Love in a Rush II (LR 2)

11

"Kayang kaya mo yan ha!" Sabi ni Rainbow habang papalabas siya ng outdoor bathroom ng track field, at nagpalit ng t-shirt at running shorts. Habang naglalakad sila papunta sa race track ay panay ang sabi nito na kaya niya ang relay competition para palakasin ang loob niya. Kanina pa kasi siya ninenerbyos sa loob ng bathroom. Hindi siya sure kung gusto pa nga ba niya ituloy ang pagsali sa Filipino Family Fun day, pero nakita niya ang mga anak na nakapila sa 'di kalayuan at excited na naghihintay.

Ang relay ang unang games sa Family Fun day sa school ng mga bata. Kahit nakapag-ensayo na sila ng ilang araw ng mga anak ay ninenerbyos pa rin siya. Ayaw niya kasi ng mga kompetisyon. Natatakot kasi siyang madapa at ayaw din niyang mapahiya ang mga anak. Higist sa lahat, ayaw niyang matalo kay Angela.

Pinanood niya ang kanyang mga anak na hindi man lang ninenerbyos. Kinawayan pa nga siya ng mga ito at nag-thumbs up sign na para bang kino-comfort siya, at sinasabing kayang kaya nila ito.

Napaisip siya at napakagat labi. Ako pa talaga ang kino-comfort, samantalang ako ang matanda—at ako din ang Mommy?

Lalo tuloy siyang ninerbyos, at ang una niyang naiisip hingan ng saklolo, at comfort sa ganitong mga pagkakataon ay si Gerard. For almost 5 years of her life, she has gotten used to leaning on to Gerard for anything, and everything, dahil ito ang gusto ng asawa, at dahil ito na rin ang nakasanayan niya.

Kung tutuusin, ayaw niya noon ng umaasa sa iba, dahil ma-pride siya. Pero nang makaranas siya ng pakiramdam ng may inaasahan, pinagkakatiwalaan, at masasabing pader na masasandalan, nawili na rin siya, at naging kampante to the point na nakuntento na lang siya sa pagiging asawa at ina ng kanilang mga anak, at mag-stay lamang sa confines ng kanilang mansion sa Tagaytay. Lahat ng gagawin niya at lahat ng magiging desisyon niya ay kinukunsulta niya kay Gerard.

Pero sa mga ganitong sitwasyon na hinihingi ng pagkakataon na muli siyang maging independent from Gerard, ay natatakot siya. Ninenerbyos siya, at unsure of what to do. Alam niyang hindi siya puwedeng lalampa lampa. Ayaw niyang mag-fail para sa mga anak niya na confident na confident sa mga sarili nila. Palibhasa nakuha ng mga ito ang pagiging maliksi katulad ng tatay ng mga ito na si Gerard.

Si Gerard... Kung kakampi nga lang sana nila ang asawa, at kasama nilang lumahok sa paligsahan ay hindi siya nenerbyosin ng ganito. Si Gerard kasi ang sumasalo sa kanya dahil aminado nga siyang lampa siya. Kung hindi nga lamang ibinoluntaryo ni Daddy Gerry si Gerard na maging judge sa event ay kasama nila ngayon ang asawa.

Dinecline kasi ni Pres. Gerry Ponce ang imbitasyon ng school para maging judge siya ng Family Fun day sa school dahil maraming itong ginagawa sa opisina.

Kasi naman itong school nina Gwen at Bree ay nag-request pang maging judge si Daddy Gerry eh alam naman ng mga ito na busy nga si Dad mag-manage ng buong Pilipinas! Huhu! Naisip niya, habang lumilinga linga sa paligid para hanapin ang asawa.

"Nasaan na ba yun?" Kumamot siya sa ulo habang hinahanap si Gerard. Sabi kasi nito ay iikot lamang ito sa buong lugar para bumati sa ibang mga magulang na sumali sa Family Fun day, pero nangako ito na babalikan siya nito.

Natigil siya sa paghahanap nang lumapit ang bunso niyang mga anak kasama ang mga yaya ng mga ito.

"Good luck, Mommy!" Excited na akap nina Drew at Milly sa kanyang mga hita.

"Thank you mga anak!" Natuwa niyang sabi bago hinalikan sa pisngi ang dalawang bata. "Have you seen your Dad?" tanong siya sa mga ito dahil sabi ni Gerard ay isasama niya ang mga ito habang nag-iikot sa buong track and field.

"Yeah," sagot ni Milly squinting her eyes from the sun ray as she looked up at Shayla. "Tita Angela is talking to him." Sabi ni Milly bago itinuro ang direksyon kung saan naroon ang kanyang asawa at ang kanyang nemesis na parang naka-sports bra na may maluwang na sando at short shorts na halos kita na ang singit nito.