•D'L 38•

483 32 37
                                    

•Görsel Lucas•
Keyifli Okumalar diliyorum~

Daha fazla koşamayacağım!Ama peşimden gelmeye devam ediyorlar lanet olsun!






Elime değen sıcaklıkla karnıma baktım.Elbisem kanlar içindeydi ve canım çok yanıyordu.






Bir sokak arasına girip oturdum ve ağzımı kapatarak ağlamamı bastırdım.Salak keşler gittikten sonra Lucas'ı aradım.


+Nerdesin sen!

-Bil..Bilmiyorum.Karnım kanıyor.

+Ne!Konum at bebeğim.

-Wonho'ya çaktırma lütfen.

+Of Seula of!


Telefonu kapatıp çantamdan peçete çıkardım ve yarama bastırdım.Tanrım!Çok acıyor.






Birkaç dakikaya Lucas gelince beni kucağına aldı."Wonho nerde?"





"Bilmiyorum!Haber vermeden geldim."dedi.Bana bakıyordu sinirle."Ne oldu?"





"Bu karnın nasıl kanadı?Senin burada ne işin var!"kafamı omzuna soktum."2 erkek peşimden koştu.Korktum."






"Bağırsaydın.Ya seni seni yakalasalardı?"tekrar ağlamaya başladım ve gözlerimi kapattım.




Taksiye binip eve geldiğimizde Lucas'ın ceketiyle elbisemi kapatmaya çalıştım.






Wonho kapıyı açıp bize baktı.
"Nerdeydiniz?"diye sordu.





Lucas'ın eline baktığını gördüğümde hemen elini tuttum."Senin elin ne öyle Lucas?"





"Bişey yok Wonho.Hadi uyumaya gidelim."Lucas'ı yanağından öptüm ve Wonho'yu elinden tutup yukarı çıkardım.






Onu odaya sokup banyoya girdim.Su karnıma her değdiğinde çığlık atmamak için direniyordum.






Ağlaya zırlaya banyomu yaptım ve doktorun verdiği pansuman şeyleriyle karnımı sardım.






Odaya girdiğimde elinde elbisemle yatağın ucunda oturan Wonho'la karşılaştım.Banyoya mı girmişti?






"Bişey yaşamışsın.Ama ben bilmiyorum."diyip ayağa kalktı."Çünkü anlatmıyorsun!"





Bağırdı mı desem kükredi mi desem bilemedim.Korkudan üç buçuk atarken geriledim.Lucas hızla kapıyı açtı.






"Bana anlatacaksın!"tekrar bağırdığında ağlamaya başladım.





"H..Hyung.Sakin ol."kahretsin!Lucas'ın da ödü bokuna girmişti.Şimdi tamamen sıçtık.






"Lucas çık!Çık yoksa kötü olacak!"dedi Wonho.Lucas'ı kolundan tutup çıkardım.







"Konuş Seula!Ne bu elbisenin hali?"her bağırdığında sıçrıyordum.Altıma sıçmak üzereydim.Korkuyordum.







"Ben..Koştum."dedim.Sesim titremişti."Neden koştun?Adam akıllı söyle!"






"2 erkek bana doğru geliyordu."dolaba yumruk attı."Bağırmak aklına gelmedi mi?O yarayla nasıl koşarsın gerizekalı!"






"Korktum."ellerini saçlarından geçirip kolumdan tuttu.




"Benden neden gizledin?Elbiseni görmeseydim söylemeyi düşünmüyordun!"galiba öyle olacaktı.






"İşte bu yüzden söylemedim Wonho!Dinlemeden sormadan bağırıp çağırıyorsun.Beni korkutuyorsun!"







"Sana zarar gelmesinden nefret ediyorum!Eğer beni istiyorsan böyle kabulleneceksin!Ben böyleyim!"






"Vursan daha iyi biliyor musun?Sürekli bağırman beni delirtiyor.Azar makinasına döndüm!"diye bağırdım.







"Seula!Konuştukların dikkat et!Ben sana el kaldırmam!"dedi.Kolumu çekip onu ittim.






Odadan çıkıp evden gittim.Arkamdan geliyordu."O bornozla hasta olacaksın gir içeri!"






Onu dinlemedim ve yürümeye devam ettim.Bileğimden tuttuğu gibi kucağına aldı."İndir beni aptal!"






"Kes sesini!"odaya sokup gitti ve kapıyı üstüme kilitledi.Beyinsiz!Odun!







Sabah üzerimi giyip kapıya vurmaya başladım.Wonho açtığında uykulu gözlerle bakıyordu.







Onu iteceğim sırada belimden tutup kendine çekti."Nereye gidiyorsun bebeğim?"







"Okula gidiyorum gerizek-"
dudaklarıma yapıştığında karşılık vermek istedim.






Ama hak etmiyordu!Onu tekrar ittim."Daha iyileşmedi-"







Dinlemedim ve yanından geçip gittim.Lucas'da erkenciydi yemek yiyordu.






Yanına oturdum ve bende yemeye başladım.Wonho da geldiğinde biz Lucas'la kalktık.






"Sen benimle geleceksin.Otur."
dediğinde tınlamadım."Seula söz dinle."







Lucas kulağıma fısıldadığında arkamı döndüm ve Wonho'nun karşısına geçip kollarımı bağdaş yaptım.





"İlaçlarını içtin mi?"sorduğu soruyla kafamı salladım."Çabuk ye!Geç kalıcam."






"Emredersiniz Seula hanım."yemeğini bitirdiğinde kapıda onu bekledim.Bilerek yavaş hareket ediyordu!






Arabaya binip kafamı cama yasladım.Camın yanında bir el görünce şiddetle döndüm.







Wonho ile burun buruna gelince kalbimin ağzıma çıktığını hissettim.Kemerimi takıyordu.






"Birdaha aynı şeyi yaşamak istemiyorum güzelim."diyip dudağımdan öptü.







"Dün geceden sonra hiçbirşey olamamış gibi davranmayı nasıl beceriyorsun?"dedim.





"Sana deli gibi aşığım.Her gördüğümde gülümsememe sebep oluyorsun.Sana sinirli kalamıyorum Seula."

Dİ'LEMMA | Wonho |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin