Dİ'LEMMA | Wonho |

•D'L 8•

•Görsel Lucas•
Keyifli Okumalar diliyorum~

Öğretmenden izin aldım ve sabah erkenden eve gittim.Okulda ağlayıp rezil olmak istemiyordum.

"Seula?Noldu kızım?"annemin sorduğu soruya cevap vermedim.

"Dersin yok mu senin?"gerçekten bir kişi bile soru sormasa olmaz mıydı?

"Kötü hissediyorum anne.
Öğretmenden izin aldım."
dedim ve odama çıktım.

Annem bana yemem birkaç şey getirdi ama yemedim.Tek yaptığım ağlamaktı.

Wonho'nun dediklerine inanmak ve inanmamak arasında gidip geliyordum.Ama aslını GaunLin'den öğrenmeliyim.

+GuanLin?

-Efendim?

+Napıyorsun?Kamp nasıl gidiyor?

-İyi.Birazdan dağa çıkacağız.

+Yokluğumu fark etmedin mi?

-Ah!Tabiiki fark ettim.Neredesin?

+Sen dün gece iş götürürken ben okula döndüm.

-Seula açıklayabi-

Suratına kapattım.Demek doğruydu!Ağlamam daha da artmıştı.

Kapım çalındığında ağlamayı kestim.Annemin beni böyle görmesini istemiyordum.

İçeri Lucas girince şaşırdım."Dersi mi ektin?"diye bağırdım."Evet."

"Aptal!Çabuk okula geri dön."ayağa kalktım ve kolundan tuttum.

"Seni merak ediyorum Seula."
dediğinde dudaklarımı büzdüm ve sarıldım.

"İyiki varsın Luki."getirdiği çikolataları aldım ve yemeye başladım.
"GuanLin ile konuştun mu?"

"Evet!Ben daha soruyu sormadan açıklayabilirim dedi."aklıma yine geldiğinde ağladım.

"Ağlama şu çocuk için."kafamı salladım."Beni kullandı!Artık düşmanım."

"Wonho gelmedi mi?"diye sorduğunda kafamı eğdim."Niye gelsin ki?"

"Doğru.Bugün yeni üvey annesiyle tanışacaktı değil mi?"ah tamamen unutmuştum.

"Bu 2.üvey annesi.Onun için üzülüyorum."dedim.Wonho dışardan havalı gözüküyor olabilirdi.

Ama onun acıları çok fazlaydı.
"Hyung yemekten sonra beni bara çağırdı.Sende gel."

Ellerimi iki yana salladım.Gidemezdim.
"Hayır gelemem."

"Seula bize ihtiyacı var."haklıydı ama yüzsüzlük etmek istemiyordum.
"Beni görmese iyi olur."

"Tartışmış olabilirsiniz.Ama bu onu teselli etmeyeceğin anlamına gelmiyor."

"Tamam Luki geleceğim."bana sarılması için kollarımı iki yana açtım.
"Beni kim teselli edecek?"

"Tabiiki ben."dedi.Kollarımı boynuna doladım ve gözlerimi kapatıp sıkıca sarıldım.

Kendimi baştan yeniledim.GuanLin'i unutma evresinin ilk kısmı başlıyor.Hadi Seula!

"Bu eteği Wonho hyung görünce küplere binecek biliyorsun."
kıyafetime baktım.

Siyah eteğimin üstüne kırmızı kazak giymiştim.Uzun çizmelerle birlikte gayet şık görünüyordum.

"Banane."diyip omuz silktim ve koluna girdim.Anneme hoşçakal diyip evden çıktık.

"Düşeceğiz sandım!"dedim ve Lucas'ın omzuna vurdum.Deli gibi motor kullanıyordu.

Bara girdiğimizde Wonho tek başına içiyordu ve kafası eğikti.

Lucas gitti ve omuzlarından tutup selam dedi.Wonho gözünün ucuyla bana baktı sonra tekrar Lucas'a döndü.

"Hoşgeldin kardeşim."bu imayı bana mı yapmıştı?Hah!Tribini yiyim senin.

İkisi konuşurken ben pipetimle oynuyordum.İçki içmeme izin vermiyorlardı.

Ama şuan ikiside benle muhattap olmuyor.Barmen'in kulağına bir içki adı fısıldadım.

Gizlice bardağı alacağım sırada arkamdan bir el benden önce davranıp bardağı kafasına dikti.

"İki dakika yalnız bırakılmıyorsun."arkamı Wonho'ya döndüm ve masumca baktım.

"Haklıymışsın."dedim ve göz temasımızı kesip yere baktım.Ellerini iki yanımdan uzattı ve bana doğru eğildi.

"Ben yalancıyım.Ben senin mutluluğunu kıskanıyorum.Ben pisliğim.Hepsini hak ediyorum değil mi Seula?"

"Wonho ben."dedim ama cümlemin devamını getiremedim.Pişmanlık gözyaşları akıtmaya başladım.

"Seni herşeyden çok umursadığımı bir türlü anlamayacaksın."kafamı kaldırdığımda burun buruna geldik.

Kalbim yine hızını arttırmaya başladığında gözlerim Wonho'nun dudaklarına kaydı.

"Eve gidiyoruz."içkili nefesi suratıma çarptığında kendime geldim.

Küçük adımlarla arkasından gittim.Lucas'da elindeki içkiyi bırakıp koşarak bize yetişti.

Arabadaki sessizlik inanılmaz derecede sinir bozucuydu.Lucas motoruyla eve gitmişti.Wonho ise beni eve bırakıyordu.

Kapının önüne geldiğimizde arabadan indim.Arabadan inip yanıma gelmesini bekledim.

Birkaç dakika sonra indi ve arabaya yaslandı.Ona yaklaştım ve önünde durdum.

"Özür dilerim."dedim ve elini tuttum.Elindeki kesikleri görünce şiddetle ona döndüm.

"Önemli birşey değil."dediğinde saçının altında kalan çizikleri gördüm.
"Sen kavga mı ettin?"