TÖRE -Töre Serisi 1-

AŞİRET TOPLANMIŞ BİZİ BEKLİYORLAR

@gamzekaya0 Tartışmayla başlayan kardeşliğime desteği için çok teşekkür ederim

@tuanna_sel

@sahrayildiz

@serife_dalgic

@mine-567

@arzuberfin

Yorumlarınız ve destekleriniz için teşekkürler.

Yekta'nın belkide kabuk tutmuş yarasını tekrar kanatmıştım kahvaltı boyunca sürekli dalıp gidiyordu aklında bir şeyleri tartıyor düşünüyordu.Dikkatlice onu izledim.

Acaba çok mu ileri gitmiştim?Ama bana yaşattıklarından sonra hak etmişti bir an kafasını kaldırıp bana baktığında hemen kahvaltı tabağına dönüp bir şeyler yiyormuş gibi yaptım.Gözlerindeki hüznü görmüştüm acaba o olay olmadan önce nasıl biriydi diye düşünüyordum.

"Ablama benziyorsun.Seni ilk gördüğüm gün ablamın inadı aklıma geldi belki de seni bu yüzden istedim." dediği an kafamı kaldırıp ona baktım.Sözlerine bir an duraksayıp tekrar devam etti.

"Güldüğünde sanki ablam gülüyor gibi ama sen bana bir defa bile gülmedin daha doğrusu sen sadece bir defa içten güldün buraya geldiğinden beri sadece bir defa." Sustu sanki zordu bunları söylemek onun için.

"O kadar hırçınsın ki tek bana karşı değil herkese karşı kimseye güvenmiyorsun.Sen benim aynadaki yansımam gibisin." dediğinde bir süre düşündüm evet haklıydı her kelimesinde derin bir nefes alıp tekrar konuştu.

"Ablamla ilgili ne kadar ayrıntıyı biliyorsun?"

"Bütün her şeyi ama senden duymak istiyorum olanları senin anlatmanı çünkü bunu kimseye anlatmadığından eminim.Anlatırsan rahatlarsın." dediğimde bir an teredüte düştü.Uzun bir sessizlik oldu ben tam tıkınmaya devam edecekken konuşmaya başladı.

"Okula gitmiştim her şey ilk başta çok sakindi üçüncü ders nöbetçi öğrenci gelip ziyaretçim olduğunu söyleyince hoca izin verdi.Ben annem veya babam diye düşünürken karşımda birden kan davamızın olduğu aileden birini görünce hem şaşırmış hem sinirlenmiştim.Adam konuştukça ben sinirleniyordum.Aile ablama tuzak kurmuş ablam çocugun ona aşık olduğunu sanırken aslında hepsi bir oyunmuş namusumuza leke sürmekmiş niyetleri.Bunu öğrendiğimde karşımdaki şerefisizi iyice benzedip konağa gittim sinirden deliye dönmüştüm gözüm hiç kimseyi görmüyordu.Ablamı arıyordum ama hiç bir yerde yoktu.Merdin de her taşın altına bakmıştım bulamıyordum onu öfken her geçen saniye artıyordu.Sonra aklıma ablamın en sevdiği yer geldi oradan gün batımını izlemeyi çok severdi hemen oraya sürdüm ve ablam oradaydı o çocuğa sarılıyordu.Beni görünce apar topar kalkıp arabaya atladılar.Bende peşlerinden takip ettim ikimizde çok hızlı kullanıyorduk birden mayın tarlasına girdi araba ve sonra da patlama oldu.Arabadan kendimi atıp ablamın yanına gitmek istedim ama izin vermediler sürekli birileri beni tutuyordu.Ablam,sırdaşım,güvendiğim tek insan,arkadaşım,küçük annem ölüyordu ve ben sadece o ölümü izliyordum.Benim kanımdan,canımdan olan insan ölürken beni tutuyorlardı dayanamıyordum benim yüzümdendi her şey benim yüzümdendi." Bir an sustu biraz su içip tekrar devam etti.

"O olaydan sonra okulu bırakmıştım.Hiç kimseyle konuşmuyordum içim sıkılsa ablamın mezarına gidip onunla konuşup dertleşiyordum.Her gece ablamla ilgili bir şey görüyordum kendime öfkeleniyordum ama başkalarından çıkarıyordum acısını sirekli olay çıkartıp birilerini dövüyordum.Aileden kendimi soyutladım ve sonra babam ağalığı bana verdi o günden sonra kan dökülmesin diye uğraştım çünkü her kan döküldüğünde içim sızlıyordu sanki." dediğinde birden masadaki elinin üstüne elimi koydum.Yaşadıkları çok ağırdı yeni yeni anlıyordum onun yaşadıklarını,davranışlarını öfkesini ona kızıyordum ama ben o yarayı bugün kanatıp tuz basmıştım şimdi de telafi etmem gerkiyordu.Madem o bana acılarını anlatmıştı bende ona anlatacaktım.Tebessüm edip