•Görsel Lucas•
Keyifli Okumalar diliyorum~
Duyduğum şeyle gerçekten şok oldum.Ne yani 3 yıldır bana aşıktı ve ben bunu anlayamayacak kadar salak mıydım?
"Saçmalama Lucas."dedim ve elimi alnıma götürdüm.Bunun gerçek olmasını istemiyordum.
"Hala anlamadın mı Seula?Seni sürekli erkeklerden koruyor.Olur olmadık şeylere kıskanıyor.Kıyafetlerine karışıyor."
"Nasıl bu kadar eminsin?"diye sordum.Tanrım!Hayır bana aşık olmasın.
"Sana aşık olduğu günden beri biliyorum."demesiyle kaşlarımı çattım.
"Bildiğin halde bana söylemedin!Ya da uyarmadın!"diye bağırmamla ağzımı kapattı.
"Onu kırmandan korkuyorum Seula.Wonho'nun üzülmesini istemiyorum."sinirden elim ayağım titriyordu.
"Evet.Ben onun hislerine karşılık veremem."mutfağa Wonho girdiğinde kaskatı kesildim.
"Öğrenmişsin bebeğim."dedi.Sesindeki kırgınlığı duydum.Lanet olsun ki duydum!
"Wonho gidelim hyung."diyen Lucas'a şaşkınca baktım.
"Konuşacaklarım var."
Birşey söylemeyip sadece olanları izliyordum.Wonho'nun bana aşık olduğuna inanmak istemiyordum.
"L..Lucas."dedim ama Lucas beni dinlemeyip mutfaktan çıktı.Wonho'ya döndüğümde bana doğru geliyordu.
Kalçam tezgaha değdiğinde orada sıkıştım kaldım."Kafan karmakarışık.Biliyorum."
Aramızda bir iki adım mesafe bırakarak önümde durdu."Sadece şunu söyleyeceğim Seula."
Gözlerine bakmadım.Kafamı eğip gözlerimi mermere kilitledim.
"Duygularıma karşılık vermeni beklemiyorum.Bana aşık olmanı ya da sevgilim olmanı da.Ama seni bekleyeceğim."
Kafamı kaldırıp ona baktım.Zorla gülümsedi ve göz kırptı.Mahçup oluşu beni yıktı.
Wonho'da gittiğinde evde tek başıma kaldım.Hayatımda olan 2 güzel erkeği kaybetmiş miydim?Kesinlikle onları kaybetmeyeceğim.
Bir kaç saattir ağlıyordum ve evde hiç içki yoktu.Lucas'ı defalarca aradım ama açmadı.
Üzerime mavi mini elbisemi giyip birkaç miktar para alıp evden çıktım.Bir taksiyle bara gittim.
Bara geleli bir saat kafayı bulalı 20 dakika olmuştu.Bazı erkekler yanıma gelip birşeyler diyordu.
Dediklerini idrak ediyordum ama duymamazlıktan geliyordum.
Birisi bana çok sinirli bir şekilde geliyordu.Uzakta olduğu için yüzünü seçmekte zorlanıyordum.
Taeyong mu o?Biraz daha yaklaştığında kırmızı saçlarından ve yüz hatlarından tanımıştım.
Onunla muhattap dahi olmak istemiyordum.Çantamı alıp kalktığımda ne ara geldiğini anlamadım.
Kolumdan tutup kendine çevirdiğinde sinirli suratıyla karşılaştım."Nasılsın kaçak?"
"Ne diyorsun be gerizekalı!"diyip onu ittim.Çenemden tutup kafamı yukarı kaldırdı.
"Mesajlarıma cevap vermiyorsun!Beni çabuk unuttun galiba?Ha Seula!"bileğimi kavradı.
Ne kadar dirensemde beni bırakmadı.Çıkışa geldiğimizde bağırmaya başladım.
Beni arabanın önüne ittiğinde bileğimde boşluk hissettim.Ona döndüğümde yoktu.
Etrafıma bakınca yerde Wonho'dan yumruk yediğini gördüm.Ve onları ayırmaya çalışan Lucas'ı.
"Lucaaas!"diyip ağlamaya başladım.Lucas beni fark edince yanıma geldi.
Ona sarıldım ve ağlamaya devam ettim."Beni bıraktığını sandım!Çok korktum!"
Birşey demediğinde somurtmaya başladım ve ayağa kalktım."Burda dur.Geleceğim."
Lucas Wonho ve Taeyong'u ayırıp tekrar yanıma geldi.Wonho'nun dudağını görünce yanına gittim.
Yükümü ona verip üzerine doğru eğildim ve parmağımı dudağına götürdüm."Kanıyor aptal."
Wonho şaşkınca bana bakmaya başladı.Çantamdan peçete çıkarıp kanı sildim.
Kollarımı omzuna dolayıp kendimi ona bıraktım.Saniyeler içinde kucağına aldığında gözlerimi kapattım.
Uykumu alarak uyanmış olduğum için küçük bir mutluluk çığlığı attım.
Kafamın içinde sanki bir konser vardı.O kadar çok ağrıyordu ki ağlayacaktım.
Ayağa kalkıp odadan çıktım.Burası Wonho'nun evi miydi?Merdivenlerden diğer bir odaya doğru yol yapan kıyafetleri takip ettim.
Kapıyı açıp odaya girdiğimde sarmaş dolaş yatakta yatan Lucas ve Wonho'yu görünce sessizce anırdım.
Üzerlerine atlayıp ortalarına yattım ve Lucas'a doğru dönüp ona sarıldım.Gözlerini açtığında gülümsedim.
Belime dolanan ellerle gözlerimi sonuna kadar açıp nefesimi tutum."Seula?"
Arkamda Wonho'nun olduğunu unutmuştum.Hızlıca yataktan kalkıp odadan çıktım.
Nefesimi düzene soktum ve aşağı indim.Bir büyücüye falan mı gitsem?Ya da doktora?
Kalbim ve nefesimin Wonho'ya alerjisi vardı galiba.Onun yanında kontrolden çıkıyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dİ'LEMMA | Wonho |
Fanfiction"Ne zaman söz dinleyeceksin?" dediğinde bileğime baktım. Artık ne kadar sıktıysa hayvan!Morarmıştı."Bişey sordum Seula!" "Ben artık çocuk değilim Wonho!Kendi kararlarımı verebilirim!"dememle beni duvara yapıştırdı. "Çocuk olmayabilirsin.Ama benimsin...
