•Görsel Seula•
Keyifli Okumalar diliyorum~GuanLin üzerimden yanıma düştü.Kafasındaki kanları görünce ağlamaya başladım.
Telefonum çaldığında koltuğun kenarındaki çantama ulaştım.
-Bebeğim?
+Wonho..
-Sen ağlıyor musun?Ne yaptı sana!
+Ben..Onu öldürdüm.
-Ne!Tamam..Sakin ol.Ben hemen geliyorum.
+Oppa..Korkuyorum.
-Korkma güzelim.Az kaldı geliyorum.
Telefonu bırakıp yere oturdum.Dizlerimi kendime çektim ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Tanrım ben ne yaptım?Ona vurdum!Ya öldüyse?Ya hapse girersem?Sadece kendimi korumak istemiştim..
Kapıdan duyduğum seslerle titrek adımlarla aşağı inip kapıyı açtım.Lucas beni kucağına aldı.
Wonho koşarak GuanLin'in yanına gitti."Ağlama bebeğim.Birşey olmayacak."
"Lucas onu öldürdüm!"diye bağırdığımda beni göğsüne bastırdı.
Wonho ambulansı aradığında birlikte oradan uzaklaştık."Seula ağlama artık.Ölmemiş."
"Ölmemiş mi?Ama."dedim ve gözlerimi sildim.Öldüğünü sanmıştım.
Lucas'ın evine geldik.Bana bir bardak soğuk su verdiler ve anlatmamı beklediler.
"Bana zorla dokunmaya istedi.Onu itmeye çalıştım ama çok güçlüydü.Elime gelen şeyle kafasına vurdum."
"Sana gitme demiştik!"Lucas bağırdı ve masaya tekme attı."Lucas sakin ol koçum."
"Beni şikayet eder mi?Hapse girer miyim?"diye sormamla Wonho ayaklarını uzattı.
"Sana zorla sahip olmaya çalıştı.Sende doğal olarak kendini korumak istedin.Senin bir suçun yok."
Wonho'nun lafına Lucas devam etti."Salak değilse şikayet etmez.Tecavüz büyük bir suç."
"Neyse olan oldu.Artık sana yaklaşamaz."kafamı salladım.
Çok korkmuştum.Bana zorla sahip olacak olması aklımı yitirmeme sebep oluyordu.
"Bugün burada kal.Okula gelme."diyen Lucas'a döndüm."Hayır!Tek kalmak istemiyorum."
"Wonho hyung kalır."diyip Wonho'ya döndü."Benim dersim var hyung."
Lucas'ı yanağından öptüm ve onu yolculayıp yukarı çıktım.Uyumak istiyorum.
"Wonho!"birkaç kez seslendikten sonra odaya geldi."Ne oldu Seula?"
"Bu lamba cızırdıyıp duruyo."dedim.İç çekti ve kapıyı kapatıp yanıma geldi.
Yatağın üstüne çıkıp lambaya dokunduğunda lamba bir anda patladı.
Wonho üzerime düşeceği sırada kenara çekildim."Hoseok!"
Suratına dokunduğumda elektrik çarptı."Dur..İyiyim."
Kendine gelince yatakta oturur hale geldi.Hızlıca ona sarıldım.Kalbim ağzıma gelmişti.
Elleri belime dolandı ve bana sarıldı.Bu anın hiç bozulmamasını diledim.
"Benimle uyu."dediğimde suratıma bakmaya devam etti."Olmaz."
"Neden?"ne oluyordu buna tanrı aşkına."Uykum yok."
"Umrumda mı?Değil."dedim ve elinden tutup yatağa çektim.Kafamı göğsüne koyup gözlerimi kapattım.
Bedenimi basan sıcaklık yerimde kıpraşmama sebep olunca kendimi yerde buldum.Üstümde ise Wonho.
Wonho anlamayan ve uykulu gözlerle bana bakıyordu."Kalk..sana!"
O hala olanları idrak etmeye çalışıyordu.Ben ise çoktan kızarmış kalbim delicesine atıyordu.
Kapı anında açılınca içeri Lucas girdi."Hop!Noluyo lan!"
Wonho'yu üstümden çekti ve beni kaldırdı."Üzerime düştü gerizekalı!"
"Ben naptım ya.İlk sen düştün.Sonra beni düşürdün."Wonho gözlerini ovaladı ve gitti.
"Siz niye birlikte uyudunuz?"şaşkınlıkla Lucas'a döndüm."Uyuyamaz mıyız?"
"Wonho mu istedi?"saçma sapan soruları canımı sıkıyordu.
Elimi alnına koydum."Sen üşüttüm mü Lucas?Ne bu sorular?"
Elimi itti ve odadan çıktı.Gözlerimi devirdim ve bende arkasından gittim.
"Lucas ben açım."dedim ve koltuğa oturdum."Napiyim?Yemek mi sıçıyım?"
"Sipariş etsen mesela!"ofladım ve ayağa kalktım.Neydi bu aptalın atarı gideri?Ergen yemin ediyorum.
Mutfağa gidip dolabı açtım.Kapta olan yemekleri görünce elime aldım ve yemeye başladım.
"Wonho.Gel tadı çok güzel."diyip Wonho'yu yanıma çağırdım.Bir kaşık ona verdim.
"Lucas!"seslenmeme karşılık vermiyordu.Duymamazlıktan mı geliyordu?"Lucas!Kime diyorum ya!"
"Geldim!"mutfağın kapısından bize baktığını gördüğümde elimle gelmesi için işaret yaptım.
Ağzını zorla açıp bir kaşık dolusu yemeği ağzına soktum."Boğacaksın Seula."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dİ'LEMMA | Wonho |
Fanfiction"Ne zaman söz dinleyeceksin?" dediğinde bileğime baktım. Artık ne kadar sıktıysa hayvan!Morarmıştı."Bişey sordum Seula!" "Ben artık çocuk değilim Wonho!Kendi kararlarımı verebilirim!"dememle beni duvara yapıştırdı. "Çocuk olmayabilirsin.Ama benimsin...