TÖRE -Töre Serisi 1-

MEYRA HANIM

Yarın ameliyat olacağım ama dayanamayıp bir bölüm yazdım. Ne kadar iyi oldu bilmiyorum. Becerebildim mi ondan da emin değilim. Kafamı toparlayamıyorum elimden bu kadarı geldi.

Bir kaç kişi ne ameliyatı olacağımı sordu. Kalp ameliyatı olacağım. Ailede genetik bir şey.

Güzel mesajlarınız ve yorumlarınız için minnettarım. İyki varsınız. Hepinizi çok seviyorum.

Sabah uyandığımda aklıma dün gece gelmişti.

Yekta kolyeyi verdikten sonra bir an Meyra Hanımı görür gibi oldum. Ama o an Çetin kapıdan içeri girince dikkatim dağılmıştı. Sonra onu gördüğüm yere baktığımda yoktu.

Dün Arel herkesin gözdesi olmuştu. Bütün konuklar onu sevmeye çalışırken o kucağımda uyuyordu. O kadar tarlı uyuyordu ki bir an keşke benim oğlum olsa içimden geçirdim. Tabi Çetin de o sırada gelip yine bir ton saçmalamıştı en sonunda Arel'i kucağına verdiğimde bir an neye uğradığını şaşırmıştı. Nasıl tutacağını bile bilmiyordu.

Koskaca Çetin Salhan'ı bu halde kim görse gülmeden yapamazdı. Bir anda dışarıya doğru yönelince bende ğeşinden çıkmıştım. Ona sormam gereken sorular vardı. Dışarıya çıktığımızda hava biraz esse de o oralı bile olmamıştı. Ben Arel'i almak için yeltendiğimde izin vermemişti.

"Çetin sana 4 yıl önce bir soru sormuştum ama bana cevap vermemiştin. Şimdi tekrar soracağım ve sende cevaplayacaksın." Dediğimde şaşkınca bana bakmıştı. Ben de şaşkınlığından yararlanıp sormak istediğim soruyu sordum.

"Derya'yı sen mi öldürdün?" Dediğimde Çetin bana öyle bir bakmıştı ki korksam mı üzülsem mi ikilemde kalmıştım.

"Evet. Senin en yakın arkadaşındı. Beni seviyordu bende seni seviyordum. Bunu ona söylediğimde sana zarar vereceğinden korktum. Sonra da zaten benimle birlikte olduğuna dair dedikodu yaydı. Bende onu öldürdüm çünkü seninle olma ihtimalimi elimden almıştı ve yalan söylemişti. Bu yüzden ölümü hak etti. Zaten birlikte olduğum kadınlarında sonu onun gibiydi tek fark onunla aramda hiç bir şey olmamıştı." Gözlerim dolmuştu. Derya benim kardeşim gibiydi ve ölümü beni sarsmıştı.

"Öldürmen gerekmezdi." Diye homurdandığımda Çetin beni umursamayıp birini aradı.

"Balkona gelin bebeği alın." Dediğinde gözlerimi büyüttüm. Sonra tek bir şey söylemeden telefonu kapattı.

"Ben götürürüm." Diye atılıp kucağıma alacağım sırada Çetin beni görmezlikten geldi. Zaten çok geçmeden bir adam gelip Çetin'in kucağında huzurla uyuyan Arel'i almıştı.

"Nereye götürüyorlar?" Diye sorduğumda Çetin cebinden sigara paketi çıkarıp içinden bir sigara aldıktan sonra sigarasını yaktı.

"İçeriye" diye tek cevap verdiğinde içim rahatlamıştı.

"Neden her birlikte olduğun kadını öldürdün?" Diye söylendiğimde Çetin sigarasının dumanını öfkeyle dışarı üfledi.

"Çünkü başıma bela oluyorlar. Bir defa öldürmedim kadın benden çocuk peydahladı." Diye öfkeyle konuştuğunda yumruklarımı sıktım.

"Arel'i o yüzden mi bize verdin?" Diye homurdanmaya başlamıştım.

"Arel'i o yüzden vermedim. O doğduğunda gerçekten mutlu olmuştum. Ama bir fahişenin benim oğluma annelik yapmaması için kafasına sıktım. Baştan söylüyorum sakın bana o çocuğunun annesi diye vaaz vermeye başlama. Sonra bir çıkar yol düşündüm. Aklıma sen gelince harika bir anne olacağını bildiğim için sana verdim. Ama çok isterdim Arel'in bizim oğlumuz olmasını. " dediğinde içeriye gitmek için adım attığımda kolumu tuttu.