MÜSLÜMAN MAFYA

MM|29.BÖLÜM|

Bu bölümü kardeşim gibi gördüğüm crzyterrible123 armağan ediyorum. İyi ki varsın müjdem.❤️❤️

Keyifli okumalar...

***

Bir insana güvenmek kolay değildi. Hele ki mafya olan bir adama güvenmek hiç kolay değildi. Bunun bilincinde olarak gelmişti Gökhan Bey'in mekânına. Ali'yi gördükten sonra Kurşun Niyazi'nin kardeşini öldürme planlarını şimdilik rafa kaldırsa da, yapılacak uyuşturucu nakliyatını engellemiş ve adamların korkak bir köpek gibi kaçışlarını sinsi bir gülüşle izlemişti. Şimdiyse Gökhan'ın mekânına girmek üzereydiler. Burası büyük bir kumarhane salonuydu. Üst kısmı elit bir restoran iken alt kısım kumarhane salonuydu. Kumarhanenin iki girişi vardı; birincisi restoran personeller için ayırılan odada dolap görünümlü bir kapıydı. Diğeri giriş ise binanın arka kısmında kalan bir kapıyla sağlanıyordu. Adının bu işlerle anılmasını istemeyen ünlü simalar buranın yemeğini beğendikleri için tercih ediyor gibi görünse de bu durum sadece yanıltmacadan ibaretti.

Akif Barın arka kapıyı tercih etmişti çünkü burası oldukça karanlık bir sokağa bakıyordu. Mekânın kapısında bekleyen adamlar baş selamı verdiklerinde onlara soğuk bir bakış attıktan sonra yürümeye devam ederek yanlarından geçti. İçeri girdiğinde uzun ve dar koridorda ilerlemeye başladı. Koridoru aydınlatan tek şey belirli aralıklarla monte edilmiş kırmızı LED ışıklardı. Koridorun sonunda ki siyah kapı büyük salona açılıyordu. Siyah kapıya yaklaştıkça salonun gürültüsü kulağına dolmaya başlamıştı. Kapıyı iterek içeri girdiğinde burnuna dolan sigara ile karışık alkol kokusuyla yüzünü buruşturmak yerine mekânın içinde gözlerini gezdirmeye başladı. Masaların neredeyse hepsi doluydu. Adamların elinde iskambil kâğıtları yanlarında ise şans getirdiklerine inandıkları kadınlar yer alıyordu. Bir insana göre fazla soğuk görüntüsü ve karanlık bakışlarını insanların üzerinde gezdirdikçe oyuna dalan insanlar oyunu kısa süreliğine bırakıp kendisine dönmesine neden olmuştu. Salonun sağ tarafında bulunan demir merdivenler Gökhan'ın odasına ulaşıyordu. Üzerinde ki gözlere aldırmadan merdivenlere yöneldi.

Demir merdivenlerde tok sesler çıkararak üst kata çıktığında arkasında ki Mehmet onu takip etti. Mehmet'in burnu şişmişti ve sargıdaydı. Patronundan sağlam bir dayak yemişti fakat ona her zaman sadık kalacak kadar mertti. Akif Barın Gökhan'ın odasının önüne geldiğinde kapının önünde dikilen adama baktı. Çatık kaşlarının altında ki zifiri gözleri adamın yüzünde gezdirdi yavaşça.

"Hoş geldiniz Korel Bey." Adamın tok ve kalın sesine karşılık donuk bakışlarında ki ifade değişmediğinde,

"Patron içeride sizi bekliyor." Diyerek kapıya bir iki kez vurduktan sonra kapıyı açarak geri çekildi. "Buyurun efendim."

Akif Barın ve Mehmet içeri girdikten sonra kapı kapanmıştı. Gökhan babacan bir tavırla tebessüm ederek ayağa kalktı. "Oo hoş geldin Akif. Beklemiyordum seni, sürpriz oldu." Diyerek sarıldı Akif Barın'a.

"Korel!" diyerek uyardı onu Akif Barın. Uyarmasına aldırmayan adam kolunu omzuna attığında Gökhan' a ters bir bakış attıktan sonra kabaca itti omzunda ki kolunu. Gökhan, Akif Barın kendisini geri ittiğinde yüzünde ki tebessüm silinecek gibi olsa da hızla kendisini toparladı ve eliyle koltuğu gösterdi.