•Merakla beklediğiniz o bölüm geldi.Keyifli okumalar diliyorum.•
Haftalar aylar ve günler birbirini kovalıyordu.Ne zaman doğacaktı biricik oğlum?
Wonho cinsiyetini öğrendiğinde havalara uçmuştu.Hatta bunun için yüklü bir miktarda bağış yapmıştık.
Karnımdaki minik oğlumla konuşurken kapı çaldı.Kalktım ve açmaya gittim.
Lucas taşıdığı Wonho'yu koltuğa bıraktı ve yana doğru uzandı."Ne bu haliniz?"
"Hyung çok içti.Durduramadım."diyen Lucas'a sinirle baktım.Wonho'nun içkiyi bırakması gerekiyordu.
"Peki Luki.Odaya çıkaralım."
dedim.Ben çok yardım edemesemde yukarı çıkardık.
Lucas'ı gönderip Wonho'nun yanına çıktım.Beni gördüğünde kısık gözlerle bana baktı.
"Bebeğim?Kilo mu aldın?"diye sordu.Güldüm ve gömeliğini çıkarttım.
"Karnımdan bahsediyorsun galiba.Hamileyim unuttun mu?"dememle elimi tuttu.
"Ne hamilesi?Kimden yaptın bu çocuğu?"hiddetle sorması beni şaşırttı.
Onu tekrar yatırdım."Sarhoşsun.Dinlen kocacım."dedim.
"Sana bunu soracağım."diyip gözlerini kapattı.Bu haline gülümsedim ve bende yanına yattım.
Sancım yine kendini ele verdiğinde sakin kalmaya çalıştım ama bu sefer sanırım gerçekten geliyordu.
"Lucas!Geliyor!"bütün gücümle bağırdım ve hızlı hızlı nefes almaya başladım.
"Ne geliyor?Kim geliyor?"diye sordu nefes nefese."Won Eok geliyor!"
"Ne?Hasiktir!Bekle Wonho'yu arıyorum."koşacağı sırada arkasından bağırdım.
"Çocuk geliyor!Arabaya gitmem lazım!"dedim."Doğru diyorsun!"
Beni kucağına aldı ve hızlıca arabaya bindirdi.Kendi doktoruma geldiğimizde hızlıca ameliyata girdim.
"Wonho bebeğim nerde?"sorduğum soruyla elimi tuttu ve alnımdan öptü.
Ayağa kalktığında tedirginleştim.Aklıma kötü düşünceler geliyordu.
"Wonho cevap ver!"bağırdım.Bütün hastane sesimi duymuş olmalıydı.
"Üzgünüm bebeğim.Be-"lafını attığım çığlıkla kestim.Deli gibi ağlamaya başladım.
"Bana bebeğimi getir!"beni durdurmaya çalışıyordu.Sarıldı ve bunu başardı.
"Eğer bebek doğsaydı sen ölecektin."dediğinde dondum kaldım.
Küçük bir bebeğin yerine beni mi seçti?Çocuğumuzu feda edip beni mi seçti?
Onu ittim."Siktir git Hoseok!Siktir git!"diyip kalktım.
"Seula!Senden vazgeçemezdim!"arkamdan bağırıyordu.
Hastane kıyafetimle odadan çıktım.İnsanlar bana bakıyordu.Mahvolmuş Seula'ya.
Bu kaçıncı yıkılışım?Önce çocuğumun olamayacağını söylediler.Tedavi oldum.Çocuğum oldu.
Ama onu hiç göremedim.Wonho oğlumuzu seçseydi de görmeyecektim.Beni seçti yine göremedim!
Çocuğumu kucağıma alamadım.Zaten birdaha da alamayacağım.Tanrım neden?
Ayaklarımda derman kalmadı.Gözlerimdeki yaşlar görüş açımı kapatıyordu.
Dayanacak gücüm kalmadı.Kendimi yere bıraktığımda saniyeler içinde gözlerimi kapattım.
Gözlerimi açtığımda yine o lanet olası odadaydım.Wonho kollarını bana sarmış uyuyordu.
Tekrar sessizce ağlamaya başladım."Bebeğim?Ağlıyor musun?"
"Eve gidelim."dedim.Taburcu saatinden önce çıktık ve eve geldik.
"Boşanalım."dedim.Artık ne dediğimi biliyorum ne de ne söylediğimi duyuyorum.
"O seçimi yaparken neler hissettiğimi biliyor musun sen?Karım ve çocuğum arasında kaldım.Bunun ne demek olduğunu biliyor musun!"
"Neden onu seçmedin?Neden!"diye bağırdım."Çünkü gözüm senden başkasını görmüyor!"
"Wonho o bizim oğlumuzdu!O bizim evladımız!Nasıl böyle konuşabiliyorsun?"
"Ne yapsaydım?Doğan oğlum annesiz mi kalsaydı?"dedikleri beni delirtiyordu.
"Senden ve kararlarından nefret ediyorum.Boşanacağız!"haykırdım.
"Öyle mi?Nasıl olacakmış?"dediğinde bana yaklaşmaya başladı.
Kolumdan tuttu ve kendine çekti."Seni dünyanın öbür ucuna kaçırır yine de boşanmam."
"Zorla mı?"dedim."Gerekiyorsa zorla bebeğim.Sen o gece benim oldun.Artık kaçışın yok."
Ona sarıldım.Birdaha hiç bırakmamak üzere sarıldım..
Benim sevgilim.Benim kocam.Benim erkeğim.Beni sevdiğin için sonsuz teşekkürler.
Sana çok aşık olduğumu unutma.Bizimki gerçek aşk bunu da unutma.
Çocuğunuz olmayacak dediler oldu.Oldu ama bizi bir seçime sürüklediler.Seni bir seçim yapmak zorunda bıraktılar.
Her geçen gün bizim için daha kötü oluyor.Oğlumuzu göremeden ona veda ettik.
Ama seni sen olduğun için seviyorum Lee(Shin)Hoseok.
Sadece beni bu kadar sevdiğin için teşekkür etmek istedim.
Seni seviyorum kahramanım.
•FİNAL~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dİ'LEMMA | Wonho |
Fiksi Penggemar"Ne zaman söz dinleyeceksin?" dediğinde bileğime baktım. Artık ne kadar sıktıysa hayvan!Morarmıştı."Bişey sordum Seula!" "Ben artık çocuk değilim Wonho!Kendi kararlarımı verebilirim!"dememle beni duvara yapıştırdı. "Çocuk olmayabilirsin.Ama benimsin...
