,yorulsamda siz bıkmadınız,yorulmadınız ve ben hepinize çok teşekkür ederim.

Bir çoğunuz beni tamımadığı için biraz kendimi anlatmak istiyorum. Öncelikle herkesin en çok sorduğu soru;Yaşın kaç? Nerelisin? Yaşım 18. Diyarbakır'da doğdum 8 yıl orada yaşadım.10 yıldır da Ankara'da yaşıyorum.

Kişiliğime gelirsek öncelikle dengesizim. Anım anımı tutmaz. Duygularımı en uçta yaşarım. Ya çok mutlu olurum ya da çok üzülürüm. Sıkı sıkıya sarıldığım doğrular var ve ben bu doğrulardan vazgeçemiyorum. Dünya tersine dönse de geçemem. Bir şeyi istemiyorsam asla yapmam. Sinirlenirsem gözüm hiç bir şey görmez. En sevdiğim insanları bile kırarım. Gözüm döner. Hiç bir şey görmem ve kimseyi de tanımam. Ama birini de seversem,ona kardeşim dersem ne olursa olsun bırakmam. Hep arkasında dururum. Bana bir şey söylediklerinde oturup konuşabilirim,açıklama çalışırım ama aileme tek bir kötü kelime söylendiğinde gözüm döner. Haksızlığa asla tahammülüm yoktur. Kim olursa olsun kafa tutarım. Yaşıtlarımdan daha olgun düşünürüm ama gerektiğinde içimdeki çocuğu ortaya çıkarıp saatlerce eğlenenilirim. Bana biri bir iylik yaparsa misliyle ona yaparım. En kötü özelliklerimden biriyse eleştiriye asla gelemem.

Umarım bu notu sonuna kadar sıkılmadan okumuşsunuzdur. Hepinize çok teşekkürler. Siz olmasaydınız belki de böyle olmazdı. Hepiniz iyi ki varsınız.