Een Nieuw Begin

Hoofdstuk 17

Milou klopt zacht op de deur van Fenna's kamer voor ze binnenloopt. Ze glimlacht naar Evert, die op de stoel naast het bed zit, en dan kijkt ze naar de vrouw in het bed. Ze kent Fenna alleen van verhalen, foto's en een die angstige momenten toen de blondine meer dood dan levend was. Milou gaat voorzichtig op de rand van het bed zitten. "Hey Fenna, ik ben Milou. Ik heb het afgelopen jaar samengewerkt met Evert, Bram en Liselotte, en ik leid nu het onderzoek naar de man die jou ontvoerd heeft." Met haar blauwe ogen kijkt ze Fenna aan, die kort knikt.

Milou werpt even een blik op Evert, die gespannen toe zit te kijken, en Fenna's hand vastheeft. Dan kijkt ze weer naar Fenna. "Wil je vertellen of wil je dat ik vragen stel?" Fenna haalt haar schouders op. "Stel maar vragen." Zegt ze dan zacht. Milou knikt, en glimlacht bemoedigend. "Het is heel fijn dat je dit wil doen, Fenna. Het zou ons heel erg kunnen helpen, maar het is ook heel belangrijk dat jij je eigen grenzen aangeeft. Als je niet verder wil of als je een vraag niet wil beantwoorden mag je dat zeggen. Oké?" Fenna knikt kort. Ze voelt de spanning door haar lijf razen, en ze is blij dat Evert in elk geval nog bij haar is.

"Weet je hoe hij heette?" Vraagt Milou rustig. Fenna haalt diep adem. "Ik moest hem Frans noemen. Maar bij klanten stelde hij zich altijd anders voor. Hij gebruikte geen vaste naam." Milou knikt, en schrijft kort wat op. "Je hebt het over klanten, wat bedoel je daarmee?" Fenna voelt haar spieren onwillekeurig aanspannen. Het is paniek, dat weet ze. Ze moet even rustig ademen. "Hij-hij... Soms waren er andere vrouwen. En de klanten mochten dan... De vrouwen moesten met de klant mee." Ze slikt. Ze voelt dat Evert in haar hand knijpt, en als ze hem even aankijkt, ziet ze een bezorgde blik in zijn ogen. Milou geeft Fenna heel even de tijd voor ze de volgende tijd stelt. "Fenna? Die vrouwen... Waren dat vrouwen die Frans ontvoerde?" Fenna knikt kort. Milou glimlacht bemoedigend naar haar. "En wat gebeurde er met die vrouwen als ze met de klanten mee moesten?" Vraagt ze.

"Weet ik niet." Fenna's antwoord volgt gelijk op de vraag van Milou, die weet dat dit een te snelle reactie is. Fenna liegt nu. Milou twijfelt even, maar laat het dan gaan; de blondine voor haar ziet er te fragiel uit. "Oké. Moest jij ook wel eens met klanten mee?" Fenna schudt haar hoofd, langzaam. "Dat hoefde nooit." Fluistert ze. Milou knikt. "Dát hoefde niet, zeg je. Wat moest je wel?" Fenna's ademhaling versnelt. "Ik-ik moest... Ik... Nee." Ze schudt haar hoofd. Ze wendt haar blik van Milou en Evert af terwijl ze haar gejaagde ademhaling onder controle probeert te krijgen. Evert staat op van zijn stoel en gaat op de rand van haar bed zitten. Heel voorzichtig legt hij zijn hand tegen haar wang. "Fen... Liefje, je hoeft niet verder te praten als je niet wil... Je hebt het al goed gedaan." Fluistert hij tegen haar. Ze schudt haar hoofd. "Ik kan verder." Besluit ze, voor ze haar blik weer op Milou richt.

Milou kijkt naar Fenna, en wacht heel even voor ze haar volgende vraag stelt. "Zou je misschien weten waar Frans zich schuilhoudt? Plaatsen waar hij jou in de afgelopen anderhalf jaar mee naartoe genomen heeft?" Fenna ontspant iets als ze merkt dat Milou niet doorvraagt naar wat er gebeurd is. "Loods 17, in de haven," vertelt ze, "er waren twee boerderijen. En een huisje, in een weiland ergens, ik denk op twintig minuten rijden van de loods." Milou knikt. "Dat is goed om te weten. Dan wil ik toch nog iets vragen over die andere vrouwen, zijn zij nog in leven?" Vraagt ze dan. Fenna schudt haar hoofd, ze voelt haar spieren weer aanspannen en haar ademhaling weer omhoog schieten. Milou merkt het, maar vraagt toch door. "Weet je wat hij met ze gedaan heeft? Waar hij hun lichamen gelaten heeft?" Fenna's ademhaling schiet door tot ze bijna hyperventileert. "Hij-hij. Ik... Dood... B-Begraven..." Stottert ze. Ineens stromen er tranen over haar wangen. "Het is mijn schuld... Ik-ik..." Haar woorden zijn niet meer verstaanbaar door het huilen. Evert geeft een kneepje in haar hand en kijkt naar Milou. "Dit is genoeg. Ik hoop dat je hier iets mee kan, want voor nu is het klaar." Milou knikt. "Fenna, heel erg bedankt, en sterkte nog." Ze kijkt naar Evert. "Ik hou je op de hoogte." Ze knikt hem toe, en verlaat dan de kamer. Evert sluit Fenna heel voorzichtig in zijn armen. "Hé, hé, Fenna. Het is voorbij nu. Je bent veilig, alles komt goed. Ik ben bij je." Zij schudt haar hoofd. "Het is niet goed, Evert." Snikt ze. "Ik-ik..." Hij wrijft over haar rug. "Het komt goed, Fen. Echt. Beloofd."

---------

beetje een vroege update, maaarrr ik ben op dit moment in Amsterdam, in het Ziggo Dome voor het concert van Lady Gaga, dussss vanavond gaat m niet meer worden. Hoop dat jullie het allemaal nog een beetje leuk vinden!

x Laura

PS: MORGEN WEER MOORDVROUW OMG YESYESYESYESYES