Dİ'LEMMA | Wonho |

•D'L 26•

•Görsel Wonho•
Keyifli Okumalar diliyorum~

+Nerdesin salak!

-Geliyoruz bekle!

+Geliyoruz?Wonho'da mı geliyor?

-Heralde Seula.Kapatıyorum.

Oflayıp kaldırımda bir sağa bir sola gitmeye devam ettim.Nan Hee'nin doğum gününe gidiyorduk.

Araba geldiğinde ön tarafı yani Wonho'nun yanını boş bırakan Lucas'a içimden küfürler ettim.Beyinsiz!

Arabaya bindim ve merhaba diyip direk cama döndüm."O benim aldığım elbise değil mi?"

Wonho'nun dediği şeyle üstüme baktım.Bir mağazada ağlaya ağlaya zorla aldırdığım turuncu elbise.

Ağladığıma bakmayın çok pahalıydı ve biraz kısaydı.Ama bir şekilde ikna edip aldırmıştım."Elime ne geldiyse giydim."

Yalan söyledim.Özellikle bu elbiseyi giymiştim.Bu elbise bana kendimi özel hissettiriyordu.

Nan Hee'nin evine geldiğimizde Lucas'la ben indik ama Wonho inmedi.Gidip cama vurdum.

"Sen gelmiyor musun?"diye sordum.Gülümsedi ve kafasını salladı."İşim var.İyi eğlenceler bebeğim."

"Kavga etme.Ya da et!Böyle yüzün gözün şişsin!Aklın başına gelir."dedim.Ne diyordum?

"Sen varken benim aklım başımdan gidiyor zaten.Kalsın."
dedikten sonra güldü ve gitti.Arkasından bende gülmüştüm.

"Seula hadi gel!"kapının önünde beni bekleyen Lucas'a doğru koştum.

Nan Hee'nin partisi o kadar sıkıcı geçiyordu ki neredeyse uyuyacaktım.Hepsi ana kuzusuydu.

Bir tane bile içki yoktu!"Seula kalk gidelim.Baygınlık geçireceğim."

"Dur Lucas.Hem bak seninki burda.Deminden beri sana bakıyor.Git bir merhaba de."diyip sırıttım.

"Nerden benimki oluyor?Sadece bir kere yattık beni sevgilisi belledi."beni elimden tutup kaldırdı.

Nan Hee ile vedalaşıp partiden çıktık.Saat 6'dı.Yani daha erkendi."Doğru eve gidiyorsun."

"Sen nereye?"diye sorup taksiyi durdurdum."Wonho'ya bakacağım.Yine bara gitmiş."

"Dönüşte yanıma gel Lucas."taksiye bindim el sallayıp yolu tarif ettim.

Annemler yarın döneceklerdi.Ne için mi?Wonho'nun anne ve babasının nişanı için.Arkadaşımın babasının nişanına gelmek zorundalardı.

Kucağımdaki mısırı bırakıp elimi yıkamaya gittim.Kapı çaldığında aşağı indim.Lucas gelmişti sanırım.

Kapıyı açtığımda içki kokulu Wonho üstüme düştü.Onu zor olsada tutup koltuklara yatırdım.

Ceketini çıkardığımda gözlerini açtı."Seula.Küçüğüm."gülmeye başladı.

"Niye o kadar çok içtin?"diye sordum."İçmemem için bana bir sebep söyle."

"Sağlığın için."dediğim şey biraz saçmaydı."Ne sağlığı?Babam yarın bir kadınla nişanlanıyor!Sevdiğim kız benden kaçıyor!"

"Ne sağlığı Seula!"koltuktan kalktığında korkum kat ve kat arttı."Sarhoşsun!"

"Sarhoş değilim!"diye bağırdı.Ayağa kalkacağım sırada kolumdan tuttu.

"Nereye gidiyorsun?"dedi.Beni kendine çekti.Ellerimi göğsüne koyduğumda dudaklarıma yapıştı.

Onu itmek için direndim ama bir türlü itemedim.Beni kucağına alıp yukarı çıkardı.Yatağa attı.

"Hoseok dur!Sarhoşsun!"bağırmalarım ona etki etmiyordu.Beni dinlemiyordu.

Boynumu dişelemeye başladığında olabildiğince çığlık attım."Canımı acıtıyorsun!"

Durdu ve bana baktı.
"Wonho.Kendinde değilsin.Dur lütfen."dedim.

"Olmaz.Duramam."tekrar dudaklarıma gömüldüğünde tırnaklarımı sırtına geçirdim.

Dokunuşları ve öpüşleri beni delirtecekti.Altında beni bırakması için direniyordum.Ama bir yandan garip ama güzel bir his veriyordu.

Boynumu dişlediğini hissetmemle gırtlağım yırtılana kadar bağırdım."Seula!"

Aşağıdan Lucas'ın sesini duyunca karşılık verdim."Yukarıdayım Lucas!Yalvarırım çabuk gel!"

Birkaç saniye sonra içeri Lucas girdi ve Wonho'yu üzerimden aldı.Yatağa yatırdı ve bana döndü.

Ellerim ayaklarım dokunduğu öptüğü bütün yerlerim titriyordu.Lucas bana dokunmak istiyordu ama korkuyordu.

Beni kucağına aldığında suratımı kapattım.Banyoya girip suyu açtı ve kıyafetlerimi çıkardı.

"Kendine gelirsin.Hadi bebeğim."diyip banyodan çıktığında iç çamaşırlarımı çıkarıp banyoya girdim.

Lucas'ın verdiği kıyafetleri giyip banyodan çıktım.Wonho'ya baktığımda uyuyordu ve gözleri kan çanağına dönmüştü.

"Sarhoşken kendinden geçiyor.Biliyorsun."kafamı salladım.

"Ondan korkuyorum."
dedim.Vücudumda izler vardı.Kirli hissediyordum.

"Unut ve kendini toparla.Yarın babası nişanlanacak ve ona destek olmamız lazım."haklıydı ama yapabileceğimden emin değildim.